نرگس توسلیان فرزند شیرین‌عبادی در پی انتشار خبری مبنی بر بهایی شدن‌اش توضیحاتی را برای تنویر افكار عمومی ارائه كرد. در این توضیحات كه در جواب به مقاله «اسارت در تور بهائیت» نوشته شده آمده است:
نویسنده محترم از قدرت خیال‌پردازی خود در زندگی خصوصی ما هم غافل نگردیده است تا بدان‌جا كه سن من را سه‌سال بزرگ‌تر نموده و با خواهر خود دوقلو پنداشته است- نگار را كه در ماه اوت سال ۲۰۰۳ میلادی (یعنی دقیقا چهار ماه قبل از دریافت جایزه صلح نوبل) با من كه در ژانویه سال ۲۰۰۶ عازم كانادا شدم همسفر كرده است- البته واضح و مبرهن است كه در عالم خیال فاصله و زمان معنایی ندارد و نویسنده هم كه خیال‌پردازی بس توانا بوده از این امكانات استفاده كرده است. نكته جالب‌تر آنكه خواهر بزرگ‌تر اینجانب، نگار توسلیان تنها بعد از خواندن مقاله ایشان بود كه متوجه گردید كه كانادا را نه به قصد پیوستن به همسر خویش در آمریكا، بلكه به قصد فرار از دانشگاهی كه یك استاد بهایی در آن تدریس می‌كند، ترك گفته است و از این جهت كه تازه پس از دو سال به انگیزه خود پی برده است، از نویسنده محترم كمال تشكر را دارد.
توسلیان در خصوص پیام اخوان، توضیح داده كه ولی به عنوان یكی از اساتید دوره فوق‌لیسانس او بوده كه این امر را هیچ‌گاه به معنای تایید مذهب ایشان (بهائیت) نمی‌داند. از همین‌رو گفته، همانطور كه مادرم هم اعلام نموده به شیعه‌بودن خود افتخار می‌كنم و بسیار خرسند هستم كه نماز خواندن را به راهنمایی و تشویق مادرم در سن شش‌سالگی و بسیار زودتر از سن تكلیف آغاز نمودم، ولی نمی‌دانم نویسنده محترم كه ادعای اسلام دارند آیا شرمنده از تهمت‌های ناروای خود هستند یا خیر؟
در ادامه این توضیحات آمده است: درباره «سازمان جمع‌آوری اسناد حقوق بشر» فقط می‌توانم عنوان كنم كه بنده هیچ رابطه یا عضویت و وابستگی به این سازمان نداشته و ندارم و لذا در مورد آن هم اظهارنظری نمی‌كنم. نكته جالب توجه آنكه نویسنده خیال‌پرداز، بعد از اشاره به فعالیت من در این سازمان مطلب خویش را به وب‌سایت این سازمان ارجاع داده است كه با مراجعه به آن می‌توان فهمید كه هیچ ذكری از نام بنده در آن نشده است!
