افق شبکه ریلی تهران/تعلل در تایید مطالعات بازنگری شبکه ریلی

علی کرونی در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به تاریخچه مطالعات شبکه ریلی شهر تهران گفت: در سال ۱۳۵۰ شهرداری تهران به منظور مطالعه طرح حمل و نقل و ترافیک تهران قراردادی با مهندسین مشاور سوفرتو امضا کرد  که در نهایت،   مشاورجهت بهبود وضع ترافیک تهران دو برنامه میان‌مدت و بلندمدت ارایه می‌دهد. برنامه میان‌مدت تا سال ۱۳۶۰ و برنامه بلندمدت تا سال ۱۳۷۰ ارایه شد.   از میان گزینه ها، مشاور  برای برنامه بلندمدت طرح جامع حمل و نقل و ترافیک تهران، گزینه ۲ مرکب از ۷ خط قطار شهری به طول کلی ۱۳۹ کیلومتر را پیشنهاد کرد. در این گزینه ۴۲ درصد سفرهای روزانه توسط شبکه قطار شهری ‌باید انجام شود بطوریکه تا سال ۱۳۶۰ می بایست ۴ خط و تا سال ۱۳۷۰ باید ۷ خط احداث می شد.

وی ادامه داد: پس از گذشت بیش از سی سال از تهیه طرح حمل و نقل و ترافیک تهران که در سال ۱۳۵۱ توسط مشاور خارجی تهیه شده بود، با توجه به تغییرات توسعه، جمعیت و سیاستهای شهر تهران، شرکت مترو تهران از اواخر سال ۱۳۸۳ تا اواخر ۱۳۸۵، نسبت به بازنگری طرح جامع ریلی شهر تهران با همکاری مشاور سیسترا و شرکت مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران اقدام کرد، در پایان این طرح و بر این اساس در سال افق طرح- ۱۴۰۴،  چهار  خط اکسپرس به طول ۱۷۹ کیلومتر، ۸ خط مترو شهری به طول ۲۵۱ کیلومتر و  ۵ خط مکمل (تراموا یا BRT) به طول ۶۰ کیلومتر در طرح پیشنهاد شده بود که گذشته از خطوط ۱، ۲ و ۵ اجرا شده در آن مقطع زمانی، پس از طی مسیر مراجع فنی و قانونی لازم، نهایتاً کریدورهای خطوط ۳، ۴، ۶ و ۷  نیز در شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور به تصویب رسید.

به گفته کرونی در ادامه و با توجه به تغییرات به وقوع پیوسته در توسعه شهر تهران، حومه تهران و توزیع جمعیتی آن، در سال ۱۳۹۵ و  نظر به  به در دست اجرا بودن کلیه خطوط مترو تهران که دارای مصوبه شورای عالی ترافیک بودند و در نتیجه نبود طرحی فرادست و مصوب برای توسعه آتی شبکه ریلی تهران و نحوه ارتباط ریلی آن به حومه، مقرر شد طرح جامع ریلی تهران  مورد بازنگری قرار گیرد .

دبیر کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران با اشاره به مراحل طی شده برای بازنگری این مطالعات گفت:جمع آوری اطلاعات از مراجع ذیربط، شناخت وضع موجود و انجام بازدید میدانی، برگزاری جلسات مشترک با سازمان ها و ارگان های ذیربط و آگاهی از مشکلات و نقطه نظرات احتمالی، مطالعه و بررسی طرحهای فرا دست، بازدید از کریدورهای دارای پتانسیل، آنالیز و توصیف اطلاعات جمع آوری شده(جمعیت، اشتغال، مسافرین حمل و نقل عمومی، .)، بررسی، توصیف و شناخت سیستم ریلی شش شهر توسعه یافته (نیویورک، لندن، پاریس، برلین، توکیو و سئول)، شناخت و بررسی و بکارگیری مدل کلان حمل و نقل و ترافیک شهر تهران و تهیه و ارائه مدل تخصیص حمل و نقل عمومی گنو - سیسترا، تهیه و ارائه گزارش شناخت و مشکلات موجود و تحلیل و آسیب شناسی آن، تدوین و ارائه سناریوهای حمل و نقل ریلی بر اساس دستاوردهای مراحل قبل و اجرای سناریوهای برتر در مدل حمل و نقل و ترافیک تهران و مدل حمل و نقل عمومی گنو- سیسترا و سپس انتجام ارزیابی چند معیاره وانتخاب سناریوی برتر انتخاب  و تبیین و توصیف فنی و اجرایی این سناریو و ارائه برنامه اولویت بندی و زمانبندی شبکه ریلی تهران انجام شده است.  

کرونی اضافه کرد :‌بر اساس این طرح و با توجه به فرآیند طی شده، پس از تاکید بر لزوم بهینه سازی شبکه فعلی ریلی تهران تا رسیدن به ظرفیت قابل قبول، در افق سال ۱۴۲۰ تهران مجموعا دارای ۳۶۰ کیلومتر خط درون شهری و ۹۰ کیلومتر خطوط  برون شهری کرج و فرودگاه امام (جمعا برابر ۴۶۰ کیلومتر) با ۳۲۰ ایستگاه مترو خواهد بود. همچنین با توجه به برنامه های شرکت راه آهن برای چهار خطه کردن خطوط حومه ای پیشوا، هشتگرد و پرند و احداث خط پردیس، شبکه درون شهری در ۱۰ ایستگاه تبادلی مسافرین این شبکه را در درون خود توزیع خواهد کرد. شبکه پیشنهادی ضمن پوشش بهینه مناطق فاقد دسترسی به شبکه مترو و ارتباط با کانون های توسعه شهر تهران، با  کانون های اصلی فعلی و آتی حمل و نقلی را نیز اتصال برقرار کرده و عملکرد شبکه فعلی مترو و  میزان جابجایی درون شبکه ای را با ایجاد و تکمیل خطوط پیرامونی در فواصل مختلف، بهبود خواهد بخشید. همچنین خطوط مکمل پیشنهاد شده در شبکه اعم از تراموا یا BRT، پوشش کاملتر و اتصال پذیری مناسب تر مجموعه حمل و نقل عمومی شهر تهران را در پی خواهد داشت.

دبیر کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران با اشاره به خلاء وجود طراحی فرادست برای شبکه ریلی تهران در سالهای گذشته و  نقش انکار ناپذیر این شبکه در بهبود کیفیت زندگی شهری که نهایتاً مبنایی برای تکمیل و بهبود حمل و نقل شهر تهران و معیاری برای توسعه شهر خواهد بود، گفت : به نظر میرسد تسریع در بررسی و تصویب این طرح مهم، گامی اساسی برای رفع مشکلات فعلی شهر تهران شامل از ترافیک، آلودگی هوا، توسعه نامتوازن و ... باشد.   با تصویب هر چه سریع تر این طرح، مراحل بعدی بهره برداری از شبکه پیشنهادی این طرح اعم از طراحی، تامین و اجرای آن قابلیت آغاز شدن خواهد داشت تا بیش از پیش شاهد وقفه در پیوستگی لازم در توسعه و استفاده از شبکه ریلی نباشیم.