خبرگزاری مهر – گروه استانها: ساعت از نیمهشب گذشته است و روزهای دلهره و اضطراب یکی پس از دیگری سپری میشود و راهروی بیمارستان سکوت را فریاد میزند..
نیمه فروردینماه امسال بود که طاهره برای حضور در محل کار راهی جاده شد درحالیکه هیچگاه تصور نمیکردیم برگشتی برایش تعریفنشده است..
تنها چندساعتی از آخرین خداحافظیاش با ما میگذشت که زنگ تلفن به صدا درآمد و خبری که تمام زندگی ما را زیرورو کرد به خانوادهام اطلاعرسانی شد.
طاهره در مسیر رفتن به محل کار خود با خودرویی تصادف کرده بود و همین اتفاق باعث شد تا داغی سنگین بر خانواده ما حاکم شود.
پس از برقراری تماس و اطلاع از وقوع این حادثه بلافاصله به محل بستری شدن خواهرم رفتیم و جویای حالش شدیم اما صحبتهای پزشکان کورسوی امید را هم در دلمان از بین برد چراکه زمزمههایی از برگشتناپذیری طاهره به گوش میرسید.
ساعتها همچنان سپری میشد اما علائم حیاتی طاهره با حرکت عقربههای ساعت کم و کمتر میشد تا اینکه پزشکان خانوادهام را برای صحبت فراخواندند و درنهایت مرگ مغزی طاهره تائید شد..
خواهرم در کمتر از ۳ روز از میان ما رفت اما اقدام خانوادهام در اهدای عضو طاهره یاد او را برای همیشه در دلها زنده نگاه خواهد داشت.
سالانه در کشور ۵ تا ۸ هزار نفر دچار مرگ مغزی میشوند
بر اساس بررسیها سالانه در کشور ۵ تا ۸ هزار نفر دچار مرگ مغزی میشوند که نیمی از آنها قابلیت اهدا و بخشش عضو رادارند.
از طرف دیگر حدود ۲۷۵۰۰ نفر در لیست انتظار هستند که تنها راه نجاتشان دریافت عضو است و از لیست انتظار روزانه ٧ تا ١٠ نفر جان خود را از دست میدهند، افرادی که میتوانستند زندگی کنند...
و در این میان مشکل اصلی نشناختن مرگ مغزی بهعنوان مرگ قطعی و از بین رفتن اعضای بدن فرد مرگ مغزی به دلیل رضایت ندادن یا دیر رضایت دادن خانواده است...
قلب، ریه، کبد، کلیه، پانکراس و روده، دریچه قلب، قرنیه، تاندون، استخوان، پوست قابلاهدا است و خوشبختانه امکان انجام همه انواع پیوند اعضا و نسوج در ایران وجود دارد و در صورت رضایت به اهدای عضو، پزشکان حاذق ایرانی قادر به انجام پیوند به بیماران نیازمندی که جز پیوند راه نجاتی ندارند، هستند
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است