بازیکن سالاری در بسکتبال یک شوخی است

به گزارش ایلنا، برای کشف راه حل هر پدیده‌ای ابتدا باید وسعت و ابعاد آن شناخته شود و با کاربست اندیشه‌ها از زوایای مختلف، مسأله مورد نظر را بررسی کرد، سپس شیوه برون‌رفت از مشکل را بر پایه مفروضات درست به دست آورد.

در روزهای اخیر ملی‌پوشان بسکتبال در جلسات تیمی خود با مسوولان از جمله رییس فدراسیون بسکتبال مسائلی را به شور گذاشتند تا راه حل‌ اساسی پیدا کنند. دو پنجره رقابت‌های انتخابی جام جهانی بسکتبال در پیش است و تیم ملی شرایط سختی را سپری می‌کند و بالطبع بازیکنان ملی‌پوش بهترین نفراتی هستند که می‌توانند شرایط درون‌تیمی را با مسائل و مشکلاتی که دارد بازگو کنند.

در کوچک‌ترین تا بهترین تیم‌های دنیا برگزاری جلسات تیمی اتفاقی طبیعی است اما ظاهرا تلاش‌هایی صورت می‌گیرد تا حضور تعدادی ملی‌پوش بسکتبال در اتاق آقای رییس را غیرطبیعی و زاییده پدیده بازیکن‌سالاری تعبیر کند.

ملی‌پوشان بسکتبال برای بسیاری از مربیان و کارشناسان حتی

دست اندرکاران ورزش، از جمله نجیب‌ترین ورزشکاران به شمار می‌روند که استفاده از ترکیب نامانوس بازیکن‌سالاری در قبال فعالیت‌های صورت گرفته مانند یک شوخی است.

فدراسیون بسکتبال باید خوشحال باشد حرف‌ها و درددل‌های بی‌واسطه و مستقیم در جلسات رودررو زده می‌شود و درک حرفه‌ای ملی‌پوشانش بالاست که مسائل را بیرون نمی‌برند، جار نمی‌زنند و جنجال درست نمی‌کنند.

واکنش‌های ملی‌پوشان در یک اتمسفر مثبت و حقیقت‌گویی ارزیابی می‌شود که شایسته یک گروه در فرهنگ سالم گروهی است.

با توجه به سن و تجربه ملی‌پوشان، پاسخ واکنش‌ها را باید با بررسی مجموعه‌ای پیدا کرد که در آن ارزش موضوع همبستگی حفظ شود. در این بین افراد روی اشتباه‌هایی که داشتند فکر و برطرف‌شان کنند. روحیه همبستگی در نشان دادن نقصان‌های افراد تا پنجره بعدی مثبت است و نباید آن را با چوب «بازیکن سالاری» تخطئه کرد.

یادداشت: افشین رضاپور