ويلکرسون (Wilkerson) و دودِر (Dodder) تحقيقى را با عنوان ورزش چه کارى را براى مردم انجام مى‌دهد؟ به‌عمل آورده‌اند. آنها هفت وظيفه و عملکرد را براى ورزش در جامعه مشخص کرده‌اند:
۱. کاهش هيجانات. ورزش راهى است براى اظهار و کاهش هيجانات و رهايى از تنش‌ها، ورزش به‌عنوان دريچهٔ اطمينانى است که تمايلات مهاجمانه را تلطيف مى‌کند.
۲. اثبات هويت. ورزش امکان شناخته شدن و اظهار ارزش‌هاى وجودى را فراهم مى‌آورد.
۳. کنترل اجتماعي. ورزش وسايلى را براى کنترل مردم در جامعه‌اى که انحرافات رواج دارند، به‌وجود مى‌آورد.
۴. اجتماعى شدن. ورزش وسيله‌اى است براى اجتماعى شدن.
۵. عامل تغيير. ورزش موجب تغيير جامعه، ايجاد الگوهاى رفتارى جديد و عاملى است که جريان تاريخ را تغيير مى‌دهد. مثلاً، ورزش برخورد و رقابت گونه‌هاى مختلف مردم و برترى براساس قابليت را مجاز مى‌سازد.
۶. بيدارى و آگاهى جمعي. ورزش موجد روح جمعى است که مردم را به شيوهٔ متحد به‌دنبال اهداف مشترک متشکل مى‌سازد.
۷. موفقيت، ورزش موجب احساس موفقيت در تماشاگران و ورزشکاران است، هنگامى که توسط بازيکنى يا تيمى موفقيتى به‌دست مى‌آيد. پيروزى در ورزش مانند پيروزى در زندگى است.
مشخص است که ورزش مخصوصاً در اين دوران پرطرفدار، مفاهيم بسيارى را براى ورزشکاران و آثار مفيدى در جامعه دارد.