کارگران نساجی مازندران به بدهکاران بانکی تبدیل شده‌اند/کارگر کارخانه‌ایم اما بیمه‌مان خویش فرماست

به گزارش خبرنگار ایلنا، به ادعای کارگران «نساجی مازندران» پس از واگذاری‌ سهام این کارخانه به سهامدار ترکیه‌ای در سال ۹۱ و پس از آن زندانی شدن این سهام‌دار، سهام‌داران بعدی این کارخانه هیچ کدام به دنبال کارگر و رفع مشکلات آنان نبودند. این مشکلات تا جایی ادامه پیدا کرد که در سال ۹۴ کارگران به دنبال وصول ۵ماه حقوق، عیدی و پاداش خود در مقابل فرمانداری و استانداری دست به تجمع زدند. کارفرما در واکنش به تجمعات و اعتراضات کارگران، استفاده از سهمیه وام خرید کالای کارگران را پیشنهاد کرد به این شرط که بازپرداخت این وام برعهده‌ کارخانه باشد.

به گفته‌ی کارگران نساجی مازندارن سریال مشکلات کارگران به همین جا تمام نمی‌شود. یکی از کارگران به ایلنا می‌گوید: از مبلغ وامی که گرفته شد ۸ قسط آن معادل ۸۸ میلیون تومان پرداخت و حدود ۲میلیارد آن هنوز پرداخت نشده است. این عدم پرداخت کارگر را زمین‌گیر کرد. چون وام‌ها به نام کارگران بود، ما همه بدهکاران بانکی شناخته شدیم. ۴۱۵ کارگر نساجی مازندارن همگی بدهکار بانکی هستند.

بدهکار بانکی شناخته شدن کارگران، آنها را از هرگونه تسهیلات بانکی محروم کرده است. به طوری که آنها از داشتن دست چک و گرفتن وام محرومند. به گفته‌ی این کارگران؛ به دلیل بدهکار بانکی شناخته شدن، در زمان خرید ملک وام خرید آن ملک مشمول آن‌ها نمی‌شود.
                                           
                                             کارگر کارخانه‌ایم اما بیمه‌مان خویش فرماست

سرنخِ ادامه‌ی مشکلات این کارگران به بیمه‌ی کارگری می‌رسد. کارفرما در صورتی که حق یبمه کارگر را پرداخت نکند یا با تاخیر پرداخت کند، سازمان تامین اجتماعی از دریافت لیست بیمه آن کارخانه سرباز می‌زند. کارگران نساجی مازندران می‌گویند: ما با استناد به ماده ۳۶سازمان تامین اجتماعی این موضوع را مطرح کردیم که "چنانچه کارفرما بیمه کارگر را پرداخت نکند یا با تاخیر پرداخت کند؛ این مسئله ملغی‌کننده‌ی تعهدات سازمان تامین اجتماعی نسبت به کارگر نیست."

درد دل کارگران این است که سازمان تامین اجتماعی چون دستش به کارفرما نمی‌رسد؛ کارگران را به اصطلاح گروکشی کرده است. این کارگران می‌گویند: سازمان تامین اجتماعی با ندادن خدمات، تعویض و تمدید نکردن  دفترچه بیمه؛ کارگر را به گرو گرفته است. 

به گفته این کارگران؛ بیماری چیزی نیست که آمدنش را خبر دهد. مجبوری همیشه بیمه برای درمان داشته باشی. وقتی کارخانه ما را بیمه نمی‌کند مجبوریم با بیمه خویش فرما ماهانه ۳۰۰هزار تومان بدهیم. درآمد کارگر هم که معلوم است. دیگر گذشت آن روزگار که با پاداش و اضافه کار دوبرابر حداقل حقوق وزارت کار می‌گرفتیم.

یکی از کارگران می‌گوید: همسر یکی از همکارانم هفته‌ی گذشته زایمان داشت. اگر دفترچه بیمه  اعتبار داشت می‌توانست در بیمارستان تامین اجتماعی زایمان کند اما مجبور شدند ۶ میلیون تومان قرض بگیرند تا بتوانند از بیمارستان ترخیص شوند. این‌ها یکبار هم با خودشان فکر نمی‌کنند که کارگر از کجا باید این‌ پول را بیاورد آنهم وقتی حقوقش کفاف زندگی روزمره را هم نمی‌دهد.

  ۱۸۰ میلیارد در انبارهای نساجی مازندران خاک می‌خورد

این کارگر سرچشمه‌ی معضلات و مشکلات امروز کارگران نساجی مازندران را در ۲۰سال پیش جست‌و جو می‌کند. به گفته او؛ ۲۰ سال پیش دستگاه چاپ، رنگ‌ریزی و تکمیل وارد کارخانه شده و تا امروز در انبار کارخانه مانده و هنوز نصب و راه‌اندازی نشده است. این دستگاه‌ها با دلار ۸۰۰ تومانی وارد ایران شده‌اند و الان ۱۲۰۰۰ تومان است. ارزش این دستگاه‌ها الان ۱۸۰میلیارد تومان است.

  این کارگر می‌گوید: ششم دی ماه سال گذشته؛ جلسه‌ای در سازمان نوسازی صنایع ایران تشکیل شد که در آن ۲۶ میلیارد وام برای راه‌اندازی دستگاه‌ها و خروج کارگران از لیست بدهکاران بانکی تصویب شد. از زمان تصویب آن مصوبه تا امروز ۸ ماه می‌گذرد و هنوز روال اداره‌ی کارخانه و زندگی کارگران به همان نحو است که بود.

به دنبال حل مشکل کارگران هستیم

صفدر گرایلی (مدیرعامل نساجی مازندارن)در ادامه این گزارش به ایلنا می‌گوید: بیمه کارگران به تمامی پرداخت شده. در رابطه با بدهکاری کارگران به بانک هم تمام تلاش کارخانه این است که کارگران را از لیست بدهکاران بانکی خارج کند و همه بدهی‌ها را کارخانه به عهده بگیرد. در بحث دستگاه‌های موجود در کارخانه نیز وام ۲۶ میلیاردی تصویب شده و در پیچ و خم‌ اداری آن هستیم.