نیازمند اتحاد و همدلی هستیم

حوادثی که در روزهای گذشته شاهد آن بودیم هر چند سخت‌تر از آن را در سال‎های گذشته شاهد بوده‌ایم و حوادث روزهای گذشته در مقایسه با آن روزها خیلی خفیف‌تر است، با این حال این حوادث به نوبه خود بایستی مورد تحلیل و بازکاوی قرار گیرند تا درس‌ها و آموزه‌های آن مدنظر قرار گیرد.

اکنون که قریب به چهاردهه از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار دولت جمهوری اسلامی ایران می‌گذرد، ملت و دولت مردان ما شاهد فراز و نشیب‌های بسیار و بالطبع تجربیات بسیار گران بهایی هستند.

اگر کسی بخواهد دوران استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران را با آغاز پایه گذاری و تأسیس حکومت اسلامی در مدینه النبی(ص) مقایسه کند و یا بخواهد وجوه مشابهت آنرا با دوران خلافت امیرالمؤمنین حضرت علی ابن ابیطالب(ع) بدست آورد و یا بخواهد نگرانی‌های پیامبر(ص) و علی ابن ابیطالب(ع) را راجع به سرنوشت حکومت بعد از خودشان  مطلع شود و از آن حضرات از نگرانی‌شان پرسش نماید، چه پاسخی دریافت خواهد داشت؟

در روایت آمده است که پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود:

انّیِ ما اخاف علی امتی الفقر و لکن اخاف علیهم سوء التدبیر؛

«من بر امتم از فقر و تنگدستی نمی‌ترسم بلکه ترس و نگرانی من از بی تدبیری آنها است».

علی علیه السلام به نقل از کتاب الحکم من کلام الامام امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید:

یستدل علی الادبار باربع: سوء التدبیر و قبح التبذیر و قلة الاعتبار و کثرة الاغترار (ج 2، ص 551).

در یک مقایسه کوتاه ملاحظه می فرمائید سوء تدبیر و بی تدبیری در اداره جامعه و حکومت از عوامل نگران کننده ذهن و خاطره پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) نسبت به آینده حکومت بعد از خودشان می‌باشد. از سوی دیگر علی(ع) در روایت دیگری در همین می‌فرماید:

«یستدل علی ادبار الدول باربع: تضییع الاصول و التمسک بالفروع و تقدیم الاراذل و تأخیر الافاضل»؛ « دلائل ناکامی و ناکارآمدی دولت‌ها در 4 مرحله خلاصه می‌شود:

1ـ ضایع کردن و فراموش کردن اصول.

2ـ حاشیه سازی و حاشیه آفرینی. (نتیجه قهری بی توجهی به اصول و سرگرم شدن به فروعات و حواشی)

3ـ افتادن مسئولیت‌های کلیدی به دست افراد ناشایست و فرصت طلب.

4ـ عقب ماندن و جاگذاشتن افراد کاردان و با فضیلت».

با کمی دقت در این روایات می‌توان نتیجه گرفت:

یک: سنگ زیرین حکومت حُسن تدبیر و کاردانی است که بی توجهی به این اصل حیاتی موجب می‌گردد تا حکومت از مدار تدبیر و اعتدال خارج و بجای توجه به اصول و محورهای بنیادین، حواشی پر رنگ شوند و پس ازآن نوبتِ موج سواری افراد فرصت طلبی می‌شود که در کشاکش دعواهای حیدری ـ نعمتی سوار بر مرکب مراد شده و با دست انداختن به مناصب کلیدی حکومت و اقتصاد، فرزندان شایسته انقلاب و اسلام و دلسوزان به نظام را از صحنه خارج ساخته و خود متصدی پست‌ها و مسئولیت‌ها می‌گردند.

دوم: وقتی حکمرانی براساس حُسن تدبیر به بیراهه افتاد نتیجه‌اش بی انضباطی و بی بندو باری اقتصادی و صرف بیت المال مسلمین در کارهای غیر ضروری و آفت زا است.

سوم: نتیجه دیگر این بی تدبیری، عدم استفاده و بهره مندی از تجارب ارزشمند دیگران است، بی اعتنایی به راهنمایی و مشاوره‌های دلسوزان و پند نگرفتن از دلایل ناکامی‌ها، نتیجه‌اش بی اعتمادی مردم به سیستم حکومت است.

