جنگاور عصر آهن پیدا شد

به گزارش ایرنا از اعلام روز چهارشنبه روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شهرام رامین با اعلام این خبر گفت: در کاوش های اضطراری این محوطه، چند گور همراه با هدایای تدفینی کشف شده که با توجه به آثار یافت شده در کنار آنها، این گورها مربوط به عصر آهن است و در حدود سه هزار سال قدمت دارند.
این باستان شناس تصریح کرد: محدوده ای که گورها در آن یافت شدند در امتداد بزرگراه رشت ـ تهران، در حاشیه شرقی دشت رستم آباد قرار دارد و به علت اجرای یک پروژه عمرانی در خطر تخریب بود که با توجه به این خطر، تیمی از باستان شناسان کاوش اضطراری این محوطه را آغاز کردند.
به گفته وی، کامل ترین گور کشف شده در کاوش های انجام گرفته شامل اسکلت انسانی به همراه ابزار جنگی و ظروف حاوی مواد خوراکی است.
رامین تصریح کرد: طبق بررسی سارا سلطانی متخصص انسان شناسی، این اسکلت مربوط به مردی حدوداً چهل ساله با قدی بین 160 تا 167 سانتی متر است.
به گفته سرپرست هیأت کاوش، با توجه به اهمیت این یافته، هیأت در نظر دارد که گور و یافته های آن را در محل کشف به شیوه اسکن لیزری ثبت و ضبط کند.
وی تصریح کرد: علاوه بر این طبق هماهنگی های انجام شده با پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، بزودی این محوطه به شیوه گرمالیان توسط متخصصان این پژوهشگاه تاریخ گذاری می شود.
رامین گفت: علاوه بر گورهای عصر آهن، تعدادی ابزار و دست تراش سنگی در عمق های پایین تر کشف شده که بر اساس بررسی های اولیه متخصصین موزه ملی ایران احتمالاً مربوط به دوره فراپارینه سنگی هستند.
به گفته سرپرست هیأت باستان شناسی، قرار گرفتن این آثار در کنار هم از اهمیت زیادی برخوردار است و این مکان های هزاران ساله با توجه به موقعیت آن ها در کنار بزرگ راه، کاملاً قابلیت تبدیل شدن به یک سایت موزه را دارند.
به گزارش ایرنا ، تپه باستانی کلورز (واقع در رستم آباد) که به نام «گنجِ‌پَر» مشهور شده‌است، در محله جلالیه - در سمت شمالی جادهٔ کلورز - قرار دارد. گنج پر، محوطه‌ای منحصر به فرد در استان گیلان است؛
زیرا برای نخستین بار در گیلان و با توجه به کشفیات صورت گرفته در این تپه، پلان روشنی از معماری اقوامی که در این منطقه زندگی می‌کردند، بدست آمده است.
پیش از این تصور می‌شد که اقوام ساکن در نواحی شمالی کشور به ویژه در گیلان، به علت کوچ‌رو بودن، فاقد خانه‌های مسکونی بودند یا اگر خانه‌هایی نیز در مناطق شمالی کشور ساخته شده‌است، چوبی بوده و به همین علت، امروزه اثری از آن وجود ندارد؛ اما کاوش‌های باستان‌شناسی در تپهٔ باستانی کلورز نشان می‌دهد که اقوام ساکن در این منطقه، با استفاده از خشت، سنگ و آجر، قلعه و عمارات بزرگی پدیدآورده بودند. لایه‌نگاری این تپهٔ باستانی در نخستین فصل کاوش نشان داد که لایه‌های معماری از دورهٔ عصر آهن (۳۲۰۰ سال پیش) تا دورهٔ اشکانیان تداوم داشته و پس از این دوره، تپه به تدریج متروک شده‌است.
کشفیات باستان‌شناسی از این محوطه و سایر مناطق رستم‌آباد، بیانگر شکل‌گیری تمدنی درخشان در این منطقهٔ زیبا و استراتژیک، از سه هزار سال قبل می‌باشد. یکی از آثار کشف شده در رستم‌آباد، مجسمهٔ الههٔ زن است که به گفته کارشناسان، ارزش زن را در دوران ایران باستان به تصویر می‌کشد. این مجسمه، سه هزار سال قدمت دارد و در موزه آذربایجان نگهداری می‌شود.
البته طبق برآوردهای صورت گرفته توسط باستان‌شناسان، سابقهٔ سکونت آدمی در تپهٔ «گنجِ‌پَر»، به حدود ۳۰۰ هزار سال می‌رسد و بنابراین رستم‌آباد از این حیث، منطقه‌ای کم‌نظیر در ایران و جزء یکی از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های بشر محسوب می‌شود و جایگاه سوم را از لحاظ قدمتِ سکونت در کشور ایران داراست.
فراهنگ ** 3377 ** 1355 **