سه‌جانبه‌گرایی می‌تواند شستا را نجات بدهد/ وزیری بیاید که استقلال تامین اجتماعی را برگرداند

به گزارش خبرنگار ایلنا، حفظ استقلال و تمامیت تامین اجتماعی و به تبع آن شستا، از دغدغه‌های فعالان کارگری‌ست؛ این دغدغه از زمانی که دست‌اندازی‌ها به سازمان آغاز شد تا به امروز که مشخص نیست چه کسی قرار است بر صندلی وزارت کار بنشیند، ادامه داشته‌است. فرشید یزدانی (کارشناس تامین اجتماعی) در این رابطه، با تایید نگرانی‌های کارگران و دلسوزانِ جامعه‌ی کارگری می‌گوید: شستا مهم‌ترین نهادی‌ست که قرار است از دارایی نیروی کار صیانت کند و به این دارایی، افزایشِ ارزش ببخشد. مهم‌ترین ماموریت و رسالتِ شستا این است؛ منتها واقعیت این است که شستا از سال ۸۹ که اساسنامه قبلی سازمان تامین اجتماعی تغییر کرد و استقلال اداری سازمان سلب شد، دچار تلاطم شدید شد.

وی ادامه داد: شستا در چهار، پنج سال گذشته درگیر تلاطمات و آشوب‌های شدید بوده‌است؛ انتظار داشتیم دولت جدید که می‌آید، استقلال اداری سازمان تامین اجتماعی را بازگرداند که متاسفانه این انتظار برآورده نشد و فرایندِ ساختاریِ معیوب و فسادآمیز در شستا ادامه پیدا کرد.

یزدانی تاکید کرد: البته از خیلی پیشتر این ساختار شکل گرفته بود و مرتب هم مشکلات و بحران‌ها عمیق‌تر می‌شد؛ شستا در طی ۵ سال، هشت بار مدیرعامل عوض کرد و این نشان‌دهنده بازی قدرتی است که در این حوزه اختیاردارِ همه چیز است.

این کارشناس تامین اجتماعی معتقد است؛ شستا به شدت ضعیف شده و اگر قرار است به ماموریت اصلی خود و اقتدار ماهوی خود بازگردد، باید ابتدا استقلال اداری سازمان تامین اجتماعی بازگردد.

او ادامه می‌دهد: باید اساسنامه سازمان اصلاح شود؛ در اساسنامه قبلی که قبل از آخرین اصلاحات، جاری بود، نوشته شده بود که سازمان دارای شخصیت حقوقی مستقل و دارای استقلال اداری و مالی است؛ در اساسنامه جدید که سال ۸۹ آمد، استقلال اداری حذف شد در نتیجه حوزه دولت که شخص وزیر نماینده آن محسوب می‌شود، به شدت مداخله‌ی عمیق را مجری می‌دارند؛ از عزل و نصب مدیران گرفته تا حتی عزل و نصب کارشناسان در رده‌های پایین‌تر. پس مهم‌ترین راهکار برای اصلاح این است که تامین اجتماعی به سازوکار اصلی خود بازگردد.

سازوکار اصلی سازمان تامین اجتماعی چیست؛ به عقیده یزدانی برای بازگشت تامین اجتماعی به سازوکار اصلی خود و به دوران اوج باید هم سه‌جانبه‌گرایی احیا شده و هم استقلال اداری و مالی تامین شود.

رفتار دولت در قبال سازمان تامین اجتماعی، رفتار خوبی نبوده؛ رویکردها باید تغییر کند

یزدانی ادامه می‌دهد: سازمان تامین اجتماعی باید در نقش مجری عمل کند اما سیاست‌گذاری‌ها در سطح خودش به صورت سه‌جانبه انجام شود و شورای عالی در سطح وزارتخانه فقط نقش ناظرِ کلان را داشته باشد. این اتفاق باید بیفتد؛ بعد از آن است که می‌توان از حفظ استقلال و تمامیت شستا صحبت کرد. مهم‌ترین مولفه هم همان استقلال مالی و اداری سازمان تامین اجتماعی‌ و البته سه‌جانبه گرایی‌ست.  

وی تاکید می‌کند: همین دو عامل (سه‌جانبه‌گرایی و استقلال) می‌تواند شستا را نجات بدهد. غیر از این هیچ راهی نیست.

آیا چشم‌اندازِ پیش رو روشن است؛ آیا می‌توان به آینده روشنی برای شستا و سرمایه‌های کارگران امید بست؛ یزدانی در پاسخ به این سوالات می‌گوید: با عدم عقلانیتی که دولت به خرج می‌دهد، چشم‌اندازِ پیش رو چندان روشن نیست؛ حداقل در کوتاه مدت، امیدواری خاصی وجود ندارد. این حقیقت مسلم را باید بپذیریم که رفتار دولت در قبال سازمان تامین اجتماعی، رفتار خوبی نبوده‌است و این سازمان را به مخاطراتِ جدی کشانده است؛ بحران‌های فعلی نیز ناشی از همین نظامِ مدیریتی غلط است. مگر اینکه هم نگاه دولت به سازمان تغییر کند و هم وزیری بیاید که استقلال و سه‌جانبه گرایی را احیا کند.