- محلى که براى احداث مدرسه در نظر گرفته مى‌شود بايد ضمن نزديک بودن به مسير وسايط نقليه عمومي، از کارخانجات، خطوط راه‌آهن و شاهراه‌ها، بيمارستان، گورستان، کشتارگاه، دامداري، مرغداري، دبا‌غخانه، محل انباشتن زباله و کود، مراکز پر سر و صدا و پر رفت و آمد و ساير مراکزى که بهنحوى ممکن است ايجاد مزاحمت، دود، بو، گرد وغبار و سر و صدا نمايد دور باشد. مدرسه بايد حداقل ۵۰۰ متر با مراکز و محل‌هاى مذکور و مزاحم فاصله داشته باشد.
- معيار جهت مساحت زمين مورد نياز به‌منظور احداث مدرسه، تعداد دانش‌آموزانى خواهد بود که بايستى در آن مدرسه به تحصيل اشتغال ورزند. بر اين اساس حداقل متراژ لازم به ازاء هر دانش‌آموز ۶ تا ۸ مترمربع مى‌باشد که فضاى لازم جهت ورزش دانش‌آموزان نيز مى‌بايست طبق ضوابط موجود، مدنظر قرار گيرد. در هر حال حداقل مساحت لازم زمين، بدون توجه به تعداد دانش‌آموزان هزار مترمربع پيشنهاد گرديده است.
- زمين‌بازى بايد به‌قدر کافى وسعت داشته باشد که بدون ايجاد ازدحام و برخورد ضمن بازي، فعاليت دانش‌آموزان را به راحتى فراهم کند. اين شرط با در نظر گرفتن مساحتى حدود ۱۰ مترمربع براى هر دانش‌آموز مطلوب خواهد بود که البته اين استاندارد بيشتر در محل‌هائى با ارزانى و فراوانى زمين قابل عمل خواهد بود.
- سطح زمين بازى در حد ممکن بايد صاف، هموار و بدون قطعات سنگ باشد تا از حوادث حين بازى جلوگيرى شود و در حد امکان بايد آن را با آسفالت يا چمن آماده کنند که دانش‌آموزان در تمام مدت سال بتوانند با کفش و جوراب ساق‌کوتاه بدون برخورد با عارضه‌اى از آن استفاده نمايند.
- به‌منظور کاهش ميزان لغزندگي، افتادن و بروز حوادث براى دانش‌آموزان کم‌سن و سال مى‌توان زمين بازى را مناسب با سنين مختلف در نظر گرفت که به‌صورت محصور و نرده‌دار از خروج آنان به جاده و خيابان جلوگيرى نمايد. البته براى محصور کردن زمين نبايد از سيم خاردار استفاده شود که احتمال آسيب را زياد مى‌کند.
- وسايل بازى از قبيل تاب، سرسره، الاکلنگ و غيره به تناسب سن دانش‌آموزان و به اشکال و اندازه‌هاى مختلف بايد در نظر گرفته شود که در شرايط گوناگون با حداکثر استفاده و حداقل احتمال خطر، دانش‌آموزان بتوانند از آن برخوردار شوند.
- ديوار کلاس‌ها بايد کاملاً خشک، بدون درز، صاف و حداقل به ارتفاع ۵/۱ متر قابل شستشو بوده و بقيه ديوار به رنگ معمولى و بهنحوى ساخته شود که از انتقال صدا به کلاس‌هاى مجاور جلوگيرى به‌عمل آيد.
- سقف کلاس‌ها بايد صاف، بدون درز و شکاف و به رنگ روشن باشد.
- کف کلاس‌ها بايد قابل شستشو، مسطح و بدون درز بوده، لغزنده و مرطوب نباشد.
- پنجره‌ها بايد حتى‌الامکان در يک سمت اتاق باشد تا از بروز خيرگى و تابش نور مقابل جلوگيرى کند. پنجره روبه‌رو معمولاً نامطلوب است، چون موجب خيرگى چشم آموزگار مى‌شود.
- پنجره‌ها بايد حدود ۱ تا ۵/۱ متر از کف کلاس بالاتر و تا ۲۰ سانتى‌متر زير سقف ادامه يابد تا حداکثر نور را به کلاس برساند.
