فضای مجازی تنهایی آدم‌ها را پررنگتر کرده است

به گزارش ایلنا، اصغر نعیمی (نویسنده و کارگردان فیلم هایلایت) در نشست رسانه‌ای این فیلم در قالب ویژه‌برنامه «دو قدم تا سیمرغ» گفت: «هایلایت» در این فیلم به معنای پررنگ کردن بخش‌هایی از واقعیت است. همه ما در روابط خود لایه‌های پنهانی داریم. داستان این فیلم باعث می‌شود این بخش‌های مخفی به نحوی پررنگ مقابل دید مخاطب قرار بگیرد. 

وی درباره علت رمز آلود کردن قصه اثر افزود: سینما یک رسانه کاملاً بصری است و تبدیل قصه به کلمات شاید ذهن تماشاگر را منحرف کند.

نعیمی درباره قاب بندی و روایت تصویری این قصه بیان کرد: یکی از چالش‌های من نحوه روایت این فیلم بدون کلیشه‌های مرسوم و با استفاده از لحنی مناسب و تاثیرگذار بود. این هدف‌گذاری کار ما را در همه بخش‌ها دشوار کرد. دشوارترین وظیفه را مسعود سلامی در قاب‌بندی و با کمپوزیسیون‌های شکیل و نورپردازی چشم‌نواز و غیرمتظاهرانه خود داشت. زیرا نمی‌خواستیم تسلطمان را بر فن در اثر به نمایش بگذاریم.

نعیمی در پاسخ به این سوال که اگر یک سیمرغ در اختیار داشته باشد، به کدام بخش ارائه خواهد کرد، توضیح داد: تک تک عوامل این فیلم را دوست دارم و شایسته این سیمرغ می‌دانم اما در نهایت این سلیقه هیات داوران است که سیمرغ گرفتن یا نگرفتن را تعیین می‌کند.   

سالور درباره تجربه تهیه‌کنندگی «هایلایت» عنوان کرد: این فیلم از پشت صحنه خوبی برخوردار است. در عین حال که عوامل حرفه‌ای داشت، اعضای تیم کاملا در خدمت قصه بودند. این انرژی خوب در پشت صحنه به فضای فیلم نیز انتقال پیدا می‌کرد. یکی از نقاط قوت هایلایت ساده بودن آن است. از نظر دکوپاژ، قصه‌گویی و... ساده است و اتفاقات عجیب و غریبی در داستان رخ نمی‌دهد. «هایلایت» برعکس قصه‌هایی که تاکنون مرتبط با سوژه فیلم دیده‌ایم، خط کشی نمی‌کند و خط فکری خاصی را به مخاطب تحمیل نمی‌کند. به نظرم از نظر موضوعی شبیه آن را در سینما نداشته‌ایم.

او درباره پیش‌بینی‌اش از اکران نیز افزود: به هر حال اکران شرایط خاصی دارد و صرفا عوامل فیلم تعیین کننده و تصمیم گیرنده در این باره نیستند. اما به فروش خوب فیلم خوش بین هستم. زیرا هر فیلمی که ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کند در صورتی که عدالت نیز در اکران رخ دهد، قطعا دیده خواهد شد. «هایلایت» به واقع یکی از مستقل‌ترین فیلم‌های سینمای ایران است.  

در ادامه این برنامه، نشست معرفی فیلم «جشن دلتنگی» با حضور پوریا آذربایجانی کارگردان، مونا سرتوه نویسنده، بهنام تشکر و ساغر قناعت بازیگران این اثر سینمایی امشب -یکشنبه 8 بهمن- در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

آذربایجانی با اشاره به چهارمین تجربه فیلمسازی خود درباره قصه «جشن دلتنگی» گفت: «جشن دلتنگی» شرح حال و روز فعلی ماست. رجوع  به احوال خوب گذشته را همیشه دوست داشته و دارم. به نظرم روزهای کنونی به دلیل هجوم اطلاعات مجازی فرصت کمی را برای دیدن همدیگر در اختیارمان قرار می‌دهد.

  او  افزود: آدم‌ها با منطق آینه واری خودشان را در این فیلم ببینند. جشن به معنای دورهمی در فضای مجازی و دلتنگی به معنای تنهاتر و تنهاتر شدن مان در آینده است.

او خاطر نشان کرد: این فیلم فارغ از شعار دادن، زیاده گویی و جهت گیری، در منطق روایی‌اش، پیش‌گویی نیز دارد. اما داستان این رسالت را از ابتدا برای خود در نظر نگرفته است. 

