روایت علی موذنی از عشق در «آپارتمان روباز»

به گزارش خبرنگار مهر، نشر اسم رمانی تازه از علی موذنی را با عنوان «آپارتمان روباز» روانه بازار کتاب کرد.

داستان این رمان که تمی عاشقانه دارد از یک مجلس ختم شروع می‌شود؛ مجلس ختم مادر قهرمان داستان و دیدن پیام تسلیتی در روزنامه که از سوی دختری صادر شده است که روزگاری با او دارای رابطه‌ای عاطفی بوده است: «وقتی توی روزنامه اسم بنفشه جمالی را پای پیام تسلیتی با این مضمون دیدم که درگذشت مادر عزیزت را تسلیت می‌گویم، شوکه شدم. چنین معرفتی را از او سراغ نداشتم. دیدن اسمش مرا از فکر مرگ مادر غافل کرد. رفتم توی اتاق طبقه سوم خانه پدری که به خصوص دوران دانشجویی‌ام را در آن گذراندم و غرق خاطراتی شدم با بنفشه...»

موذنی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این رمان عنوان داشت: نوشتن این رمان از اسفند ۸۹ شروع شد و تا پاییز سال ۹۰ ادامه پیدا کرد. اما به نطرم ناتمام می‌آمد و هر سال مدتی از وقت من را به خودش اختصاص می‌داد و هر بار پرداختن به رمان هم به کشف جدیدی منجر می‌شد. فکر می‌کنم اواخر سال ۹۴ احساس کردم رمان در من به اتمام رسیده و حالا دیگر می‌شود عرضه‌اش کرد.

وی در ادامه در پاسخ به سوالی درباره تم این کتاب گفت: عشق بخشی از هویت انسان است و کسی را نمی‌شناسم که در زندگی عشق را  تجربه نکرده باشد و هر نویسنده ای حتما در یک یا چند اثر خود به این خاصیت انسانی در سطوح مختلفش می‌پردازد. 

موذنی ادامه داد: عشق از نیروی عظیمی برخوردار است که وقتی فعال می‌شود، در هر شکلش، چه عشق به جنس مخالف و چه مثلا عشق مادر یا پدر به فرزند، تجربه عمیقی را از خودش به جای می‌گذارد و عاشق رو به پختگی و تغییر و حتی تحول در شخصیتش می‌رساند.

این نویسنده تاکید کرد: به نظرم لازم است که هر نویسنده‌ای روایت یا روایت‌های گوناگونی از عشق بنویسد و به مجموعه تجربه‌های انسانی اضافه کند چون هر کسی در عاشقی سبک و سیاق خودش را دارد و صرفنظر از بعضی مشترکات و بعضی مشابهت‌ها، عشق روایت متفاوتی از خودش در وجود هر انسانی به جا می‌گذارد.