آفتاب: چندی پیش پروفسور حسین باهر؛ رفتارشناس، در همایش "ذهن برتر" که در دانشگاه شهید بهشتی برپا شد، در بین دانشجویان در مورد وضعیت فعلی نوجوانان و جوانان کشورمان و تجربیاتی که آنان در این سن و سال دریافت میکنند و این تجربیات می تواند تاثیرات مثبت و منفی بر روی آنان داشته باشند، سخنرانی داشتند که خلاصهای از این سخنرانی را در زیر میخوانید:
وضع موجود
نوجوانان و جوانان معاصر شامل متولدین دهههای 60، 70 و 80 میشوند. این عزیزان مراتب زیر را تجربه کرده یا دیدهاند:
* جنگهای منطقهای، بویژه در همسایگی ایران و خطههای اسلامی.
* درگیریهای داعشی، لااقل از طریق رسانههای بینالمللی و فضاهای مجازی.
* اغتشاشهای مطالبهگران اقتصادی داخلی به علتهای عمده بیکاری و بیباری.
* منازعات تحریمی برجام و پس از برجام.
* شیوع اپیدمیک مفاسد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و اداری.
اینها، بخشی از نابسامانیهایی است که در بستر مدیریتهای ضعیف و ناکارآمد، ضریب پیدا میکنند و لذا نوجوانان و جوانان را به حالتهای چهارگانه زیر میکشانند:
1- پارهای به هیچ کاری کار ندارند و در حاشیههای امن خاکستری حرکت میکنند.
2- پارهای تلاش میکنند برای مهاجرت به خارج از کشور آماده شوند و یا شدهاند!
3- پارهای در صدد خودسازی و تطبیق خود با شرایط موجود هستند و به اصطلاح سازندگی در شرایط خود سوزندگی، زندگی میکنند.
4. پارهای به امید هر امیدی، رو به افسردگی و خوددرگیری میگذارند.
وضع موعود
بدیهی است مشکلات نوجوانان و جوانان دارای علل و عواملی است که بسیاری از آنها راه حلهای ملی و بینالمللی و عمدتاً عقیدتی-سیاسی بسیاری میخواهد ولی آنچه در همایشهای محدود متشکل از اولیاء و مربیان آموزش-پرورش میتوان ارائه کرد بعضاً به عنوان یک مشاور، عبارتند از:
1- پرهیز از اشائه بدبینیهای مادی و اقتصادی و تلاش در بکارگیری ابتکارات کارآفرینانه.
2- پرهیز از ادب و هنرهای مأیوسکننده و بکارگیری پوشش و کوشش شادی افزا و آرمانگرایانه.
3- پرهیز از تعصبات خشک سنتی و رقابتهای مردگرایانه و توجه به رفاقتهای خانوادهمحورانه.
4- پرهیز از عمده کردن رفتارهای ناشایست اداری و ارشادی و پرداختن به باورهای انسان سالارانه.
کاربست
با وجود چهار بحران اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و اداری موجود، وحشتناکتر کردن "ابلیس" از آنچه هست را به صلاح نمیدانم و اگرچه با یک گل بهار نمیشود ولی با یک گل-یک گل، بهار میشود.
إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّى يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم(سوره رعد-آیه11).
بیا تا گل برافشانیم و میدر ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازيم و بنیادش براندازیم(حافظ)
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است