این کارگردان با اشاره به اینکه فیلم او را فیلمسازان مهمی دیده‌اند، عنوان کرد: خوشحالم 4 فیلمسازی که دوست‌شان داشته‌ام، نظرات مثبتی نسبت به فیلم داشته‌اند. اگرچه نظرات آنها متفاوت بود، اما نظرات خوبی را در مجموع دریافت کرده‌ام و فیلم از نظر هیات انتخاب از میان 7 رای، 6 رای مثبت به خود اختصاص داده است.

او  با اشاره به ملاک‌هایش در انتخاب بازیگران بیان کرد: بازی ساغر قناعت را در فیلم «مالاریا» دوست داشتم و همان زمان از دستیارم خواستم شماره او را پیدا کند و به راحتی به کار دعوت شد و با هم همکاری کردیم. بهنام تشکر نیز بسیار بازیگر توانایی است و به دلایل زیادی تا امروز در سینما آنطور که باید دیده نشده است. یک روز به بازیگرانی که می‌توانند رضایِ فیلم «جشن دلتنگی» را بازی کنند فکر کردم و به ایشان رسیدم. بعد از سه جلسه گفت و گو لطف کردند و قرارداد بستند. رضا جدا از اینکه کاراکتر باورپذیری است، ما را با بهنام تشکر متفاوتی رو به رو می‌کند.   

آذربایجانی در پاسخ به اینکه اگر یک سیمرغ در اختیار داشته باشد، به چه رشته یا کسی اهدا می‌کند، عنوان کرد: ما سعی کردیم در این فیلم هیچ بخشی از فیلمبرداری، بازی و... دیده نشود و تماشاگر بگوید چه قصه خوبی داشت! نمی‌دانم فیلم ما چقدر قابلیت سیمرغ گرفتن دارد. اما من فیلمنامه اثر را خیلی دوست دارم و همین طور فیلمنامه‌نویس آن را و ترجیح می‌دهم سیمرغ را مونا که عزیزترین آدم زندگی من است و خوشحالی او خوشحالی من است، دریافت کند.

 او در پایان گفت: جشن دلتنگی بدون یک ریال کمک دولتی ساخته شده است. به نظرم علی قائم مقامی کار بزرگی کرد و با سرمایه شخصی خود این اثر را ساخت. از او و هر سرمایه‌گذاری که به سینماگران اعتماد می‌کنند، تشکر می‌کنم.

 مونا سرتوه نویسنده «جشن دلتنگی» نیز درباره قصه توضیح داد: به نظرم همه آدم‌های جامعه می‌توانند خود را در این قصه بیابند. ما 4 خانوده را که ما به ازای بیشتری در جامعه دارند، انتخاب کرده‌ایم.  

او درباره نگاه فیلم به موضوع فضای مجازی افزود: ما بد یا خوب مطلق به این فضا نگاه نکرده‌ایم. بلکه فیلم، قضاوت را برعهده تماشاگر می‌گذارد و موقعیت‌هایی را نیز برای این دیدن خود در آینه اثر، به بیننده می‌دهد. 

این نویسنده درباره میزان باورپذیری قصه برای غیرایرانی‌ها ادامه داد: به نظرم اصلی‌ترین اشتراک این فیلم برای همه این است که فضای مجازی تنهایی آدم‌ها را پررنگتر کرده است. مردم به جای نگاه کردن به هم، درگیر موبایل هستند و این اتفاق، مختص ایران نیست. اینستاگرام توهم بزرگی است که ربطی به یک ملیت و قوم ندارد.

قناعت نیز درباره نقش سارا توضیح داد: سارا براساس یک بحران به فضای مجازی پناه می‌برد و این اپیزود ارتباط آدم‌ها را در فضای مجازی نشان می‌دهد. 

تشکر نیز با اشاره به تفاوت نقش خود با دیگر نقش‌هایش تاکنون عنوان کرد: تلاش کرده‌ام تا تفاوت نقش من در راستای قصه باشد. ویژگی این قصه و نقش من، بحران است. این شخصیت‌ها که از ما دور نیستند، آدم نوستالژیکی است و قصه‌های دور و دراز زندگی را دوست دارد. شاید هم بیشتر به واسطه فضای مجازی است که این حس به سراغش آمده است.

وی درباره علت انتخاب نقش رضا افزود: من در ابتدا فیلمنامه جذابی دیدم. همچنین مدتی است تصمیم گرفته‌ام در سینما و تلویزیون به سمت نقش‌های جدی بروم. نقشی که چیزی به من اضافه کند. امیدوارم خروجی بازی‌ام نیز خوب باشد.  

در پایان از پوستر این فیلم که طرحی از حامد عاشق است، رونمایی شد.

[div id='inner'] [div id='carousel-wrapper'] [div id='carousel']