نگرانی از تولد مجدد «آشویتس» دیگری در دانمارک

به گزارش ایسنا، احمد آیت اللهی در یادداشتی با عنوان « بانگ بیگانه هراسی و نگرانی از تولد مجدد آشویتس دیگری در دانمارک»  نوشت: اندک زمانی نیست که  از رسوایی دولت استرالیا در فشار و تضییع حقوق مهاجران خارجی در این کشور می‌گذرد  که اکنون کپنهاگ درصدد کپی برداری از طرح استرالیا در این زمینه است. در سال‌های گذشته پس از هجوم خیل عظیم مهاجران از کشورهای آسیایی (به خصوص از منطقه جنوب شرق این قاره) به کشور استرالیا، کانبرا با اجرای طرح‌های تحدیدی و ممانعت از ورود مهاجران جدید به خاک خود و اسکان آنان در جزایر فاقد امکانات و دورافتاده همچون جزایر «ماناس» در نزدیکی گینه نو در منطقه اقیانوسیه، موجب غلیان اعتراض مجامع حقوق بشری شد. اکنون با معرفی طرح جدید احزاب مهاجرستیز دانمارک و در سایه حمایت دولت لیبرال این کشور از آن، به نظر می رسد در فاصله تقریبی ۱۰ هزار کیلومتری از جزیره «ماناس» در اقیانوسیه، همزاد اروپایی آن در قاره اروپا و در خاک دانمارک درحال متولد شدن است.

    طرح "جزیره متروکه" برای مهاجران غیر قانونی  

شاید بیش از این، تعداد اندکی در جهان، نام جزیره لیندهولم (lindholm ) واقع در دانمارک را شنیده باشند. جزیره کوچکی در شمال منطقه یولند و در خلیج استیج (stege) که بیش از این کمتر کسی به این جزیره رفت و آمد داشت و تنها در آن تأسیسات مرکز تحقیقات دانشگاه فناوری دانمارک (DTU) که درخصوص شناسایی و تحقیقات مربوط به بیماری های خطرناک دام و طیور استفاده می شد، قرار داشت. جایی که فاقد آب آشامیدنی و سیستم فاضلاب بوده و در آزمایشگاه های مستقر در آن بر بیماری های خطرناکی همچون تب خوکی، بیماری هاری و آنفلوآنزای خوکی تحقیق می شد و در طول ماه  تنها یک الی دو بار کشتی به این جزیره رفت و آمد می نماید.

 بر طبق طرح جدید دولت که با پیشنهاد و اعمال نظر حزب مردم دانمارک به تصویب ابتدایی رسیده است. قرار است با انجام تغییراتی در تأسیسات محدثه در این  جزیره متروکه، به محل اسکان مهاجرین مجرم و اخراجی از دانمارک (به دلیل رد صلاحیت آنان در کسب اقامت این کشور) تبدیل شود. بر اساس تفاهمات انجام شده، دانشگاه DTU مکلف است تا پایان سال ۲۰۱۹ تاسیسات را منتقل و ساختمان های موجود را پاکسازی کند. سپس در سال ۲۰۲۰ تعدادی ساختمان اداری با ظرقیت گنجایش ۱۲۵ نفر برای پرسنل اداری، انتظامی و امنیتی پلیس آماده سازی و در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ اولین گروه از مهاجران به این جزیره منتقل گردند. [۱] این در حالی است که هزینه ساخت و آماده سازی این مرکز ۱۰۰ میلیون یورو برآورد شده است که این مسئله مورد اعتراض برخی کارشناسان در بدنه دولت نسبت به تأمین منابع مالی طرح - که گفته می شود از جیب مالیات دهندگان تامین می‌شود  -  شده است.

رویه جدید در اروپا

 بی شک این ابتکار دانمارک موجب ایجاد یک رویه و استاندارد تازه‌ای در اروپا در خصوص موضوع پناهجویان ایجاد خواهد کرد، از سویی به نظر می رسد مسئولان مربوطه نیز از چگونگی انطباق این طرح با رویه های موجود در اروپا و احتمال تضاد حقوقی و مغایرت طرح با کنوانسیون های حقوق بشری موجود در اتحادیه  اطلاعی ندارند به طوری که مسئولان وزارت همگرایی و امور اتباع بیگانه دانمارک در پاسخ به سوالات رسانه ها  در این خصوص، خاطر نشان کرده اند که این وزارتخانه نمی تواند به یک نمونه خاص در سایر کشورهای اروپایی اشاره نماید و اطلاع ندارد که سایر اعضا برای تبهکاران خارجی و پناهجوهای اخراجی چه تدبیری می اندیشند. [۲]