- پنجره‌ها بايد از کرکره يا سايه‌گير مناسبى برخوردار باشد تا تابش نور مستقيم و زياد، موجب خيرگى چشم دانش‌آموزان نشود.
- نور پنجره‌ها را نبايد با نصب عکس، دکور و عوامل نورگير ديگر کم کرد.
- تخته مخصوص نوشتن بايد در محل مناسبى که نور کافى به آن رسيده و در معرض ديد کامل دانش‌آموزان باشد قرار گيرد. ضمناً فاصله تخته تا اولين رديف دانش‌آموزان نبايد از ۵/۲ متر کمتر باشد.
- براى هر دانش‌آموز بايستى حداقل ۵/۱ مترمربع سطح در کلاس‌هاى درس در نظر گرفته شود. به‌طور کلى فضاى لازم براى هر دانش‌آموز حداقل ۵/۴ مترمکعب مى‌باشد. حداقل ارتفاع اتاق‌ها ۳ متر و حداکثر ابعاد قابل قبول براى کلاس‌هاى درس، طول ۸ متر و عرض ۷ متر مى‌باشد.
- اندازه و بلندى ميزها، به سن و قد دانش‌آموزان، نوع درس يا فراگيرى آنها (کلاس‌هاى درس، اتاق مطالعه، کتابخانه، کلاس نقاشى و رسم و ...) بستگى دارد. ميز و صندلى‌هاى تک نفره بيش از انواع ديگر مطلوب است، ليکن از نظر اقتصادي، تهيه آنها غالباً مقرون به صرفه نيست. سطح ميزها بايد صاف و تميز بوده و موجب خيرگى چشم‌ها نگردد. ميز و صندلى يا نيمکت کلاس وقتى مناسب و براى دانش‌آموز راحت است که اگر وى روى نيمکت يا صندلى آن نشست، کف پاى او به آزادى به کف اتاق مماس شود و پشتى نيمکت يا صندلي، کمى به عقب متمايل بوده و با سطح نيمکت زاويه‌اى ۱۰۰ يا ۱۰۵ درجه داشته باشد. ضمناً بلندى ميز بايد در سطح مساعد دانش‌آموز قرار گيرد.
- سالن کنفرانس، کارگاه، آزمايشگاه، سالن‌هاى ورزشى و اتاق‌هاى عمومي، در نقشه ساختمانى مدارس مى‌بايست بهنحوى طراحى شود که مزاحمتى براى کلاس‌هاى درس به‌وجود نيايد.
- در آموزشگاه‌هاى شبانه‌روزي، مساحت اتاق خواب مى‌بايست مطابق استانداردهاى بهداشتي، براى يک نفر ۷ مترمربع و به ازاء هر نفر اضافى ۵ مترمربع در نظر گرفته شود. ضمناً حداکثر تعداد تخت در هر اتاق عمومى نبايد از ۸ تخت تجاوز نمايد.
- ميزهاى آزمايشگاهى بايد بهنحوى ساخته شوند که نسبت به حرارت و مواد شيميائى مقاوم باشند.
- آب مورد مصرف در مدارس، بايد مورد تائيد مقامات بهداشت محيط باشد و ضمناً کف محوطه آب‌خورى مى‌بايست قابل شستشو و داراى شيب کافى و مناسب به‌طرف مجراء فاضلات باشد. هم‌چنين ديوار اطراف آب‌خورى نيز لازم است از جنس قابل شستشو در نظر گرفته شود.
- آب‌خورى عمومى دانش‌آموزان بايد حتى‌المقدور به‌وسيله شيرهاى فواره‌اى يا آب سردکن به نسبت حداقل يک واحد براى هر ۷۵ نفر تأمين گردد و ارتفاع شير آن نسبت به سن استفاده‌کنندگان از سطح زمين بين ۷۵ - ۱۰۰ سانتى‌متر باشد.
- تعداد توالت‌ها در هر مدرسه به ازاء هر ۴۵ نفر دانش‌آموز حداقل يک دستگاه بوده و لازم است به ازاء هر ۶۰ نفر يک دستشوئى نيز منظور گردد. هم‌چنين مشخصات بهداشتى و نحوه دفع فاضلاب آنها مى‌بايست مورد تائيد مقامات بهداشت محيط واقع گردد.
