جشن صیانت از انقلاب، کارناوالی فرهنگی شد

خبرگزاری مهر – سرویس فرهنگ

انقلاب اسلامی ایران متعلق به تمامی اقشار، گروه‌ها، قوم‌ها و اقلیت‌هاست. یعنی متعلق به تمامی اقشار جامعه اعم از زن و مرد، کهنسال و جوان و حتی خردسالان. فراموش نکنیم که در تمامی بزنگاه‌های انقلاب همه مردم فارغ از مرزبندی‌ها به صیانت و حراست از انقلاب خود پرداخته‌اند، مگر کم بود تعداد نوجوانانی که در ایام جنگ تحمیلی هشت ساله دغدغه حراست از میهن و انقلاب آنها را به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل کشاند؟ پس باید در جشن‌ها در کنار طراحی برنامه‌هایی برای عامه مردم برای این طیف نیز تدارک دید.

وقتی نهادهای انقلابی از تمامی مردم برای شرکت در جشنی که متعلق به خودشان است، دعوت به حضور می‌کنند باید شرایط را برای این حضور فراهم کنند. بسیاری از خانواده‌ها فرزندان خردسال دارند که اگر پدر و مادر در جشن انقلاب شرکت کنند، نمی‌توانند آنها را در منزل محبوس کنند. به هر حال انقلاب متعلق به آنها نیز هست. کودکان و نوجوانانی که در این سن در جشن‌های انقلاب حضور پیدا کنند و در این جشن‌ها با مفاهیم و آرمان‌های انقلاب آشنا شوند، در بزرگسالی نیز انقلاب را فراموش نکرده و مدافع آن خواهند بود.

اما در جشن چهلم همه چیز برای حضور همه مردم فراهم بود و مردم نیز سنگ تمام گذاشتند. در تهران و شهرستان‌ها آنگونه که از گزارش‌ها برمی‌آمد ایستگاه‌ها و چادرهایی تعبیه شد تا کودکان در آنجا حضور پیدا کرده و ضمن تفریح و بازی با انقلاب نیز آشنا شوند. همچنین وسایل تفریح برای نوجوانان و جوانان نیز فراهم بود. دیگر پدران یا مادرانی که شوق شرکت در راهپیمایی صیانت از انقلابشان را داشتند، مجبور نبودند که به خاطر فرزندان خردسال در منزل بمانند و جشن را تلویزیون تماشا کنند.

 انقلاب ما در سال ۵۷ عنصر شادی را نیز با خود به همراه آورد. شادی حاصل از آزادی و شادی که در چهارچوب اسلام نشاط را نیز برای جامعه به همراه می‌آورد. در جشن‌های پیشین از این عنصر شادی برای مردم بویژه کودکان و نوجوانان غفلت شده بود، اما هوشمندی نهادهای دست اندر کار برگزاری این جشن باعث شد تا این خلا امسال برطرف شود. مردم ما نیاز به شادی دارند و چه فضا و چه روزی بهتر از روز جشن پیروزی‌شان بر نظام ظلم و ستم برای شادی وجود دارد؟ نهادهای انقلابی باید این شادی را در روزهای دیگر سال و در دیگر مناسبت‌های انقلاب به درون جامعه تزریق کنند. نه دین ما غم را ترویج می‌کند و نه انقلابمان!

همچنین مکان‌ها و چادرهایی نیز به نمایشگاه و فروشگاه کتاب اختصاص پیدا کرده بود که کتاب‌ها را با تخفیف‌های مناسبی به علاقه‌مندان عرضه می‌کردند. این برنامه نیز به پویایی و نشاط هرچه بیشتر جشن انقلاب کمک می‌کرد. کتاب‌های عرضه شده در این نمایشگاه‌ها نیز متنوع بود و مطابق با هر سلیقه‌ای. عموم راهپیمایانی که در جشن چهل سالگی انقلاب شرکت کرده بودند و به این غرفه‌ها سر زدند، دست خالی محل را ترک نکردند. در جشن‌های پیشین نیز البته کتاب عرضه می‌شد، اما آن کتاب‌ها مطابق با سلیقه همه مردم نبود.

همچنین در تهران نیز عده‌ای از راهپیمایان با لباس محلی خود حضور پیدا کرده بودند. این نشان دهنده حضور حداکثری است. حضور چهره‌ها و شخصیت‌های سیاسی نیز باعث شد تا حداقل برای ساعاتی همه مردم فارغ از شغل، منصب و دیگر مرزبندی‌های جامعه در قالب یک کارناوال یکرنگ شوند. کارناوالی که باعث «گفت‌وگو» می‌شود و در جشن چهلم شده بود. این یکرنگی را که حتی باران نیز مانع از آن نشد، باید به فال نیک گرفت.