این در حالی است که بر اساس تازه ترین گزارش شبکه مهاجرت اروپا [۳]  کشورهای مختلف این قاره گروه های مختلف مهاجرین در این طبقه بندی (پناهجوهای مجرم، مهاجرین غیرقانونی و ...)  را در اردوگاه های خاص جمع آوری کرده و برای آنها محدودیت هایی  تعیین  کرده اند؛ به عنوان مثال آلمان، سوئد و فنلاند پناهجوهای رد صلاحیت اخذ پناهندگی را در مراکز (کمپ) در حاشیه شهرها جمع آوری می کنند و بر اساس بخشنامه ها و دستورالعمل های اتحادیه اروپا درخصوص بازگشت دادن اتباع بیگانه به وطن شان و  برای تحدید آمدوشد اتباع بیگانه در کشورهای محل سکونت، محدودیت زمانی تعیین کرده اند.  بر اساس این دستور العمل واحد، کشورهای عضو اتحادیه از روش های گوناگون استفاده می کنند. به عنوان مثال اغلب کشورها، آمدوشد گروه های مذکور را تحدید، گذرنامه یا مدرک سفر افراد را ضبط کرده، برای آنها مسکن خاص تعیین می کنند و یا  برای تشویق آنان به بازگشت به موطن خویش، مبلغ یارانه دریافتی آنها  را به حداقل  می رسانند 

 اما به نظر می رسد که کپنهاگ چالش برانگیز ترین روش - که مخالفت بسیاری از سازمان های حقوق بشری و حتی برخی سازمان های داخل بدنه دولت نیز را برانگیخته است -  را برگزیده و آن همانا انزوا و تحقیر پناهجوها تا پائین ترین درجه و (درحد نگهداری آنان به شیوه حیوانات) را مد نظر قرار داده است. در این راستا احزاب همسو با دولت مصرانه بر اجرایی شدن این طرح تاکید دارند. مارتین هنریکس سخنگوی سیاسی حزب مردم (به عنوان حزب بانی و حامی این طرح) با اشاره به این که کپنهاگ در اخذ این طرح از استرالیا الگو برداری کرده و ضمن اذعان به تقابل و تناقض این برنامه با قوانین بین المللی، تصریح  کردکه حزب وی از چالش کشیدن کنوانسیون های بین المللی ابایی ندارد. [۴]

 واکنش ها به طرح "جزیره متروک"

گرچه این طرح با استقبال برخی احزاب و شخصیت های دولتی قرار گرفته است اما  هم‌زمان واکنش تند رسانه ها، سازمان های حقوق بشری داخلی و خارجی را بدنبال داشته است. استین هارتمن، از جنبش حقوق بشری "به تبعیض پایان دهید" از  دولت و حزب مردم دانمارک خواست که برنامه اسکان پناهجوها را در جزیره متروکه، فراموش کرده  و شرائط را برای پناهجویان رد شده بهبود بخشند. کانار فورچون از عفو بین الملل این پروژه را به پروژه فاجعه بار اسکان پناهجویان استرالیا در جزایر اطراف سواحل آن کشور تشبیه کرد و ضمن برشمردن تجربه اشتباه کانبرا در اسکان پناهجوها در جزایر، فاش ساخت که  استرالیا این پروژه را در جزایر مانوس و نارو امتحان کرد و نتیجه اش اپیدمی تروما، خودزنی و تلاش به خودکشی پناهجوها (حتی درمیان کودکان پناهجو) بوده است.

 کارین شاهین، خبرنگار آزاد طی توئیتی دانمارک را نژادپرست خواند و با اشاره به اقدامات ضد حقوق بشری کپنهاگ در اسکان پناهجوهای سایر کشورها در شرایط بد انسانی، تاکید  کرد  که این موضوع ثابت می کند که دولت دانمارک یکی از نژادپرست ترین دولتها در دنیاست. همچنین میشل بوچله، کمسیر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، ضمن ابراز نگرانی عمیق نسبت به این برنامه با اشاره به این که درگذشته شاهد تاثیر این گونه سیاست های انزوایی بوده ایم و نباید آنها را تکرار کنیم، خاطر نشان  کرد  که محروم کردن مردم از آزادی، منزوی و انگشت نما کردن پناهجوها، تنها آسیب پذیری آنها را در یک جامعه پذیرنده تشدید خواهد کرد. [۵]

  در این میان روزنامه پلتیکن دانمارک ضمن انتقاد شدید از برنامه دولت و با تشبیه طرح جزیره متروکه با زندان نازی ها در جنگ جهانی دوم با طرح این سوال که آیا پناهجوها حق و حقوقی ندارند؟ هشدار داد که جهان قبلا هم شاهد این گونه رفتار در جزیره رابین (محل زندان نلسون ماندلا) و آشویتس (محل زندان اقوام غیر آلمانی در جنگ  جهانی دوم) بود و لذا  امکان این خطر وجود دارد که این برنامه همان طور که تاریخ به ما نشان داده تکرار همان قضایا باشد. [۶] این روزنامه مردم و جریان های سیاسی کشور را به یک "خیزش عمومی" در برابر این برنامه تبعیض نژادی دولت فراخواند.

