برای آگاهی از مکان اشیاء در محیط، پیش از هر چیز باید آن اشیاء را از یکدیگر و نیز از زمینه‌شان جدا کرد. اگر چنین کنیم، دستگاه ادراکی می‌تواند جایگاه آن اشیاء را در جهانی سه‌بعدی، و نیز فاصله و الگوی حرکتی آنها را تعیین کند. یافته‌های فیزیولوژیائی، وابستگی این سه توانائی ادراکی - یعنی جداسازی، تعیین فاصله و تشخیص حرکت - را به‌یکدیگر تأیید می‌کنند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که هر سهٔ این توانائی‌ها به بخش واحدی از دستگاه بینائی مربوط می‌شوند (لیوینگستون - Livingstone و هیوبل - Hubel در ۱۹۸۸).