غصه ت می‌گیره وقتی می‌دونی و می‌بینی

آفتاب: چند وقت پیش فیلمی ‌از یکی از میادین مهم پایتخت برای‌مان ارسال شد. فیلم حاوی تصاویر بسیار تاثرباری بود، فروش و مصرف مواد مخدر در این میدان و خیابان‌های منتهی به آن بسیار نگران‌کننده بود. از طرفی اگر در اخبار کشور یک سرچ ساده داشته باشید می‌بینید که این اخبار حاکی از پایین آمدن سن اعتیاد است. گل، حشیش و... به راحتی در مدارس کشور بین دانش آموزان رد و بدل می‌شود. اما این‌ها یک سوی ماجراست. روی دیگر سکه کسانی را داریم که از دام اعتیاد نجات پیدا کرده‌اند و بلاتکلیف در کوچه و خیابان‌ها سرگردانند و هرلحظه احتمال آن می‌رود که باز هم به سوی مواد مخدر بازگردند.

اعتیاد، مواد مخدر و... مواردی است که اگر کمی ‌به اطراف خود نگاه کنیم چهره آنها را می‌توانیم مشاهده کنیم. سخت است دیدن چنین مناظری و عبور از کنار آنها به راحتی! به قولی: "فرقی نداره وقتی ندونی و نبینی، غصه ت می‌گیره وقتی می‌دونی و می‌بینی"

به این کاری نداریم که دوست ناباب و گاهی زغال خوب باعث به اعتیاد کشیده شدن بسیاری از جوانان می‌شود. آنچه در این بین از دیده‌ها پنهان می‌ماند هزینه‌هایی است که بهزیستی جهت درمان معتادان متحمل می‌شود.  

آمارها نشان داده که این سازمان در حوزه مبارزه با اعتیاد در سال‌های اخیر تاثیرگذاری بسیاری داشته است. فعالیت‌های این سازمان در حوزه پیشگیری و درمان بسیار چشمگیر بوده است.  

طبق رایزنی‌هایی که در گذشته بین بهزیستی و وزارت بهداشت به عمل آمده، قرار بود که وزارت بهداشت در درمان معتادانی که به بیماری‌های دیگر دچارند دخیل باشد در حالی که مسئولین وزارت بهداشت در حال حاضر معتقدند که برای این همکاری نیاز به مصوبه دولت دارند.

البته توانبخشی معتادان یکی از وظایف اساسی سازمان بهزیستی است ولی نیاز به کمک همه جانبه از سوی سازمان‌ها و ارگان‌های دیگر نیز وجود دارد.