نقاشی‌های که خطاطی شده‌اند/ سفر از قاجار به صفویه و افشاریه

داود حیدری خوشنویس، نقاش، نگارگر و گوینده پیشکسوت رادیو درباره نمایشگاه خطاشی‌هایش با عنوان «قجرستان» که تا جمعه ۲۱ اردیبهشت ماه در گالری گویا برپاست به خبرنگار مهر گفت: برخی از نقاشان و خوشنویسان هستند که آثار نقاشی خط دارند، اما خطاشی در واقع تلفیقی از خط و نقاشی است به عنوان مثال پرتره ها و شخصیت هایی که روی بوم آوردم، نقاشی شده‌اند و زمینه آنها خط نستعلیق و شکسته فارسی است که در نهایت خط و نقاشی می شود که اگر بخواهیم ایرانی تر شود، خطاشی نام می‌گیرد.

وی در پاسخ به اینکه آیا تمامی آثار نمایشگاه «قجرستان» به تازگی کار شده اند، بیان کرد: حدود ۲۷ کار در این نمایشگاه است که غیر از چهار اثر، ۲۳ اثر دیگر جدید هستند و چهره های قاجاری را با تلفیقی از خط خلق کرده ام.

حیدری در مورد مواد و تکنیک های آثار عنوان کرد: ۲ اثر کار فرسک به سبک قدیمی و سه تابلو چهل تکه با نقاشی چهره های قاجاری و خط نستعلیق و شکسته فارسی کار شده است. سه تابلو نیز ترکیب مواد است و در آنها از نگین، خرمهره، خمیر و پولک استفاده شده است. چهار کوزه هم در نمایشگاه به نمایش درآمده است که با ترکیب مواد مثل نگین و خط و نقاشی کار شده‌اند.

وی در پاسخ به اینکه چرا روی نقاشی چهره های قاجاری تمرکز کرده است، گفت: با اینکه از قاجار و مباحث سیاسی حول سلسله قاجاریه دل خوشی ندارم چون اثر مثبتی در تاریخ سیاسی ایران نداشتند، اما نگاه من به نقاشان آن دوره بوده است که پرداخت های زیبا و خوبی داشتند. آنها با اینکه نقاشی هایشان یک بُعدی است ولی رنگ بندی های زیبا و حالت پرتره هایی که روی بوم کشیدند، زیباست بنابراین ناخودآگاه به این سمت کشیده شدم تا بتوانم بخش های مختلفی از تاریخ را نقاشی کنم و ممکن است نمایشگاه بعدی من مربوط به دوران صفویه یا افشاریه باشد.

این هنرمند پیشکسوت در مورد ویژگی های منحصر به فرد آثارش در نمایشگاه «قجرستان» توضیح داد: در رنگ بندی کارها رنگ های زیباتر و شاداب تری نسبت به تابلوهای قاجاریه انتخاب کردم تا بیننده وقتی تصاویر را می بیند حس شاداب تری را دریافت کند. ویژگی بعدی آثار من، سیبی است که در اکثر آنها دیده می شود و نشانه شادی، نشاط، امید و زندگی است و هر کسی به زعم خودش برداشتی از آن دارد.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد که مردم نسبت به آثار هنری علاقه بیشتری از خود نشان دهند و گفت: در ایران عمدتاً گالری دارها و مجموعه دارها آثار هنری را خرید و فروش می کنند. با وجود اینکه برای خلق آثار نمایشگاهم خیلی عشق، نیرو و زمان گذاشته ام، اما آنها را با قیمت بالایی عرضه نکرده ام به این دلیل که دوست دارم کارهایم را در دیوار خانه های مردم ببینم. همچنین دوست دارم مردم عادت کنند که در خانه، حداقل یک تابلو نقاشی یا خوشنویسی داشته باشند.