بهاره رهنما از کاهش وزن 15 کیلویی خود می گوید | راهی که بهاره رهنما برای لاغری پیدا کرد!

چاقی مفرط یا همان چاقی مرضی در میان بسیاری از مردم روبه گسترش است. شاید در نگاه اول این‌طور تصور کنیم که این افراد خود را رها کرده‌اند و اهمیتی به ظاهر و اضافه وزن خود نمی‌دهند، در حالی‌که بسیاری از آنها مدام در حال امتحان کردن رژیم‌های مختلف برای کاهش وزن هستند، اما بعضی از بیماران به مرحله‌ای می‌رسند که رژیم غذایی اثر چندانی در کاهش وزنشان ندارد و فقط با عمل جراحی می‌توانند وزنشان را پایین بیاورند.

بهاره رهنما نیز همه راه‌های کاهش وزن را امتحان کرده و نزدیک به 2 سال طول کشید تا تن به عمل جراحی اسلیو بدهد، ولی او بعد از عمل جراحی بسیار خوشحال و راضی است و از ما خواسته تا تجربه‌اش را با همتایان خود در میان بگذارد.

من در دوران نوجوانی و دبیرستان چاق نبودم. حتی آنقدر لاغر بودم که گاهی باعث نگرانی خانواده می‌شدم. تا اینکه در 25 سالگی معلوم شد کم‌کاری تیروئید دارم. البته اضافه وزن بیمار در کم‌کاری تیروئید جزیی است و باعث 30-20 کیلوگرم اضافه وزن نمی‌شود، ولی افرادی که اضافه وزن دارند، زمانی که معلوم می‌شود به کم‌کاری تیرویید هم مبتلا هستند، سعی می‌کنند برای آرام کردن ذهن، این 2 را به‌هم ربط بدهند.

سابقه چاقی در خانواده ما وجود دارد. وزن من مدام در حال افزایش بود و من هم در حال مبارزه با آن بودم. سعی می‌کردم با رژیم‌های مختلف وزنم را کم کنم. بعد از تولد پریا طی یک سال 30 کیلوگرم وزنم را کم کردم. ورزش و پیاده‌روی را هم فراموش نمی‌کردم، ولی این کارها موثر نبود تا اینکه به فکر گذاشتن بالون معده افتادم. بالون گذاشتم ولی این کار باعث شد مسیر کاهش وزن دشوارتر شود. 10 کیلوگرم با گذاشتن بالون وزن کم کردم، ولی با خروج بالون دچار 18 کیلوگرم اضافه وزن شدم. این روش نه‌تنها موثر نبود، بلکه در طول مدتی که بالون داخل معده من بود، درد زیادی داشتم.

از آنجا که آدم صبوری هستم، سعی می‌کردم تحمل کنم. پزشک معالج قبل از گذاشتن عمل به من گفت که گذاشتن بالون برای فردی مثل شما بی‌فایده است و حتی بعد از عمل هم توصیه کرد بالون را خارج کنم ولی من سعی می‌کردم دوام بیاورم، به این امید که نتیجه بگیرم، اما حدود 8 سال قبل دچار افسردگی حاد شدم، به‌طوری که برای کنترل آن باید از دارو استفاده می‌کردم. بعد از آن دیگر نتوانستم رژیم غذایی‌ام را با جدیت ادامه دهم. نهایت کاهش وزنم طی این 8 سال بین 8 تا 10 کیلوگرم و موقتی بود و بعد از مدتی دوباره به وضعیت اول برمی‌گشتم.

حدود 2 سال قبل از طریق یکی از دوستانم که او هم تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته بود با دکتر فرهمند آشنا شدم، ولی باز هم به‌دلیل اخبار بدی که از عمل جراحی چاقی شنیده بودم، تمایلی به عمل جراحی نداشتم. حتی مادر و دخترم هم با عمل جراحی مخالف بودند، اما چاقی واقعا مشکلات زیادی برای من ایجاد کرده بود.

نفس‌نفس می‌زدم، حملات شبه‌آسمی داشتم و حتی سال قبل چند بار به متخصص قلب و عروق مراجعه کردم که خوشبختانه مشکلی نبود، ولی امسال مشکل دیگری به مشکلاتم اضافه شد. درد معده بسیار شدید و مشکلات گوارشی پیدا کردم. آنقدر که بعد از خوردن یکی- دو لقمه غذا باید دراز می‌کشیدم. مشکل اصلی این بود که معده بیش از اندازه بزرگ شده بود.

اضافه وزن هیچ تاثیری در زندگی عاطفی و شخصی من نگذاشته بود و روابط من با مردم و اطرافیان همچنان خوب است و هیچ فیلمی را به‌دلیل اضافه وزن از دست ندادم، اما مدتی است که به این فکر می‌کنم اگر دخترم از ایران برود و تنها شوم و کمکی نداشته باشم، ممکن است دچار مشکلات زیادی شوم. تصمیم برای چنین جراحی‌هایی جسارت می‌خواهد، زیرا تغییری در شیوه زندگی است. البته انتخاب پزشک بسیار مهم است.

از پس اضافه وزن برآمدن کار بسیار سختی است. مردم عادی وقتی با فرد دارای اضافه وزن برخورد می‌کنند خیلی راحت می‌گویند: نخور، کمتر بخور. ولی واقعا اضافه وزن شباهت زیادی به اعتیاد دارد. چنین افرادی مدام گفت‌وگوی درونی دارند که این غذا را نباید بخورم، چرا خوردم؟ امروز دیگه رژیم را شروع می‌کنم و...، ولی عمل جراحی اسلیو همه این گفت‌وگوها و کلنجارها را از بین می‌برد. من فکر می‌کنم همه افرادی که چاقی مفرط دارند باید هر چه زودتر دست به‌کار شوند، زیرا این نوع چاقی قطعا باعث بیماری و ناتوانی خواهد شد.