مسأله خط و شکل نوشتارى از عالى‌ترين و پيچيد‌ه‌ترين شکل ارتباط و تفاهم است و در سلسله مراتب مهارت‌ها نوشتن آخرين مرحله‌اى است که آموخته مى‌شود. از نظر اهمين آن از مهم‌ترين مهارت‌هاى ارتباطى ذکر کرده‌اند که از طريق آن مى‌توان به تفهيم و تفاهم پَرداخت.
نوشتن عملى است عمدى که براى تسلّط به آن فکر و انديشه لازم است. پايه‌هاى اوليه‌اى که در زندگى تحصيلى دانش‌آموز در اين جنبه گذارده مى‌شود بايد همراه با توجه و دقّت شديد باشد. اين‌امر همانند کارهاى عادى برروى يک دستگاه ماشينى نيست که آدمى بتواند بطور ساده و خودبخودى دست پيدا کند تمرينى است دشوار، همراه با هشيارى و توجه کامل.
در نوشتن و تمرين آن هدف خوانانويسى است تا از اين طريق بتوانيم مسائل و نظرات خود و مقاصد خويش را بيان داريم و طرف مقابل آن را دريابد و اين ضرورى زندگى فرهنگى هر انسان است و در جهان امروز زندگى بدون آن دشوار و قريب به محال است.
براى کودکى که بدخط و نارسا نويس است ضرورى است که از همان آغاز شروع به کار کنيم تمرين‌ها را يکى پس از ديگرى انجام دهيم. بايد اطمينان داشت که اين مشکلات رفع خواهند شد و کودک خواهد توانست راه و رسم اصلى خود را در پيش گيرد.
چنانچه اين اقدامات بطور متوالى انجام شد و نتيجه‌اى بدست نيامد ناگزير بايد بفکر درمان او بيفتيم و ببينيم چه عواملى دست‌اندرکار چنين سقوطى براى او هستند. و اگر قادر به شناخت و يا رفع آن نشديم طبيعى است که شيوه‌اى ديگر براى او در پيش گيريم.
در برخى از جوامع بهنگامى که از درست‌نويسى کودک بهرعلتى مأيوس شده باشند سعى دارند از راه آموزش ماشين‌نويسى آن کمبود را جبران نمايند. اصل ارتباط ضرورى است وقتى از راه دستنويسى ميسر نشد بايد از راه ماشين صورت گيرد مخصوصاً براى آنها که ناتوانى شديد حرکتى دارند.
در ضمن بايد متذکر شويم که مشق دادن زياد مشکلى را حل نمى‌کند، کتک زدن و بى‌آبرو کردن هم دردى را دوا نمى‌کند. سرزنش و تمسخر هم چاره‌کار نيست. از برچسب زدن بدخطي، نادرست نويسى به کودک پرهيز کنيم اگر چه ديکته او پر از غلط باشد. و اگر چه کودک ۸ ساله باشد. با روحيه دادن و اميدوار کردن بهتر و بيشتر مى‌توان موفق شد.