نقد مدیریت شهری، هویتی شده است

به گزارش خبرنگار مهر، محمدعلی نجفی پس از گذشت نزدیک به یک ماه از آغاز فعالیتش در شهرداری تهران نخستین نشست خبری خود را در تالار ایران زمین برگزار کرد.

در این نشست که با حضور چشمگیر خبرنگاران برگزار شده نزدیک به ۱۵۰ نفر درخواست سوال داشتند.

شهردار تهران در این نشست خبری با اصحاب رسانه گفت: خوشحالم پس از ۵۰ روز از فعالیتم در شهرداری تهران با اصحاب رسانه نشست گذاشته ام و معتقدم اگر برای شهروندان ارزش قائل هستیم، باید برای رسانه های آنان اهمیت قائل شویم و خوشحالم پس از ۵۰ روز فعالیت من در شهرداری امکان پاسخگویی به سوالات شما را داشته ام و در ۵۰ روز گذشته نیز در پاسخگویی به سوالات کوتاهی نکرده ام.

وی ادامه داد: به طور فصلی به سوالات خبرنگاران پاسخ خواهم داد.

وی افزود: شهر ما در کنار همه زیبایی ها و ظرفیت های بی مانندش، در معرض تهدیدهایی قرار دارد که ایجاب می کند وضعیت «زیست پذیری» و «پایداری» و «آسایش» و «آرامش روانی و اجتماعی» آن را به صورت مستمر مورد ارزیابی قرار دهیم. سیاست های شهری در چند دهه اخیر، از یکسو به افزایش داشته ها و امکانات شهری منجر شده و از سوی دیگر زیست پذیری و پایداری آن را کاهش داده است. با آن که دستاوردهایی داشته ایم- برای نمونه در زمینه حمل و نقل عمومی یا وضعیت معابر و راه های شهری- ولی کیفیت محیط اجتماعی و محیط زیست شهری یا منبع تامین مالی موردنیاز شهر در وضعیت مطلوبی نیست.

در ارتقاء زیست پذیری و پایداری شهری موفقیت چندانی نداشته ایم

شهردار تهران گفت: سیاست های شهری طی دهه های متمادی عمدتا معطوف به اداره روزمره شهر بوده و به آینده شهر کمتر اعتنا داشته است و در نتیجه، در ارتقاء زیست پذیری و پایداری شهری موفقیت چندانی نداشته است.

نجفی اظهار کرد: امروز در وضعیتی قرار داریم که ادامه سیاست های قبلی ممکن نیست. دارایی های و منابع شهر تا حداکثر ممکن مورد بهره برداری قرار گرفته است. فضاهای شهری فروخته شده اند، منابع آب شهر برای رشد آتی شهر کفایت ندارند، در کنار آن نابرابری فضایی و اجتماعی در حال گسترش است و ... تنش های حاصل از این پدیده ها در سطح فردی و روابط بین شهروندان و به صورت روزمره خود را آشکار می کند.

وی یادآور شد: سیاست های شهری کنونی قادر به حل این مشکلات نیست. زمان بازنگری در این سیاست ها فرا رسیده است. شکل دادن به آینده شهر بدون ارزیابی سیاست ها میسر نیست. ما به ایده هایی برای شهر آینده نیاز داریم و این جز از طریق گفتگوی عمومی و فراگیر به دست نمی آید. ایده درباره شهر نزد این یا آن فرد یا گروه نیست. ایده در جریان گفت و گوی عمومی بین گروه های مختلف مردم، کارشناسان و مدیران شکل می گیرد.

مصلحت شهر، مفهومی معادل «منافع ملی» در سطح کشور است

جفی افزود: نقد و ارزیابی سیاست های شهری را باید از ارزیابی مدیران شهری جدا کرد. مشکل ما در ارزیابی سیاست های شهری این است که به آن جنبه های شخصی داده می شود. متاسفانه فضای سیاسی کشور هم این گرایش را تشدید می کند که نقد سیاست های شهری را به نقد مدیران گذشته تقلیل دهد. نقد مدیریت شهری، هویتی شده است و این امکان نقد و تغییر سیاست ها را دشوار ساخته است. تصور این که اگر این فرد یا آن فرد بیاید، یا این جناح یا آن جناح بیاید، شهر دچار مشکل می شود یا مشکلات به تمامی حل می شود، تصور واقع بینانه ای نیست. ما به علت هویتی شدن سیاست- از جمله در حوزه نقد وضعیت شهر- نتوانسته ایم به مفهوم مصلحت شهر نزدیک شویم مصلحت شهر، مفهومی معادل «منافع ملی» در سطح کشور است. شهر محل زندگی همه ماست و همه ما جدا از گرایشهای سیاسی و اجتماعی مان به شهری زیست پذیر و پایدار نیازمندیم.

مدیران شهری جدید با توقعات و انتظاراتی مواجه اند که نمی توانند در کوتاه مدت به آن پاسخ دهند

وی افزود: در حالی که مشکلاتی که با آن مواجه ایم، مشکلاتی است که هم اکنون پیش روی ماست ولی راههای کوتاه مدت به آن پاسخ نمی دهد. شکاف بین مشکلات عاجل و فوری و راههای میان مدت یکی از مسائلی است که در سیاستگذاری شهری با آن مواجه ایم. تغییر سیاستها و روش ها نیازمند زمان است. مدیران شهری جدید با توقعات و انتظاراتی مواجه اند که نمی توانند در کوتاه مدت به آن پاسخ دهند.

به گفت وی، برای حل مشکلات و جلوگیری از سرخوردگی مردم، تنها راه، مشارکت گسترده مردم است. در کنار آن، تغییر سیاستها پیامدهایی دارد که بار آن برای همه گروه‌ها و اقشار اجتماعی یکسان نیست. برخی گروههای اجتماعی توان تحمل تغییراتی که نیازمند هزینه است، را ندارند. برخی گروه ها هم از سیاستهایی که در شهر در پیش گرفته شده، بهره‌مندی بیشتری داشته‌اند. باید کسانی که از رشد شهری در دهه‌های اخیر بهره‌مندی بیشتری داشته اند، سهم بیشتری در این تغییر بر عهده گیرند. کسانی که ساختمان های بلندمرتبه شان بار ترافیکی برای شهر ایجاد می کند، کسانی که با اتومبیلهای لوکس خود نوعی تجمل را بر زندگی شهری تحمیل می کنند، باید در تامین این هزینه‌ها مشارکت بیشتری داشته باشند.

نجفی گفت: نتایج نظرسنجی های اخیر نشان می‌دهد که این باور در بخش مهمی از جمعیت شهری عمومیت یافته است که کسانی که برخوردارترند، باید در تامین هزینه‌های شهری سهم بیشتری بر عهده بگیرند.

این خبر تکمیل می شود...