- فاضلاب‌هاى توليدى مى‌بايست بسته به شرايط موجود در چاه‌هاى جاذب و يا سپتيک تانک دفع گرديده و طرح آن به‌وسيله قسمت فنى و اجرائى سازمان نوسازى و توسعه و تجهيز مدارس کشور تهيه و اجراء گردد. حجم چاه فاضلات و توالت به ازاء هر دانش‌آموز ۲۰ ليتر در سال محاسبه خواهد شد.
- دستشوئى‌ها بايد در ارتفاع ۶۰-۷۵ سانتى‌متر از زمين نصب گردد. اين ارتفاع بستگى به سن استفاده‌کنندگان خواهد داشت. شير دستشوئى‌ها بايد نسبت به لبه کاسه دستشوئى بلندتر نصب گردد. ضمناً استفاده از صابون و يا مايع دستشوئى در دستشوئى‌ها ضرورى است.
- کلاس‌ها بايستى حتى‌الامکان طورى ساخته شوند که دانش‌آموزان از نور طبيعى استفاده نمايند. در مورد کلاس‌هاى شبانه و يا کلاس‌هائى که اجباراً از نور مصنوعى استفاده مى‌نمايند، حداقل ميزان نور کلاس‌ها ۲۰ فوت کندل و راهروها، رختکن‌ها، توالت‌ها و دستشوئى‌ها ۵ فوت کندل تعيين گرديده است. ميزان نور براى کارگاه‌هائى از قبيل خياطي، ترمه‌دوزي، صنايع‌دستي، نقشه‌کشى و امثال آن ۳۰ فوت کندل بايستى در نظر گرفته شود.
- در مورد تأمين گرماى کلاس‌ها، دستگاه‌هاى مولد حرارت نبايد مستقيماً گازهاى حاصل از سوخت را به فضاى کلاس وارد نمايند. هم‌چنين مى‌بايست حداقل ميزان اکسيژن را جهت سوخت کامل مصرف نموده، خطر آتش‌سوزى نداشته و فضاى کلاس را به‌طور يکنواخت گرم نمايند. درجه حرارت مناسب جهت کلاس‌هاى درس بين ۱۸ - ۲۱ درجه سانتى‌گراد مى‌باشد.
- کليه آموزشگاه‌ها بايد مجهز به وسايل اطفاء حريق و راه فرار براى موقع اضطرارى بوده و به آسانى قابل دسترسى باشند.
- کليه کلاس‌ها، راهروها، قسمت‌هاى اداري، خوابگاه، نهارخورى‌ها، آشپزخانه، توالت‌ها، دستشوئى‌ها، محوطه سالن ورزشي، کارگاه و آزمايشگاه بايستى داراى زباله‌دان بهداشتى درب‌دار ضدزنگ با ظرفيت مناسب باشند و روزانه تخليه و به موقع شستشو و تميز گردند.
- وجود هر گونه حوض و حوضچه که داراى آب راکد باشد در محوطه مدارس ممنوع است. مدارسى که داراى استخر مى‌باشند بايستى اطراف آن مجهز به نرده ايمنى بوده و آب آن مرتباً تعويض و يا تصفيه و ضدعفونى گردد و از نظر شرايط بهداشتى مورد تائيد مقامات بهداشت محيط باشد.
- در صورت وجود کارگاه و آزمايشگاه، سطح ديوارهاى آن بايستى از جنس قابل شستشو بوده و کف آن داراى شيب مناسب به طرف منفذ فاضلاب باشد.
- آزمايشگاه‌ها و کارگاه‌ها بايستى مجهز به دستشوئى و صابون بوده و داراى ونتيلاتور مناسب با حجم سالن به منظور تهويه هوا باشند. ضمناً وجود نور مناسب و کافى در اين محيط‌ها ضرورى است.
- و بالاخره به‌منظور جلوگيرى از ايجاد گرد و غبار، بايستى کف محوطه مدرسه با آسفالت، بتون و يا نظاير آن مفروش گردد.