به گزارش خبرنگار ایلنا، مدیرمسئول مجله تهران با اشاره به نقش رسانههای مکتوب در تقویت رابطه بین «سواد و دگرگونی ذهن» گفت: در اتفاقات و ناآرامیهای روزهای اخیر، آنچه بیش از هرچیز به چشم آمد عدم قدرت رسانههای مکتوب از نظر تیراژ مصرف و تاثیرگذاری بود و این، نتیجهٔ ضعیف کردن ساختار رسانههای مکتوب طی تمام این سالهای گذشته بوده است که ما فقط گوشهای از خلاء آن را در این روزها حس کردیم.
وی افزود: سیاستهای نادرست دولت یازدهم در اعطای یارانه به مطبوعات و تبدیل کردن عرصهٔ رسانههای مکتوب به محل آزمون و خطای سیاستهای نوظهور، در کنار فقدان سیاست یا برنامهای جامع و مشخص برای افزایش سرانهٔ مطالعه در کشور و انحصار حلقههای مشورتی مدیران فرهنگی به نظرات پارهای محدود از کارشناسان، سبب شد مطبوعات ضعیفترین دوران تاریخی خود را طی چهار سال گذشته سپری کنند.
میرابزاده ادامهداد: امروزه تردیدی در گسترش و افزایش ضریب نفوذ رسانههای دیجیتال در دنیا نیست و بنده هم هرگز نمیخواهم همچون دونکیشوت جلوی آن بایستم اما ظاهراً برخی دولتمردان ما دونکیشوتوار پا پیش گذاشتهاند تا مطبوعات ایرانی و فرهنگ مکتوب را قربانی فضای مجازی کنند.
مدیر مسئول مجله تهران افزود: بسیاری از بزرگسالان بیسواد در دنیای دیروز از یک میراث فرهنگی شفاهی با اهمیتی برخوردار بودند و حتی واجد پارهای از صلاحیتها و ارزشهای والا بودند که از محیط خانواده و اجتماع و میراث شفاهی بین نسلیشان طی قرنها به دست آورده بودند. تمامی این تجربیات به زندگی آنها معنا بخشیده و همواره در معرض فراگیری زبان بودهاند هرچند شاید سواد خواندن و نوشتن هم نداشتند.
وی ادامه داد: سواد در دنیای امروز معنایی متفاوت یافته و با فرهنگ مکتوب است که رشد میکند وگرنه آموزش خواندن و نوشتن صرف یا پارهای محفوظات ناکارآمد در دوران متوسطه و محتواهای غیرمستند و بمبارانی نرمافزارهای پیامرسان، روش آموزشی و تربیتی بیحاصلی است که نتیجهای جز تاثیرپذیری مطلق از دنیای مجازی و از صحنه راندن مردم نخواهد داشت. اصالت سواد به معنابخشی به زندگی مردم است و این، در دنیای امروز، دیگر نه از راه میراث شفاهی بلکه از راه رسانههای دیجیتال و از آن مهمتر و ماناتر از راه فرهنگ مکتوب منتقل میشود. به عبارتی، فرهنگ مکتوب است که میراث مکتوب را میسازد.
میرابزاده گفت: جالب است که در دنیا هنوز جلد هفتهنامه تایم غوغای سیاسی و اجتماعی برپا میکند و هرساله یک نفر را به عنوان شخص سال انتخاب میکند که چشم رسانههای جهان را به خود معطوف میکند. مجلهٔ فوربز یکی از مشهورترین مجلههای اقتصادی آمریکا و جهان به شمار میآید و فهرستهائی که ارائه میدهد محل رجوع تمام کنشگران فرهنگی و سیاسی و اقتصادی است. اکونومیست، نشنالجئوگرافیک و صدها مجله و روزنامه در جهان همچنان با تغییر کارکرد از رسانهٔ خبری به رسانهٔ تحلیلی مکمل فضای مجازی شدهاند.
وی ادامه داد: کدام شاعر و نویسندهای با انتشار کتاب مخالف است یا با مجلات مصاحبه نمیکند و برند شخصی و هویت فرهنگی خویش را صرفاً در فضای مجازی میجوید؟ چرا مدیران فرهنگی ما به طور مطلق یا صفر میاندیشیند یا صد؟ حالا هم انگار که در توسعهٔ رسانههای برخط و دیجیتال، از خود کشورهای صاحب و مولد این تکنولوژی میخواهند جلو بزنند و اصرار در قربانیکردن فرهنگ مکتوب در این راه دارند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است