هدف از آموزش علوم و فنون، مربوط به اتصال ناگسستنى قطعات فلزى و غيرفلزي، حرارت، فشار، تشعشع، اصطحکاک، نور، صوت و انفجار در جهت رفع نيازهاى صنعتى کشور براى رسيدن به مرز خودکفائى در اين زمينه است. داوطلبان ورود به اين رشته بايد در دروس رياضي، فيزيک و رسم فنى توانائى‌هائى داشته باشند. داوطلبان هنرستان يا رشته‌هاى نزديک به اين رشته در اين دوره موفق‌تر هستند. اهميت اين رشته با توجه به پيشرفت سريع تکنولوژى و کاربرد روش‌هاى نوين جوشکارى در صنايع و رشته‌هاى صنعتى مختلف همچنين تنوع فلزات و آلياژها روشن مى‌شود. پذيرفته‌شدگان غيرهنرستانى بايد يک دورهٔ ۱۲ هفته‌اى شناخت کار را قبل از ورود به دانشگاه بگذرانند. متالوژي، جوشکاري، طراحى جوش، توزيع حرارت، آزمايشگاه، تالوگرافى و ... از جمله دروس اين رشته است. مشاغلى نظير اسکلت فلزى ساختماني، پالايشگاهي، صنايع کشتى‌سازي، صنايع هواپيماسازى و ... از جمله مراکز جذب فارغ‌التحصيلان اين رشته است.
نظر دانشجويان: با توجه به مشکلات عملى موجود در کارگاه‌ها (سروصدا، نورهاى نامناسب، هواى نامطلوب و ...) علاقه‌مندى داوطلب به اين رشته مهم‌ترين شرط موفقيت است.