سالن تئاتر نمی‌تواند برای کارگردان اعتبار بیاورد

به گزارش خبرنگار ایلنا، «طرب‌نامه شهر خیال» اثری به نویسندگی و کارگردانی کیوان نخعی است که از 11 دی در عمارت اغنون روی صحنه رفته است. علیرضا ناصحی، علی یدالهی، داود معینی کیا، مجید آهنگران، علی بیک محمدی، صفورا خوش طینت، صائب دادو، شیدا رزم شعار بازیگران این نمایش هستند.

نخعی با اشاره به داستان این اثر ادامه داد: شیری که شهر خیالی وارد شده سعی می‌کند نمایش‌های مختلفی کار کند اما هر دفعه با شکست مواجه می‌شود در نتیجه در آخر مجبور می‌شود کاری غیرهنری کند تا بتواند این زیان را پرداخت کند.

او با بیان اینکه «این هنرمند هرکاری می‌کند کارش مردود می‌شود و در نهایت چیزی می‌نویسد که زودتر به پول برسد در نتیجه یک کتاب آشپزی می‌نویسد» گفت: این اثر به نوعی کنایه‌ای هم به شرایط امروز تئاتر ما دارد.

کارگردان نمایش «طرب‌نامه شهر خیال» با اشاره به اینکه این نمایش جزو کارهایی بود که در هجدهمین جشنواره نمایش‌های آئینی سنتی در سالن سایه اجرا شد، گفت: ریشه‌های نمایش‌های ایرانی، تخت حوضی، تعزیه و پرده‌خوانی در این اثر استفاده شده و نمایشی کاملا ایرانی است.

نخعی با بیان اینکه «می‌توانید مسائل اجتماعی را در اثری نمایشی مورد نقد قرار داده و مطرح کنید» گفت: اینها همه مسائل اجتماعی است و مردم با آن همیشه مواجهند و اتفاقا در نمایش‌های ایرانی این مسائل بهتر می‌تواند مطرح شود.

این کارگردان و نمایشنامه‌نویس همچنین با اشاره به اینکه «طرب‌نامه شهر خیال» قرار بود در سالن شهرزاد اجرا شود اما اکنون در ارغنون روی صحنه رفته است، گفت: قرار بود در همان زمان جشنواره آئینی سنتی این نمایش در پردیس تئاتر شهرزاد اجرا شود صحبت‌هایی کردم و وعده‌هایی هم به من دادند. فکر می‌کنم چون آن زمان هنوز خیلی‌ها برای اجرا به این سالن هجوم نیاورده بودند وعده اجرا به ما داد اما حضور چهره‌ها در نمایش‌ها زیاد شد و آرام آرام ما کنار رفتیم چون کار ما چهره نداشت؛ البته از نظر من «چهره‌ها» همین کسانی هستند که الان در نمایش «طرب‌نامه شهر خیال» حضور دارند. چون هرکدام‌شان سالیان سال است در تئاتر زحمت می‌کشند بنابراین من حتی اینکه چند نفر آمدند اسپانسر کار شوند. گفتند بازیگران چهره را بگذاریم من قبول نکردم چون این کار را اخلاقی نمی‌دانستم.

نخعی ادامه داد: بعدا از شهرزاد آمدند با ما صحبت کردند و گفتند در دی ماه اجرا کنید آنهم ده روز قبل از زمان اجرا. اما نه‌تنها فرصت کمی مانده بود بلکه گفتند مبلغی را به عنوان کف دریافت می‌کنند درحالی که قبلا قرار بود به صورت درصدی از فروش گیشه با ما کار کنند. یکی دو روز هم که گذشت شاید فرصت بهتری در سالن برایشان پیش آمد که به ما مجددا گفتند نه. گفتند باید کف بدهید اما ما قبول نکردیم.

او با تاکید بر اینکه «سالن اجرا برای کسی اعتبار نمی‌آورد بلکه خود اثر است که اعتبار می‌آورد» گفت: نمی‌دانم چرا این روزها برعکس شده است. قبول دارم که سالن باید مسائل ایمنی‌اش رعایت شده باشد اما اسم سالن اعتبار نمی‌آورد.

کارگردان نمایش «طرب‌نامه شهر خیال» با اشاره به اینکه «به نظر می‌رسد با سه نوع تئاتر مواجهیم» به تشریح این سه نوع تئاتر پرداخت و گفت: یکی همان تئاتر اصیل که از قدیم بوده و اصالت خود را دارد و در مجموعه‌های تئاترشهر و مانند آن اجرا می‌شود و اداره‌کل هنرهای نمایشی هم از آنها حمایت می‌کند. تئاتر آزاد هم تکلیفش معلوم است و معتقدم تئاتر حرفه‌ای ما هم آن است که پول خودش را خودش درمی‌آورد. اینکه حالا به سبک و سیاق خودش کار می‌کند و هدفش بیشتر خنداندن مردم است این هم یک نوع تئاتر است و راه خودش را می‌رود و هیچ اشکالی ندارد. یک نوع تئاتر دیگر هم در حال شکل‌گیری است که با چهره‌های سینمایی ارتزاق می‌کند که از نظر من آن‌هم هیچ اشکالی ندارد می‌تواند تماشاگر جذب کند و به فکر این است که درآمدش زیاد شود. این کار را تئاتر آزاد به نوعی دیگر می‌کند. در این میان تئاتری که اصالت دارد و ماه‌ها برایش زحمت می‌کشند هم هست. اما مطمئن باشید سالن نمی‌تواند برای کارگردانی اعتبار بیاورد.

نخعی با بیان اینکه «تئاتر همیشه باید قداست خود را داشته باشد» گفت: هیچ‌کدام از این شکل‌های تئاتر نباید حذف شود. بعضی سالن‌ها به تئاتر چهره‌ها بیشتر اهمیت می‌دهند برای کسب درآمد بیشتر. اما همه این نوع تئاترها باید به حیات خود ادامه دهند.