کوزنتس، محقق درآمد ملی

سیمون کوزنتس، اقتصاددان روسی‌الاصل 30 آوریل 1901 در پینسک به دنیا آمد. او در سال 1971 جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. کوزنتس در زمان جنگ جهاني اول به همراه خانواده به خارکوف رفت. در دانشگاه خارکوف به تحصيل در رشته اقتصاد پرداخت و تحت تاثير نظريه شومپيتر درباره نوآوري و دورهاي اقتصادي قرار گرفت. خانواده وي همزمان با انقلاب شوروی از روسيه فرار کردند؛ ابتدا به ترکيه و سپس به آمريکا رفتند.  پس از مهاجرت به آمريکا، در سال 1923 از دانشگاه کلمبيا درجه ليسانس، در سال 1924 فوق‌ليسانس و در سال 1926 درجه دکترا را به‌دست آورد. در سال‌هاي 1936-1931 به صورت پاره وقت و در سال‌هاي 1954-1936 به صورت تمام وقت در دانشگاه پنسيلوانيا به تدريس اقتصاد و آمار پرداخت. در طول سال‌هاي 1960-1954 استاد اقتصاد سياسي دانشگاه جان‌هاپکينز و در طول سال‌هاي 1971-1960 استاد اقتصاد دانشگاه‌ هاروارد بود.

شهرت سيمون کوزنتس به‌خاطر مطالعات و تاليفاتي است که درباره درآمد ملي داشته است. در زمان جنگ جهاني اول، حدسيات غيردقيقي درباره اندازه‌گيري توليد ناخالص ملي وجود داشت. در آن زمان هيچ فرد يا سازماني چه در بخش‌خصوصي و چه در بخش دولتي، براي محاسبه توليد ناخالص ملي، داده‌ها را به صورت منظم گردآوري نکرد. کوزنتس اين کار را در دهه 1930 شروع کرد و به دهه‌هاي مختلف بسط داد. وي درآمد ملي را تا سال 1869 محاسبه و آن را به وسيله صنايع، توليد نهايي و مصرف تجزيه و تفکيک کرد، همچنين پراکندگي و توزيع درآمد بين فقرا و ثروتمندان را اندازه‌گيري کرد.

کوزنتس رشد اقتصادي نوين را اين گونه تعريف مي کند: «افزايش بلندمدت ظرفيت توليد به منظور افزايش عرضه کل، تا بتوان نيازهاي جمعيت را تامين کرد. افزايش ظرفيت بلندمدت توليد بستگي به ترقيات نوين فني و تطبيق آن با شرايط نهادي و ايدئولوژيک مورد تقاضاي آن دارد.» به نظر وي، براي استفاده بهتر و موثرتر از فناوري نوين و توسعه داخلي آن تطبيق شرايط ايدئولوژيک و نهادي براي استفاده موثر از نوآوري‌ها با دانش انساني ضروري است. کوزنتس در سال 1949، رئیس انجمن آمار آمريکا و در سال 1954، رئیس انجمن اقتصاددانان آمريکا شد و در سال 1977 مدال فرانسيس واکر را از طرف اين انجمن دريافت کرد. همچنين او با هدف اعتلاي محاسبات توليد ناخالص ملي در جهان، انجمن بين‌المللي تحقيق در درآمد و ثروت را تاسيس کرد.

منبع: جوايز نوبل اقتصاد، محمود قنادان، تهران: موسسه انتشارات دانشگاه تهران