کاربرد مهارت پاس دو دست زمينى
اين پاس، به‌دليل نياز به پيش‌بينى دقيق سرعت ارسال توپ، محل برخورد توپ با زمين از سوى پاس‌دهنده، و کنترل توپ از سوى پاس‌گيرنده، کمتر در بين بازيکنان مبتدي، رايج است. اما در ضدّ حمله‌ها و يا نفوذ بازيکنان در محوطهٔ پر ازدحام سه ثانيه که امکان ارسال پاس‌هاى هوائى وجود ندارد، بسيار مؤثر و کاربردى است (شکل - پاس دو دست زمينى).
.jpg)
شرح مهارت پاس دو دست زمينى
اين پاس به‌جز در دو مورد، دقيقاً مانند پاس دو دست سينه به سينه اجراء مى‌شود (مبحث پاس دادن و دريافت کردن). نقطهٔ شروع پاس به‌جاى سينه در پاس دو دست سينه به سينه، سينه و شکم پاس‌دهنده مى‌باشد. و نقطهٔ ارسال پاس به‌جاى سينه و شکم پاس‌گيرنده در پاس دو دست سينه به سينه، حدود ۱ متر تا ۵/۱ متر مقابل پاى مدافع مى‌باشد.
نکات کليدى در هنگام اجراء پاس دو دست زمينى
- توپ، با زاويه‌اى مناسب به زمين زده مى‌شود تا پس از برخورد به زمين، با زاويهٔ مناسب از زمين جهش کند.
- چرخش توپ قبل از برخورد آن با زمين، به سمت پاس‌دهنده و پس از برخورد با زمين به سمت پاس‌گيرنده است.
- آخرين انگشت رها‌شونده در پاس، انگشت شست و سبابهٔ هر دو دست است.
- خميدگى زانوها در کاهش ارتفاع توپ، قبل و پس از برخورد با زمين، بسيار اهميت دارد.
اشتباهات رايج در مهارت پاس دو دست زمينى
- خم کردن پشت و کمر به‌جاى خم نمودن زانوها، به‌منظور کاهش ارتفاع توپ.
- کوبيدن توپ با شدت به زمين در جهت تلاش براى جهش توپ.
- انتقال پاس از ناحيهٔ سينهٔ پاس‌دهنده به ۱ متر تا ۵/۱ متر مقابل پاى پاس‌گيرنده.
- ارسال توپ به نقطه‌اى به‌جز ۱ متر تا ۵/۱ متر مقابل پاى پاس‌گيرنده.
تمرينات پاس دو دست زمينى
پاس ستاره‌ها
- هر پنج بازيکن، با يک توپ (مطابق شکل، تمرين پاس ستاره‌ها) در يک خط قرار مى‌گيرند. پس از آن، توپ در يک خطّ مستقيم، در مسير مستطيل بزرگ زمين بسکتبال با پاس افراد به يکديگر حرکت مى‌کند، و بازيکنان با طى کردن مسيرهاى مايل و موازى در انتقال توپ در اين مسير شرکت مى‌کنند، تا توپ به نقطهٔ پايان برسد. در انتهاء حرکت، نفر اول ستون (۲) به انتهاء ستون (۵) و نفر اول ستون (۳) به انتهاء ستون (۴) و نفر اول ستون (۴) به انتهاء ستون (۳) و نفر اول ستون (۵) به انتهاء ستون (۲) و بالاخره نفر اول ستون (۱) مجدداً به انتهاء ستون (۱) باز مى‌گردند. اين‌بار توپ از سمت ديگر به حرکت درمى‌آيد. (نفر اول ستون ۵ آغازگر است). توجه داشته باشيد که جابه‌جائى هميشه به ترتيب از شمارهٔ ۱ تا ۵ خواهد بود. با افزايش مهارت بازيکنان، اين تمرين با دو و سه توپ انجام مى‌شود (البته با تعداد بيشتر مى‌توان مسير شروع تمرين را يک‌طرفه نمود).
.jpg)
ستاره در ستاره
- هر شش بازيکن، يک گروه را تشکيل مى‌دهند و هر کدام، يکى از شماره‌هاى يک تا پنج را انتخاب و اعلام مى‌کنند (دو نفر شمارهٔ ۱ را انتخاب مى‌کنند)، سپس، مانند شکل تمرين ستاره در ستاره در يک دايره قرار مى‌گيرند، و به ترتيب شماره‌ها به يکديگر پاس مى‌دهند. پاس‌دهنده به دنبال مسير پاس خود جابه‌جا مى‌شود.
مسير پاس‌ها، يک ستاره و مسير حرکت بازيکنان نيز يک ستارهٔ بزرگتر را تشکيل مى‌دهد. انتخاب پاس برعهدهٔ مربى خواهد بود ولى توجه داشته باشيد که نوع پاس شماره‌هاى زوج با شماره‌هاى فرد بايد متفاوت باشد. مثلاً ابتدا، شماره‌هاى زوج پاس دو دست سينه و شماره‌هاى فرد پاس در دو دست بالاى سر بدهند و به اين ترتيب با تغيير نوع پاس، تمام پاس‌ها تمرين شود.
.jpg)