چهارم: عذرخواهی پی در پی از مردم است، وقتی اشتباهات زیاد شد و از تکرار آنها جلوگیری نشد معذرت خواهی های بعد از آن سودی نخواهد بخشید.

راهکار خروج از مشکلات

امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید (شرح غرر، ج 3، ص 385) «حُسن التدبیر و تجنّب التبذیر من حسن السیاسه»؛ تدبیر و تصمیم نیکو و پرهیز از بی انضباطی اقتصادی نشان سیاست ورزی پسندیده است.

با این مقدمه نسبتاً طولانی از خود می‌پرسیم آیا ما واقعاً حکومت داری می‌کنیم؟ کشور داری می‌کنیم؟ آیا روش سیاسی ما با آموزه‌های علوی که مدعی آن هستیم همخوانی دارد یا خیر؟

آیا امام راحل(ره) نفرمود: حفظ نظام از اوجب واجبات است؟

آیا خلف صالح آن حضرت نفرمود: دشمنان در کمین‌اند «من نام لم ینم عنه» هر کس در فکر آرامش و استراحت باشد بداند که دشمن او بیدار است.

این حجم از پمپاژ اختلاف برای چیست؟ آیا دامن زدن به مطالبات و خواسته‌های بر حق مردم بدون آنکه توان مدیریت آن را داشته باشید موافق با دیدگاه‎های مقام معظم رهبری است؟ وقتی دشمن بیدار است و با کمترین تحرک مردم دشمن قسم خورده اسلام و مسلمین و انقلاب اسلامی ذوق زده می‌شود و به یاری دست آموزان سازمان‌های جاسوسی‌اش می‌شتابد عملکرد و رفتار ما جای درنگ و تأمل ندارد؟

ما چه زود میراث امام راحل(ره) و خون شهداء و رهنمودهای مقام معظم رهبری(مدظله) را به فراموشی سپردیم. اگر امام(ره) در بین ما می‌بود و نهیب می‌زد ما چگونه پاسخ می‌دادیم؟ واقعیت آن است که ما در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی نیازمند بازخوانی اصول و آرمانهای انقلابی امام و رهبری هستیم. انقلابی که پژواک آن هنوز در دنیای پرهیاهوی استکبار و صهیونیسم طنین انداز است و هر روز مخاطبان جدیدی را به خود می‌خواند و خشم‌های فرو خفته قرن‎ها و تحقیر و خود باختگی میلیون‎ها مسلمان و غیر مسلمان مستضعف را یادآورشان می‌گردد.

حق آن است که برای رشد و تداوم و بالندگی انقلاب و حفظ کرامت‌ها و آرمانهای والای آن بایستی به اتحاد بیندیشیم و در زیر خیمه ولایت فقیه گردآییم، خودخواهی‌ها و خودپرستی‌ها و منیّت ها را کنار بگذاریم و فکر منافع مادی و جناحی و گروهی را از ذهن بیرون کنیم و راه نفوذ بدخواهان و فرصت طلبان بی‌اعتقاد به مبانی اسلام و انقلاب را با اتحاد و همدلی سدّ نمائیم و بدانیم کسانی که آتش‌بیار معرکه هستند و نقش دایه دلسوزتر از مادر را به عهده گرفته‌اند، این‌ها، فقط و فقط به فکر دنیای خویش هستند و بقیه را در غوغای جنگ‌ها و درگیری لفظی مشغول ساخته‌اند تا بتوانند تیشه به ریشه اسلام و انقلاب بزنند.

امروز وحدت و همدلی نیروهای مؤمن و انقلابی و معتقد به راه و سیره حکومتی و اخلاقی امام(ره) و وفاداران به راه و مکتب و میراث بی بدیل آن یار سفر کرده و همراهی با مقام عظمای ولایت می‌تواند بار دیگر چهره پر فروغ و مصمّم مردان بی ادعا را برای ورود به فرداهای پر امید و روزهای فتح و ظفر برای دوستداران انقلاب در اقصی نقاط عالم به نمایش بگذارد و پرچم پر افتخار انقلاب را به دست نسلی بسپارد که در انتظار فردایی پرامید بپا خاسته است.

*دبیر مجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری استان قم

27214