آفتاب
در گفت‌وگو با سرپرست و خواننده گروه بوی گندم مطرح شد؛

فعالیت در عرصه موسیقی بانوان یک شکنجه روانی است

فعالیت در عرصه موسیقی بانوان یک شکنجه روانی است

اعظم صانعی (سرپرست و خواننده گروه بوی گندم) می‌گوید: استرس پر کردن سالن اهالی موسیقی بانوان را به زانو درآورده است چون راهی برای تبلیغ و نشان دادن خود به مخاطب ندارند. این یک شکنجه روانی است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، اعظم صانعی (سرپرست و خواننده گروه بوی گندم) که روز جمعه 12 مرداد در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه خواهد رفت؛ در مورد قطعاتی که در این کنسرت اجرا می‌شود، توضیح داد: ما 15، 16 قطعه از کارهای ماندگار و ترانه‌های فاخر را اجرا خواهیم کرد ولی با  تنظیماتی با ریتم تندتر و بالاتر، نسبت به قطعه اولیه. چون معتقدیم مردم ذائقه‌شان تغییر کرده است و به شنیدن قطعاتی با ریتم و تمپوی بالا راغب‌ترند.

او با ذکر نام این ترانه‌ها ادامه داد: ترانه «دل شکسته» از الهه، «بی تو دلم تنگه» از رامش، «کی می‌گه دنیا قشنگه» از گیتی، «در سرای تو» و «دامن کشان» از مرضیه و... ما یک گروه حرکات موزون هم در کنار خود خواهیم داشت به سرپرستی مهرنوش مهری‌فر که از من درخواست کرد کنار ما روی صحنه بیاید. چون معتقدم ما بانوان باید از یکدیگر حمایت کنیم، به این ترتیب نه همزمان با حضور ما روی صحنه ولی در فواصل اجرای ما، شاهد حرکات آیینی خواهید بود.

کنسرت «بوی گندم» روز جمعه 12 مرداد ساعت 15 برگزار می‌شود. صانعی در این مورد گفت: ای کاش در این مورد بیشتر صحبت شود که ساعت 15، ساعت برگزاری کنسرت نیست. اگر اجازه انتخاب داشتم، ترجیح می‌دادم ساعت 18 یا 19 روی صحنه بروم ولی می‌گویند کنسرت ویژه بانوان اگر قرار است در روز جمعه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شود فقط می‌تواند از 15 تا 17 باشد و اگر بخواهید در طول هفته، از شنبه تا پنجشنبه روی صحنه بروید ساعت 21 به شما داده خواهد شد و ما ناچاریم با این شرایط کنار بیاییم.

او افزود: ما صرفا کار می‌کنیم که بگوییم بانوان هم هستند وگرنه آواز خواندن برای 200 نفر خانم، کمتر شبیه کنسرت است ولی هستیم که بگویند خانم‌ها هم در حوزه موسیقی کاری می‌کنند. ما چطور باید برای خودمان تبلیغ کنیم و مخاطب را به سالن بیاوریم؟! به نظرم کار نکنیم بهتر است چون در آن صورت حداقل دیگر دغدغه پرکردن سالن را نداریم!

صانعی، که دخترش سمیرا جلالیان هم به عنوان خواننده همراهی‌اش می‌کند، تصریح کرد: ما از سال 90 در این حوزه کار می‌کنیم. یک عده می‌شناسندمان و یک عده دیگر می‌گویند مگر موسیقی بانوان هم داریم؟!‌ اصلا ارزش این همه هزینه کردن دارد؟! هر چند خدا را شکر می‌کنم که در این سال‌ها سالن‌مان پر بوده است ولی استرس پر کردن سالن اهالی موسیقی بانوان را به زانو درآورده است چون راهی برای تبلیغ و نشان دادن خود به مخاطب ندارند. به نظر من این یک شکنجه روانی است، فعالیت در عرصه موسیقی بانوان یک شکنجه روانی است و آرتیست‌های مرد در این زمینه بسیار راحت‌تر از ما هستند چون کسی به آن‌ها نمی‌گوید فقط ویژه گروهی خاص، قشری خاص بخوان!

این خواننده موسیقی سنتی افزود: یک دختر جوان، یک زن ترجیح می‌دهد اوقات فراغتش را در کنار خانواده و دوستانش بگذراند و خودش را گرفتار این مسئله نکند که در فضایی تک جنسیتی قرار بگیرد و در نتیجه من به آن‌ها حق می‌دهم که نخواهند به سالن کنسرت بانوان بیایند ولی نمی‌دانم اهالی موسیقی بانوان هم برای پر کردن سالن‌شان چه باید بکنند.  

او در پایان در مورد هزینه‌های اجرا در فرهنگسرای نیاوران هم گفت: من برای اجرا در شب جمعه چهار میلیون و هفتصد و پنجاه تومن باید بپردازم و روزهای هفته به گمانم سه میلیون و نیم است که این اضافه می‌شود به هزینه ارکسترم که از اعضای ارکستر سمفونیک هستند و حرفه‌ای‌اند.

کد N1916883

وبگردی