مالیات بر عایدی؛ کلیدی‌ترین ابزار کنترل سوداگری + تجربه سایر کشورها

به گزارش خبرنگار مهر،  یکی از جدی‌ترین مشکلات پیش روی تولید و پیشرفت اقتصادی در ایران، وجود بازارهای غیرمولدِ موازی  با بخش تولید است. این دست فعالیت‌ها به دلیل ریسک پایین و بازدهی بالا در کوتاه‌مدت، در مقایسه با سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی که عموماً دارای بازدهی‌های کمتر و پرریسک‌تری در بلندمدت هستند حائز جذابیت بسیار بیشتری است. ضمن آنکه ریسک‌ها و دردسرهای انجام فعالیت‌های مولد در کشور ازجمله هزینه‌های ثابت بنگاه، بیمه، استاندارد، ریسک فروش محصول و... نیز کفه ترازو را به سمت بخش‌های غیرمولد سنگین‌تر نموده و انگیزه برای فعالیت در بخش‌های مولد را کاهش می‌دهد.

بنابراین طبیعی است در شرایط فعلی بخش قابل‌توجهی از نقدینگی کشور به سمت فعالیت‌های غیرمولد جاری شود. یکی از بهترین ابزارها برای کنترل سوداگری و هدایت نقدینگی، مالیات بر عایدی سرمایه است درواقع مهم‌ترین پیامد مالیات بر عایدی سرمایه، تخصیص بهتر و کاراتر منابع است.

ازآنجایی‌که رشد سرمایه‌گذاری و پیشرفت مؤثر اقتصادی در سایه تقویت تولید و هدایت صحیح منابع مالی اتفاق می‌افتد، مالیات بر عایدی سرمایه به‌عنوان یک ابزار هدایت نقدینگی می‌تواند اثرات مفید و مؤثری برای اقتصاد کشور به همراه داشته باشد که در ادامه به توضیح و تشریح این پایه مالیاتی پرداخته خواهد شد.

آسیب‌های سفته‌بازی و سوداگری در بازار مسکن

یکی از مضرترین فعالیت‌های غیرمولد ، سفته‌بازی و احتکار در بازارهای دارایی به‌ویژه مسکن و زمین است. سفته‌بازان و محتکران با خرید ملک و امتناع از عرضه باعث افزایش قیمت می‌شوند.پس از افزایش قیمت بخشی از دارایی خود را فروخته و بدون ایجاد هیچ‌گونه ارزش‌افزوده‌ای کسب سود می‌کنند.باوجود سود بالا در بازارهای غیرمولد و  ازآنجایی‌که بازارهای مولد دارای ریسک بالا و جذابیت پایین هستند نقدینگی به بخش غیرمولد جذب می‌شود .انحراف نقدینگی به سمت بخش‌های غیرمولد آسیب‌های متعددی برای اقتصاد خواهد داشت.

عرفان قمی، کارشناس اقتصادی در گفتگو با خبرنگار مهر ، مهمترین آسیب های ناشی از انحراف نقدینگی به سمت بخش های غیرمولد را تضعیف بخش مولد اقتصاد، افزایش تورم عمومی و تقویت چرخه های رکود در اقتصاد نام برد و توضیح داد: تضعیف بخش مولد اقتصاد به این معنی که بخش قابل‌توجهی از قدرت سرمایه‌گذاری اقتصاد ایران به‌جای ورود به بازارهای مولد صرف فعالیت‌های مذکور شده است. این رفتار اقتصادی نه‌تنها  در نظام بانکی و اشخاص دارای نقدینگی کلان