اين مرحله با بلندشدن پنجه‌ها از زمين شروع گرديده و با گذاردن پاشنه به زمين تمام مى‌شود.

ستون مهره‌ها و لگن

۱. حرکات:

حرکت چرخشى لگن به طرف پايى که تکيه مى‌کند و چرخش ستون مهره‌ها در جهت مخالف چرخش لگن و همچنين چرخش جانبى لگن قسمت پايى که تکيه‌گاه ندارد. اعمال متناوب و مخالف از حرت بيش از حد تنه جلوگيرى مى‌نمايد.


۲. عضلات:

عضلات نيم‌خار، چرخش دهنده‌هاى ستون مهره‌ها، چندسَر، مايل بزرگ از عضلات شکم در يک طرف بدن که لگن در همان طرف مى‌چرخد، و راست‌کننده ستون مهره‌ها، مايل کوچک در جهتى که لگن به آن طرف مى‌چرخد.


(توجه داشته باشيد وقتى لگن به يک طرف چرخش مى‌کند ستون مهره‌ها به سمت ديگر مى‌چرخد)


سوئز و مربع کمرى مسؤول نگهدارى لگن در سمتى که پا در حال نوسان است هستند.

مفصل ران

۱. حرکات:

فلکشن (تاشدن)، چرخش خارجى (به علت چرخش لگن)، آداکشن (نزديک شدن) در ابتداء و آبداکشن (دورشدن) در انتها، به خصوص وقتى که طول گام بلند باشد.


۲. عضلات:

خياطه، کِشَنده پَهن نيام، شانه‌اي، سوئز و خاصره‌اي، راست قدامى و سر کوتاه دوسر رانى در بخش اول حرکات تاب‌خوردن منقبض مى‌شوند منتها هر کدام در موقعيت ويژه‌اى وارد عمل مى‌شوند، مثلاً خياطه و سر کوتاه دوسر رانى در لحظه‌اى که پنجه پا از زمين جدا مى‌شود و کِشَنده پَهن نيام در ميانه راه نوسان، انقباض پيدا مى‌کنند.


در دنباله مرحله تاب يا نوسان اگر شخصى روى سطح بدون شيب راه برود انقباض قابل ملاحظه‌اى در عضلات فلکسور ران ديده نمى‌شود و حرکت پا در نتيجه حرکت پرتابى به جلو مى‌باشد. همسترينگ در حالت اکستنشن زانو داراى انقباض متوسطى مى‌باشد. سرينى بزرگ و سرينى ميانى به صورت خفيف در مراحل نهايى نوسان پا انقباض مى‌يابند. نزديک‌کننده بزرگ، طويل، و احتمالاً کوتاه پس از اينکه پا از ميانه راه گذشت به مقدار کم انقباض دارند. گرچه وظيفه و ا نقباض عضله نزديک‌کننده بزرگ دقيقاً مشخص نيست ولى حتى در هنگام راه‌رفتن سريع نيز به مقدار کم منقبض مى‌شود و شايد به علت کمک به ايستايى و راهنمايى پاى در حال نوسان باشد. در هنگام تند راه‌رفتن به طور قابل ملاحظه‌اى به ميزان فعاليت خياطه، راست قدامى و به مقدار کمتر کِشَنده پَهن نيام افزوده مى‌شود.

زانو

۱. حرکات:

تاشدن در نيمه اول، و بازشدن در نيمه دوم نوسان


۲. عضلات:

در راه‌رفتن عادي، همان طور که براى مفصل ران در حرکت فلکشن کار عضلانى کمى وجود داشت براى زانو نيز چنين مى‌باشد. عضلات چهارسر رانى در آخر اين مرحله به مقدار کم انقباض مى‌يابند. عمل عضله خياطه که دو مفصله مى‌باشد قبلاً در رابطه با مفصل راه اشاره شد. کار اين عضله و گروه همسترينگ بيشتر در راه‌رفتن سريع مشخص مى‌گردد و در راه‌رفتن‌هاى معمولى و آهسته حرکات متأثر از نيروى جنبشى و نيروى ثقل صورت مى‌گيرد. اين نيرو براى بازشدن مفصل زانو کافى مى‌باشد، به استثناء لحظات آخر بازشدن زانو که با کمک عضلات چهارسر رانى صورت مى‌گيرد.

مچ پا

۱. حرکات:

دورسى فلکشن و جلوگيرى از پلانتار فلکشن


۲. عضلات:

ساقى قدامي، بازکننده دراز انگشتان، بازکننده دراز شست پا و احتمالاً نازک نى طرفى به مقدار کم يا متوسط در مرحله اول نوسان پا انقباض مى‌‌يابند ولى از مقدار انقباض آنها در ميانه راه کاسته مى‌شود. باسماجيان و همکاران وى (۱۹۷۹) متوجه شدند که عضله ساقى قدامى در وسط مرحله نوسان کاملاً بدون انقباض است. آنها مشاهده کردند که مچ پا در ابتداء و اواسط اين مرحله (نوسان) داراى اورشن مى‌باشند. به نظر آنها دليل اين امر حفظ فاصله پا با زمين بوده است و در انتهاى اين مرحله عضلات مجدداً منقبض مى‌شوند و اين موقعى است که پاشنه مى‌خواهد با زمين تماس حاصل کند. عضلات پلانتار فلکسور در تمام مرحله نوسان، آزاد و بدون انقباض مى‌باشند.