   علاوه بر مخالفت مجامع حقوق بشری، مخالفت های ساختاری و اجتماعی نیز با این طرح ابراز شده است. مایکل سمد شهردار شهر وردینگ بورگ Vordingborg (شهری با جمعیتی ۴۶ هزار نفری که از نظر تقسیمات اداری، جزیره لیندهولم بخشی از این شهر می باشد) با ارسال نامه ای خطاب به دولت ”نارضایتی خود و شهروندان وردینگ بورگ از انتخاب جزیره Lindholm به عنوان محل اسکان پناهجوها را به اطلاع آنان رساند. وی تجهیز این جزیره را دور ریختن پول مالیات دهندگان دانسته و از تبعات اجتماعی اسکان مهاجران بر زندگی عای شهروندان این شهر ابراز نگرانی نموده است.

مرغ دولت دانمارک فقط یک پا دارد!

علیرغم مخالفت گسترده سازمان ها و رسانه ها، دولت دانمارک برای اینکه نشان دهد که بر تصمیم خود مصر می باشد، وزیر مهاجرت و همگرایی را جهت بازدید و فراهم  کردن  مقدمات طرح به این جزیره فرستاد. خانم استوی برگ که در محافل سیاسی و رسانه های دانمارک به یک افراطی ضد مهاجر و مسلمان ستیز معروف است، پس از این که در فیس بوک خود با این عبارت که "پناهجوهای اخراجی جایی در دانمارک ندارند و آنان بعد از اسکان در این جزیره این موضوع را به خوبی احساس خواهند کرد" پس از سفر به جزیره لیندهولم بار دیگر بر عزم دولت در اجرای طرح "جزیره متروک" تاکید کرده و تصریح نمود که گرچه نگرانی های شهردار و ساکنین منطقه را درک می کند اما دولت از تصمیم خود عقب نشینی نخواهد کرد.

 در همین حال کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد خانم بوچله از ادبیات استفاده شده در دانمارک نسبت به پناهجوها ابراز نگرانی کرد. وی با اشاره به اینکه خانم "اینگر استوی برگ" مرتب از کسانی که تقاضای پناهجویی آنها مورد قبول قرار نگرفته به عنوان "افراد نامطلوب و ناخواسته" یاد می کند، هشدار داد که این گونه ادبیات تنفر را در جامعه افزایش داده و اجنبی ستیزی و شکاف اجتماعی در دانمارک را تشدید می کند.

کلام آخر 

دولت لیبرال دانمارک که در پیشبرد امور کشور و تصویب لوایح و طرح های اقتصادی و سیاسی در پارلمان ناگزیر به جلب و تداوم حمایت های حزب مردم است، اینک در آستانه اخذ تصمیم های مهم مالی برای بودجه سال آینده کشور و همچنین جذب مخاطبان و نظر مثبت رأی دهندگان برای انتخابات پارلمانی بهار آتی، خود را به هماهنگی و همسویی با احزاب تندرو در جناح راست، نیازمند می بیند. از سویی به نظر می رسد با توجه به ناخشویندی افکار عمومی و رأی دهندگان از عواقب و عوارض ناشی از عملکرد نه چندان مثبت و همگرایی مهاجرین با ارزش ها و اصول جامعه دانمارکی، اقبال عمومی نسبت به خارجیان به شدت افت کرده و بی شک یکی از مواردی که در انتخابات آتی در جلب آرای رأی دهندگان مؤثر خواهد بود، توجه ویژه به مسئله مهاجرت و موضع و طرح های مهم احزاب نسبت به این موضوع می باشد.

مضاف بر این که رشد افزایشی جمعیت مهاجران طی ۱۰ سال اخیر در دانمارک موجب نگرانی برخی مجامع سیاسی و فرهنگی دانمارک شده است. بنا براین مسئله تحدید مهاجران و اتخاذ سیاست های انقباضی از سوی دولت برای ورود و اقامت مهاجران می تواند به یکی از موارد مورد توجه رأی دهندگان بوده و جناح راست از هم اکنون با علم کردن موضوع "جزیره متروک" درصدد جلب توجه رأی دهندگان است.  

[۱] - روزنامه یولندن پستن  مورخ 1397/9/16

۲-رونامه یولندن پستن مورخ 97/9/15

۳- The European Migrant Network

۴- شبکه تلویزیونی تی وی ۲، مورخ  97/9/13

۵- همان  منبع  

۶- روزنامه پلتیکن مورخ 97/9/13

 انتهای پیام