ضدّحمله (Fast Break)

مراحل اجراء ضدحمله

هرگاه مدافعان بر اساس اجراء ناموفق تاکتيک حملهٔ تيم مقابل، در سريع‌ترين زمان با دو يا حداکثر سه مهاجم (فورواردها - سانترها - گاردها) به سمت سبد تيم حمله کنند، ”ضدحملهٔ اوليه - Primary fast break“ صورت گرفته است.

چنانچه مهاجمان با دو يا حداکثر سه نفر قادر به کسب نتيجه نباشند و نياز به شرکت ساير بازيکنان در حمله باشد، و در نتيجه، بازيکنان با تبديل حرکت سه‌نفرى ضدحملهٔ اوليه به تاکتيک پنج‌نفرى از پيش تعيين شده، در حمله شرکت کنند، ”ضدحملهٔ ثانويه - Secondary fast break“ صورت گرفته است.

انتهاء ضدحمله (The finish of fast break)

اجراء موفقيت‌آميز ضدحمله، علاوه بر سه عامل ريباند، مسير پيش‌روى توپ و سرعت، بستگى به عملکرد بازيکنان مهاجم و مدافع در انتهاء مسير دارد.

- شيوهٔ جلوگيرى از ضدحمله تيم مقابل :

همان‌گونه که مى‌دانيد در ضدحملهٔ اوليه، حداکثر سه مهاجم عليه دو مدافع يا يک مدافع، اقدام به حمله مى‌نمايند. استقرار دو مدافع در انتهاء ضدحمله به شکل يک خط مستقيم است که اولين نفر مدافع خط پنالتى را پوشش مى‌دهد و دومين مدافع پشت سر وى قرار مى‌گيرد و با اولين پاس مهاجمان، به سمت چپ يا راست مى‌رود و مدافع روى خط پنالتى جاى وى را اشغال مى‌کند.

- شيوهٔ نتيجه‌گيرى مهاجمان در انتهاء ضدحمله :

با توجه به آگاهى از شيوهٔ استقرار مدافعان در انتهاء ضدحمله، مهاجم با توپ در حدود خط پرتاب آزاد توقف جفت‌پا انجام داده، توپ را به يک سمت پاس مى‌دهد و پس از انجام واکنش از سوى مدافع دوم، مهاجم سوم، خود را در موقعيت دريافت توپ زير حلقه قرار مى‌دهد تا بازيکن مالک توپ بر اساس حرکت مدافع ديگر، توپ را به وى يا به مهاجم روى خط پرتاب پنالتى (آزاد) پاس دهد. در صورت عدم موفقيت با حداکثر دو پاس ضدحملهٔ اوليه به ضدحملهٔ ثانويه تبديل خواهد شد.

تذکر: گفتنى است که نقطهٔ آغاز ضدحمله علاوه بر حرکت ريباند، مى‌تواند از موقعيت توپ گل شده و يا از يک موقعيت توپ‌دزدى باشد.