خبرگزاری مهر، گروه جامعه: دریاچه ارومیه به دلیل برخوردار بودن از ویژگیهای بینظیر طبیعی و اکولوژیکی در سال ۱۳۵۴ بهعنوان یکی از مهمترین تالابهای بینالمللی جهان در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است. مهمترین منابع تامین آب دریاچه، بارش مستقیم بر روی دریاچه و همچنین منابع آب ورودی به آن از طریق رودخانههای حوضه آبریز است. آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانههای زرینه رود، سیمینه رود، مهابادچای، آجی چای، گدارچای، نازلوچای و باراندوزچای تغذیه میشود. این دریاچه شورترین و بزرگترین دریاچه دائمی ایران، بزرگترین دریاچهی شور در خاورمیانه و ششمین دریاچهی بزرگ آب شور دنیا است. اما حالا به نماد وضعیت ناخوشایند محیط زیست ایران بدل شده است.
طبق گزارش ستاد احیا دریاچه ارومیه در سال ۹۴، «پیش از افت قابل توجه سطح آب این دریاچه در سالهای اخیر، متوسط کل املاح محلول (TDS) آن برابر ۲۰۵ گرم بر لیتر بوده، که در حال حاضر به رقمی نزدیک ۵۰۰ گرم بر لیتر رسیده است».
پژوهشگر حوزه مدیریت منابع آب به خبرنگار مهر میگوید: با توجه به بررسی صورت گرفته، یکی از علل کاهش حجم دریاچه ارومیه، اضافه برداشت آب زیرزمینی در محدودههای اطراف دریاچه است که این افزایش برداشت از منابع آب زیرزمینی موجب کسری مخزن آبخوانهای اطراف دریاچه شده است. تا جایی که درحالحاضر ۱۲ مورد از محدودههای مطالعاتی اطراف دریاچه، جزء محدودههای ممنوعه هستند که مؤید برداشتهای بیرویه در این محدودهها است.
مهدی ابراهیمی موینی تاکید میکند: به منظور بررسی بیشتر امکان تبادل آب زیرزمینی محدودههای اطراف دریاچه و دریاچه ارومیه لازم است تا تراز سطح آب زیرزمینی و همچنین میزان تغییرات شوری محدودههای مطالعاتی اطراف دریاچه مورد ارزیابی قرار گیرد.
بابک واحد دوست و حفظالله آکسوی امسال در همین راستا مقالهای تحت عنوان «تبادل آب زیرزمینی با دریاچه ارومیه» منتشر کردهاند. در این مقاله به اندرکنش آب زیرزمینی محدوده های اطراف دریاچه با آب دریاچه پرداخته شده است. یکی از نتایج اشاره شده در این مقاله عبارتست از اینکه آب های زیرزمینی واقع در ساحل غربی دریاچه در حال تغذیه آب دریاچه هستند. اما در قسمت شرق دریاچه عکس این حالت رخ داده است.
ابراهیمی توضیح میدهد: تراز سطح آب زیرزمینی پایینتر از تراز سطح دریاچه است و بنابراین میتوان گفت دریاچه، منبع تغذیهی آبهای زیرزمینی واقع در شرق آن است. بطور کلی میتوان گفت آب زیرزمینی از غرب به شرق جریان دارد و دریاچه از محدودههای غربی تغذیه شده درحالیکه خود منبع تغذیه آب زیرزمینی محدودههای شرق دریاچه است.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است