موقعى که ژيمناستى در حرکات زمينى با انقباض عضلات پَرشى پا و انجام ساير حرکات لازم از زمين بلند شده و در هوا مهارت دو پشتک را به نمايش مى‌گذارد مى‌توان گفت که نيروى لازم براى اين کار از عضلات بدن او سرچشمه گرفته، از طريق تاندون‌ها به استخوان‌ها و يا رباط‌هاى اطراف مفاصل بدن او منتقل شده است. اين نيروها را مى‌توانيم به‌عنوان نيروهاى درونى به حساب آوريم. حال چنانچه همين ژيمناست مهارت دو پشتک را روى ترمپلين اجراء کند، قسمت اعظم نيروى مؤثر در پرش او از خاصيت ارتجاعى بستر ترمپلين حاصل شده است که در اين صورت چنين نيروها را نيروهاى برونى مى‌ناميم. تقسيم‌بندى نيروها به درونى و برونى براى راحتى مطلب مى‌باشد و اِلاّ در بيومکانيک چنين مرسوم شده است که بدن انسان را به‌عنوان يک سيستم بشناسيم و هرگونه نيرويى که از قسمتى از بدن بر قسمت‌هاى ديگر وارد شود به‌عنوان نيروى درونى و در صورتى که نيروهايى از خارج بدن مانند مقاومت هوا، قوهٔ جاذبهٔ زمين و يا اشياء بر بدن اثر گذارند به‌عنوان نيروى برونى بدانيم.