توصیف هنرمندان جوان از حضور در فستیوال موسیقی معاصر

به گزارش ایلنا، نگاهی به جدول اجراهای سومین دوره این فستیوال کافی است تا متوجه حضور چشمگیر هنرمندان جوان عرصۀ موسیقی در این رویداد شویم. هنرمندانی از طیف‌های مختلف که سودای به اشتراک گذاردن ایده‌هاینوآورانه‌شان را با هنرمندان دیگر و مخاطبان علاقه‌مند در سر می‌پرورانند. این تجربه‌گری‌ها در عرصه هنر موسیقی علاوه بر اینکه یک چالش حقیقی پیش پای هنرمندان می‌گذارد، فرصتی برای تبادل ایده و تجربه‌ها را هم میان شرکت کنندگان فراهم می‌کند. اما هنرمندانی که امکان اجرای ایده‌هایشان در فستیوال موسیقی معاصر تهران را پیدا کرده‌اند این تجربه را چطور توصیف می‌کنند؟ 

یک پروژه تجربی با اجرای بداهه

فرشید پاتی‌نیان، نوازنده کنترباس و بداهه نواز که با دو اجرای دوئت با همراهی نیلوفر شیری و بهتاش ابوالقاسم در بخش صحنه‌ای سومین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران حضور دارد، در خصوص تجربۀ اجرا در این رویداد به خبرنگار ستاد خبری فستیوال گفت: دوئت پرکاشن و کنترباس اولین اجرای ما در این فستیوال یک پروژه تجربی بود که به شیوه بداهه انجام شد و فریم‌های مختلف با طراحی بسیار ساده در این اجرا شکل گرفت. دوئت کنترباس و کمانچه برنامۀ دوم ما بودو بر اساس ایده‌ای شکل گرفت که پیش از این در قالب کوارتت کنترباس در دانشگاه سن دیه گو اجرا شده بود. این ایده در اجرای ما تبدیل به چند قطعه شد که در واقع کولاژی از یک ساز ایرانی و یک ساز غربی بود. 

این هنرمند که در دوره اول این فستیوال هم با یک کوارتت جاز، همچنین یک رسیتال کنترباس حضور داشته در ارزیابی‌اش از این رویداد اظهار کرد: روند رو به رشدی در این رویداد می‌بینم. یکی از اتفاقات خوب در این دوره حضور تعداد بیشتر آهنگسازان است. خوشبختانه این فستیوال جای خود را در موسیقی ایران پیدا کرده و در این سه دوره به مرور بر تعداد موسیقی‌دان‌ها و نوازندگان داخلی و خارجی که تمایل به مشارکت در آن دارند اضافه شده که از نظر من نکتۀ بسیار مثبتی است. 

او در همین زمینه افزود: همچنین کیفیت اجرا‌ها هم روند رو به رشدی در این رویداد داشته و برای من خیلی جالب است که اجرای شرکت کنندگان بسیار جوانی را در فستیوال موسیقی معاصر تهران شاهد هستم در حالی که مثلاً ۱۰ یا ۱۵ سال گذشته حتی در مراکز آکادمیک ما هیچ صحبتی از موسیقی معاصر در میان نبود و حالا با رویدادی مواجه هستیم که در این زمینه شناخته شده و دارای اعتبار است. در مجموع فکر می‌کنم این فستیوال به فضای استانداردی دست پیدا کرده و مطمئن هستم که در دوره‌های بعدی شاهد استانداردهای بالاتری هم در این رویداد خواهیم بود. 

اقتباسی از زایش تراژدی از روح موسیقی

لادن شیخی در سومین فستیوال موسیقی معاصر تهران زایش تراژدی برای سنتور و فیکس مدیا به آهنگسازی علی بلیغی را اجرا کرد. 

او درباره اجرای خود توضیح داد: این قطعه اقتباسی آزاد از کتاب «زایش تراژدی از روح موسیقی» نوشته نیچه است. هافمن درباره این کتاب می‌گوید؛ نیچه در این اثر مخالف نفی بودایی شوپنهاور از اراده است. او استدلال کرد که زندگی با وجود سختی‌های بسیار زیادشارزش زندگی کردن را دارد. 

این هنرمند ادامه داد: این اثر در واقع بیان کننده یک تراژدی است و برهمین اساس من باید در این اجرا حسی را که داشتم به مخاطب انتقال می‌دادم تا مخاطب بهتر بتواند این قطعه را درک کند. 

این هنرمند که برای نخستین بار است که در فستیوال موسیقی معاصر تهران حضور دارد، در خصوص این رویداد اظهار کرد: من پیش‌تر اجراهای دیگری هم داشتم اما این جشنواره برای من تجربه بسیار خوبی بود و آثاریی هم که در این فستیوال تا کنون به اجرا درآمده اجراهای جالبی بوده است. 

رپرتوار در فضای موسیقی معاصر

محمدهادی مجیدی، سرپرست و مدیر داخلی ارکس‌تر باربد در گفت‌و‌گو با ستاد خبری سومین فستیوال بین المللی موسیقی معاصر گفت: در دوره اول فستیوال هم با گروه آنسامبل موسیقی پی یرو به سرپرستی آقای محمد امین شریفی شرکت داشتیم. فستیوال از دوره اول تا کنون پیشرفت چشمگیری داشته و به نظر من برگزارکنندگان این رویداد فعالیت ارزشمندی را پیش گرفته‌اند. 

این هنرمند افزود: ویژگی بسیار ارزشمند فستیوال موسیقی معاصر تهران این است که فضا را برای ارائه تجربه‌های نوازندگان و گروه‌های جوان موسیقی فراهم می‌کند. 

او با بیان اینکه این رویداد در مجموع در طول دوره‌های برگزاری توانسته استاندارد‌هایش را بالا‌تر ببرد، تصریح کرد: مطمئناً این روند صعودی در دوره‌های بعدی فستیوال هم ادامه خواهد داشت چراکه این فستیوال به دور از حاشیه سعی کرده تا با تمرکز بر تم موسیقی معاصر تجربیات هنرمندان علاقمند به این حوزه را پوشش دهد. 

مجیدی گفت: من عقیده دارم در مدت برگزاری این فستیوال علاقه دانشجویان موسیقی نسبت به تجربه در فضای موسیقی معاصر بهتر بیشتر شده و رپرتوار هنرمندان موسیقی بیش از گذشته به این سمت و سومی‌رود.