استریل خودکار فولادهای ایمپلنت استخوانی با رسوبات مسی نانویی

به گزارش ایسنا، دکتر مهدی بهمنی اسکویی، عضو هیأت علمی گروه مهندسی مواد دانشگاه صنعتی ارومیه در این باره گفت: در این تحقیق درصدد بودیم تا با اضافه کردن فلز مس به ترکیب شیمیایی فولاد ضد زنگ 410، کارایی آن افزایش یابد.

وی، فولاد ضد زنگ 410 را یک ماده‌ پرکاربرد در تولید لوازم و ادوات جراحی و ایمپلنت‌های استخوانی دانست.

بهمنی با بیان اینکه به واسطه حضور مس در ترکیب شیمیایی فولاد، رسوب‌گذاری نانو ذرات مس در ریزساختار فولاد امکان‌پذیر می‌شود، ادامه داد: همین امر بهبود خواص مکانیکی فولاد را در پی دارد، همچنین حضور نانو رسوبات مسی موجب می‌شود تا فولاد دارای خاصیتی موسوم به خاصیت "خود استریلی" شود.

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی ارومیه اضافه کرد: حضور رسوبات مس در ساختار فولاد موجب انتشار یون‌های مس شده و خاصیت ضد میکروبی را برای سطح فولاد به ارمغان می‌آورد. از سوی دیگر، مقیاس نانویی رسوبات مس و پراکندگی یکنواخت آنها موجب بروز خاصیت ضد میکروبی در سراسر سطح فولاد می‌شود.

بهمنی با تاکید بر اینکه در طرح حاضر رفتار پیرسازی ریزساختار و عملکرد ضدباکتری فولاد ضد زنگ 410 حاوی درصدهای متفاوت عنصر مس (1، 3 و 5 درصد وزنی) مورد بررسی قرار گرفت، خاطر نشان کرد: برای این منظور از آزمون‌های ریزسختی سنجی، پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ‌های الکترونی و نوری استفاده شده‌ است. همچنین عملکرد ضدباکتریایی فولاد علیه باکتری‌های استافیلوکوک و اشرشیاکلی نیز سنجیده شده‌است.

وی با اشاره به نتایج به دست آمده، یادآور شد: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از آزمون‌های مختلف، حضور 3 درصد وزنی عنصر مس در ترکیب شیمیایی فولاد موجب بروز سختی‌پذیری مناسب و خاصیت ضدمیکروبی مؤثر می‌شود.

این تحقیقات از سوی دکتر مهدی بهمنی اسکویی عضو هیأت علمی گروه مهندسی مواد دانشگاه صنعتی ارومیه و دکتر سیامک حسین‌نژاد و دکتر احد صمدی از اعضای هیات علمی دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی سهند اجرایی شده و نتایج آن در مجله‌ Materials & Design با ضریب تأثیر 4.525 منتشر شده‌ است.

انتهای پیام