حسن عشایری در گفتوگو با ایسنا، درباره فاکتورها و مؤلفههای روانشناسانه در تاب آوری شهری و لزوم آموزش آن در جامعه گفت: هنوز به مدنیت و شهروندی در زمینه تاب آوری نرسیدهایم.
وی با بیان اینکه قدمت تاب آوری در افراد به زمان زندگی بشر در جنگل بازمی گردد و با گذشت زمان، انسان یاد گرفته است که باید در برابر بحران در زمانی فرار و زمانی مبارزه کند، افزود: بحرانها محرکی عصبی برای روان افراد هستند که انسان در گذر زمان با شناخت بحران ها راه حلی برای رویارویی پیدا کرده و به ترس، استرس و اضطراب خود غلبه می کند؛ در واقع بحرانها همواره باید تحلیل شوند تا افراد راههای مقابله کارآمدتری برای آنها پیدا و با افزایش توانایی خود، بر بحران ها غلبه کنند و غرامت پرداختی خود را کاهش دهند.
تاب آوری یک پیامد نیست که بعد از هر بحران ظاهر شود
[p]عشایری با بیان اینکه در زندگی جمعی همواره باید برای غیر منتظرهها آماده باشیم، گفت: باید آموزشهای شهروندی، همبستگی و همدلی در مدارسمان ارائه شود ، چرا که "خود مداری" در ایران به امری فراگیر تبدیل شده است و اینکه هنوز به مدنیت و شهروندی نرسیدهایم ، باعث کاهش تاب آوری در زمان بحرانها می شود.
عشایری در پایان با بیان اینکه تاب آوری یک مدرک عملی در زندگی است و در مواردی مهم تر از گرفتن مدرک دکترا است، اظهار کرد: واکنشهای عاطفی هیجانی بر عملکرد افراد در زمان وقوع حادثه تأثیرگذار است، بنابراین باید "نظم دهی سیستم هیجانی ، سرمایه گذاری و ذخیره سازی واکنش های عاطفی هیجانی" را آموزش بدهیم تا در جهت و به منظورمناسبی در برابر بحران واکنش نشان دهیم.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است