گلایه‌های روحانی به تغییر وزرا می‌رسد؟/ رمزگشایی از دلیل انتقاد علنی روحانی از اعضای کابینه

محمد کاظمی در خصوص سخنان اخیر رئیس‌جمهور مبنی بر توصیه دولت به امید دادن به جامعه و همچنین رویکرد مجلس در خصوص تغییر احتمالی کابینه دولت گفت: صحبت رئیس‌جمهور به مثابه تغییر کابینه نبود. یک توصیه‌ای بود مبنی بر اینکه وزرا ناامیدی را در جامعه تزریق نکنند، مشکلات را برطرف کنند و به جامعه امید دهند.

وی افزود: اما ما از وضعیت موجود هم نمی توانیم گریزان باشیم؛ شرایط کشور، مسائل بین‌المللی و همچنین مسائلی که آمریکایی‌ها برای ما ایجاد کردند، اینها واقعیت‌هایی است که اگر جامعه در جریان آن قرار گیرد، خیلی بهتر است. اما تغییرکابینه را توصیه نمی کنم اگرچه برخی وزرا خوب عمل نکردند و ضعیف عمل کردند اما به نظر می‌رسد در این شرایط فرصتی برای تغییر وجود ندارد مگر اینکه خود رئیس‌جمهور اقدام کند.

این عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس در خصوص اینکه رویکرد مجلس درباره تغییر احتمالی کابینه دولت چگونه خواهد بود، گفت: قطعا مجلس استقبال خواهد کرد؛ چراکه نمایندگان در برخی زمینه‌ها حرف و حدیث دارند اما به هر حال باید ببینیم فضا به چه سویی پیش می‌رود ولی در این شرایط خاص و حساس که در فضای بین‌المللی هم درگیر مسائلی هستیم، این موضوع را صلاح نمی بینم.

گلایه‌های رییس‌جمهور امیدوار
[strong]
[strong] [strong]ایسنا همچنین در گزارشی نوشت:   انگار قرار است اتفاقاتی بیفتد. حسن روحانی برای بار چندم باز خود به میدان آمده و تیغ تیز انتقادش را بیش از همه متوجه اطرافیانش کرده است. بعضی‌ها رفتار جدید روحانی را مقدمه‌چینی برای تغییرات زودهنگام در کابینه می‌دانند. رفتاری که جدای همه گمانه‌زنی‌ها نشان‌دهنده امیدواری رییس‌جمهور است.

حسن روحانی در پنج سال گذشته نشان داده که هر زمان عرصه را تنگ دیده و از نوع اطلاع‌رسانی و عملکرد اطرافیانش ناراضی بوده خودش مستقیما ایستاده و بار دفاع از دولتش را یک‌تنه به دوش کشیده است. حالا اما سخنان اخیر رییس‌جمهور مستقیما به بعضی از وزرا اشاره دارد. به نظر می‌رسد روحانی بعد از مدتی سکوت دوباره با قدرت به میدان بازگشته تا از حیثیت و کیان دولتش دفاع کند. قطعا رییس‌جمهور انتقاداتی را که این مدت نسبت به او و تیمش مطرح بوده را شنیده و احتمالا هر چه صبر کرده، نه تنها مدافعی نیافته که به قول خودش عده‌ای ناامید را در اطراف خود می‌بیند که با غر زدن‌هایشان به جای دوای دردها، باری اضافه بر دوش دولت و ملت هستند.

رییس‌جمهور روز یکشنبه در مراسم بزرگداشت روز کارگر و تقدیر از کارگران نمونه گلایه‌هایی را مطرح و تاکید کرد:‌ همیشه یک مومن و مسلمان باید معتقد به گشایش‌های روزهای آینده باشد. در روایت ما هم آمده است هیچ عملی بالاتر و بهتر از انتظار گشایش نیست. هر روز باید معتقد به فرج فردا و ماه‌ها و سال‌های آینده باشیم. چه خاصیتی دارد که نسبت به آینده همیشه غمناک باشیم؟ اصلا فرض بگیریم سال آینده سخت‌تر است، از حالا غصه بخوریم که سال آینده و هفته آینده سخت‌تر است؟ همواره باید به آینده با اتکا به خدا و توجه به الطاف الهی امیدوار باشیم.

شاه‌بیت سخنان مرد اول کابینه اینجا بود. جایی که حسن روحانی مستقیما به برخی از وزرای دولتش اشاره و عنوان کرد: در ذهنم وزرای خود را به دو دسته تقسیم‌بندی می‌کنم. هر دو دسته پرتلاش هستند. یک عده از اول سال نوایشان نوای ناامیدی است. می‌گویند امسال بودجه کم است، نفت ارزان شد و نفروختیم و مالیات چه شد؟ تمام اول و آخر و وسط دولت سخن ناامیدی است. یک عده هم درباره باران حرف می‌زنند و می‌گویند امسال وضع بد است و خشکسالی است.

البته این نوع رفتار روحانی منتقدانی هم دارد که می‌گویند مگر رییس‌جمهور در جلسات یک‌شنبه و چهارشنبه‌های هیات دولت وزرایش را نمی‌بیند که این‌گونه و از تریبون‌های رسمی درباره آن‌ها صحبت می کند و به نوعی هشدار می‌دهد؟ هرچند شاید رییس‌جمهور در جلسات خصوصی این انتقادات را با وزرا و مدیرانش در میان گذاشته و وقتی تغییری در عملکرد آن‌ها ندیده حالا دارد از مصائبش با مردم سخن می‌گوید. مردمی که تنها و تنها از دولت و رییس‌جمهوری که به او رای داده‌اند توقع برطرف شدن مشکلات و باز شدن گره‌های بعضا کور موجود در کشور را دارند و چندان از شنیدن چنین سخنانی استقبال نمی‌کنند. اما صحبت‌های اخیر روحانی دست‌کم نشان می‌دهد که همچنان به برطرف شدن مشکلات و حرکت کشور به سمت جلو امیدوار است و این می تواند به عنوان نشانه مثبتی تلقی شود.

به هر حال چه این سخنان روحانی زمینه چینی برای تغییرات در کابینه، چه اتمام حجتی با اطرافیان کم کار و ناامید و چه میدان‌داری برای در دست گرفتن افکار عمومی و کم کردن فشار انتقادات به دولت باشد، این توقع از رییس‌جمهور و حلقه نزدیکانش می‌رود که مدیران ضعیف یا ناامید را زودتر شناسایی کرده و حتی بدون جار و جنجال جایگزینان شایسته‌ای برای آن‌ها انتخاب کنند تا قطار پیشرفت کشور که مدتی است دچار افت سرعت و رکود شده به هماهنگی بیشتری به سمت جلو حرکت کند و مشکلات فراوان مردم امیدوار به دولت تدبیر و امید قبل از انتقال ناامیدی از مدیران ناامید به مردم، هرچه سریع‌تر حل شود.

29214