مصائب صنفی فعالان صنعت اسباب‌بازی/ انتظار ۱۹ ساله برای یک اتحادیه

محسن حموله دبیر شورای نظارت بر اسباب‌بازی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: ما در سال گذشته توانستیم دو انجمن «کارفرمایان و فروشندگان اسباب‌بازی پولیشی استان تهران» و انجمن «تولیدکنندگان اسباب‌بازی» را در وزارت کار به ثبت برسانیم و اگر  تعداد این انجمن‌ها به عدد پنج برسد کانونی تشکیل می‌شود که ارزش حقوقی آن در این وزارت خانه با اتحادیه برابری می‌کند و می‌تواند از همه امتیازات برخوردار شود.

او به انواع مختلف اسباب‌بازی‌ها اشاره و بیان کرد: اسباب‌بازی‌ها به انواع مختلف چوبی، فلزی، کاغذی، پارچه‌ای و ... تقسیم می‌شوند و هر کدام از این‌ها می‌توانند یک انجمن مستقل داشته باشند و ما امیدواریم در سال پیش رو علاوه بر دو انجمن فروشندگان اسباب‌بازی و تولیدکنندگان، انجمن‌های دیگری هم شکل بگیرد.

حموله با اشاره به ضرورت شکل گیری یک اتحادیه یا انجمن صنفی مستقل برای اسباب‌بازی گفت: مساله مهمی‌ که باید به آن توجه شود این است که ما در کشور، اتحادیه مستقل اسباب‌بازی نداریم تا پیگیر حق و حقوق تولیدکنندگان حتی فروشندگان و واردکنندگان اسباب‌بازی باشد.

دبیر شورای نظارت بر اسباب‌بازی به این که لزوم شکل گیری یک اتحادیه مستقل، ۱۹ سال پیش مطرح شده، اشاره و بیان کرد: پس از شکل گیری شورای نظارت بر اسباب‌بازی، موضوعی که در نخستین جلسه مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفته تشکیل اتحادیه مستقل بوده است؛ از این رو دبیر شورا، در آن زمان، مکاتباتی را با وزارت بازرگانی وقت داشت اما از آن زمان تاکنون اتفاقی نیفتاده است.

حموله با اشاره به این که بیش از ۴۰۰ فروشگاه اسباب‌بازی در شهر تهران وجود دارد، گفته بود: براساس قانون امور صنفی اگر ۳۰۰ واحد صنفی در یک حوزه فعالیت کنند، باید اتحادیه مستقلی شکل بگیرد اما هنوز اسباب‌بازی، انجمن صنفی مستقلی ندارد. حتی انجمن خرازی‌ها هم بخشی را به طور تخصصی به واردکنندگان اسباب‌بازی اختصاص نداده یا اتحادیه پلاستیک و نایلون، ساختمان مستقلی را برای طراحان اسباب‌بازی در نظر نگرفته یا تولیدکنندگان اسباب‌بازی‌های چوبی و مقوایی نمی‌دانند باید به کجا مراجعه کنند.

به گفته دبیر شورای نظارت بر اسباب‌بازی، در سال ۹۶، کمیسیون ثبت طرح و صدور مجوز اسباب‌بازی، ۸ جلسه برگزار و ۴۱۲ پرونده بررسی کرده که از این تعداد ۲۲۰ گواهی نامه ثبت و ۱۱۵ مجوز تولید اسباب‌بازی صادر شده است.