دانشجو می‌‌تواند ترجمه‌‌ای باشد برای جامعه‌‌ای که گنگ شده است

به گزارش خبرنگار سیاسی ایلنا، امیر رئیسیان عصر امروز در مراسم روز دانشجو در دانشگاه امیرکبیر گفت: پیش از تبریک روز دانشجو باید ابراز خوشحالی کنم که از سال ۸۸ که به دانشگاه خودم ممنوع‌‌الورود بودم و اخراج شدم، در هیچ مراسم دانشجویی نتوانستم حضور یابم و این، اولین بار است و حالم قابل وصف نیست. من تشکر می کنم که این فرصت برای من ایجاد شده است.

وی ضمن تبریک روز دانشجو اظهار داشت: امیدوارم این روز، روز همه شود و همه فعال بشوند. باید به همه تبریک گفت. امید است که انگیزه‌‌ها بیشتر شود. از آنجایی که در این سال‌ها پای ما را از دانشگاه بریدند اما دل ما بریده نشد و پرونده‌‌‌ها و مشکلات حقوقی که برای دانشجویان ایجاد شد، ارتباط من هم با دانشجویان بیشتر شد.

این حقوقدان ادامه داد: ما اساسا در همه سیستم‌‌های قضایی، وقتی دانشجویان مشابهی مثل کارگران و معلمان را داریم، دو روش انتخاب می‌‌‌شود؛ یکی اتخاذ یک سیاست قضایی است مثلا درباره مفاسد اقتصادی تصمیمی گرفته شده که با فوریت و اختیارات رسیدگی کنیم و اینها سیاست قضایی است که در شرایط خاص ایجاد می‌‌‌شود.

رئیسیان با بیان اینکه رسیدگی اصولی در دادگستری هم وجود دارد، تصریح کرد: اصل در دادگستری باید این باشد که با ویژگی‌‌های خود پرونده روبرو هستیم که ما نام آن را مجازات یا دادرسی فردی می‌‌نامیم که با توجه به سوابق و به انگیزه و فعل جرم توجه می‌‌شود. مهمتر از همه به قانون توجه می‌‌شود و هیچ سیاست فراقانونی وجود ندارد.

وی با بیان اینکه بحرانی که ما در مورد دانشجویان یا معلمان و کارگران داریم این است که ما آنها را به عنوان یک قشر و گروه یا فعالیت‌شان را به عنوان یک فعالیت مجاز به رسمیت نمی‌‌‌شناسیم، خاطرنشان کرد: در رسیدگی فردی هم به هویت دانشجویی او توجه نمی‌‌شود.

این وکیل پایه یک دادگستری با اشاره به اعتراضات دی ماه ابراز داشت: ما در شعبه‌‌های مختلف پرونده داشتیم که احکام متفاوت صادر شده بود و این یعنی که سیاست قضایی یکسانی با ملاحظات منافع ملی همراه نیست. فردی هم بررسی نمی‌‌‌شد. بحرانی که ما داریم اثرش در فعالان دانشجویی و صنفی و...  آن است که اندازه‌‌‌گیری عملکرد اجتماعی سخت می‌‌شود یعنی ما با فعالان طرف هستیم که نمی‌‌دانند اگر ما در یک مراسم، شرکت کنیم، نتیجه آن چه خواهد بود.

رئیسیان با بیان اینکه همین امروز خبر آمد که دو تن از وکلا محکوم به شش سال حبس شدند، عنوان کرد: چیزی که به نظر من لازم است، این است که مسئولان و حاکمیت ما توجه کنند که اگر گفت‌‌و‌‌‌گو از بین برود، نتیجه معلوم است و عاملان این گفت‌‌وگو چه کسانی می‌‌تواند باشند؟

وی با اشاره به کلامی از امام علی (ع) در مورد فقر یادآور شد: حضرت علی (ع) می‌‌فرمایند فقر باعث می‌‌شود افراد با هوش نیز لکنت زبان بگیرند. الان وضعیتی که دارد برای جامعه ما به وجود می‌‌آید همین است که کسی نمی‌‌تواند حرفش را بزند. در چنین وضعیتی چه کسی می‌‌تواند حرف جامعه را غیر از دانشجو بیان کند؟ چون او می‌‌تواند ترجمه‌‌ای باشد برای جامعه‌‌ای که گنگ شده است.

این حقوقدان افزود: اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، هیچ گفت‌‌وگویی نخواهد بود و به نفع هیچ کس نخواهد بود. امیدوارم جنبش دانشجویی به این توجه داشته باشند که وقتی جامعه لکنت دارد، کسانی باید وضعیت را بیان کنند.