قروه با کوهپایه های هزار رنگ/انعکاس تاریخ و طبیعت را نقاشی کنید

خبرگزاری مهر -  گروه استان ها: شهرستان قروه دارای روستاهایی با جذابیت های گردشگری بالایی است، از طبیعت بکر و دست نخورده گرفته تا صنایع دستی و بافت های تاریخی و غذاهای محلی، همه و همه برای جذب گردشگر و دور کردن افراد از محیط پر سر و صدای شهری مهم هستند.

روستاهای این منطقه عجین شده اند با یادگارهای شیرین و فرهاد و تنفس زندگی در دامن گلدار طبیعت بدر و پریشان در کنار بوی برگ های مو از باغ های انگور با دشت هایی که رودخانه های سر کشیده از دل کوه دارند و نسیم آبشار را به کام وجود می ریزند و با جرعه ای از حیرت به باغچه مریم و عبور از پلی برای مقبره تاریخی می برند.

شهرستان قروه در یک چشم انداز کلی در دشت پهناوری واقع شده است که زنجیره ای از کوه ها آن را احاطه کرده اند به طوری که برخی از ارتفاعات این منطقه از بلندترین قله های استان محسوب می شوند. همچنین دشت های اصلی استان کردستان نیز در این بخش قرار دارد.

دشت قروه که از معدود مناطق صاف و همواره کردستان به شمار می رود با شیب کم از جنوب به شمال گسترده شده و سرزمین حاصل خیزی را به وجود آورده است. سطح این دشت ۶۳۱ کیلومتر مربع و مساحت حوضه آن ۲ هزار و ۲۳۳ کیلومتر مربع می باشد.

در گذر از روستاهای این شهر می توان بوی زندگی را در سفره سادگی با مادری که آتش تنورش نان تازه می سازد و همراهی چوپانی که با صدای نی راهنما می شود و یا آن پسربچه بازیگوشی که سنگ در آبشار می زند و یا دختر روستایی که پولک های لباس محلی اش در کوچه باغ ها یادگار می ماند حس کرد و یک سفر به یاد ماندنی را رقم زد.

طعم انگور در طوغان

در ۱۸ کیلومتری قروه بوی برگ مو در روستای طوغان از توابع شهر دلبران با باغ و باغچه های انگور با طبیعتی دلنشین به مشام می رسد و این سبد های پر از مرواریدهای انگور است که به کام می نشینند.

در این روستا می توان انگور ناب و شیرین همراه خود برد. کوچه باغ های انگور در این روستا مناظری بی نظیر را در خود نهفته دارند.

انعکاس تاریخ در فرهادآباد

در ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان قروه، در روستای فرهادآباد می توان انعکاس تاریخ را در عظمت پل فرهادآباد دید و تجسم کرد. این پل دارای ۸ دهانه و ۸۰ متر طول است. چشمه هایی که در وسط این پُل قرار دارد، بزرگ تر از دیگر چشمه ها است. نوع قوس به کار رفته در این پل عموماً جناقی است.

رقص رنگ در بدر و پریشان

کوه های بدر و پریشان روستاهایی را تحت پوشش گرفته و با رنگ بندی منحصر به فردی دیده ها را به خود می گیرند، از آبشار و طبیعت بکر گرفته تا کوه ها و صخره هایی که عظمت و اقتدار را نشان می دهند. روستاهای این منطقه طبیعی و خدادادی حفاظت شده شامل:

آبشاری در سنگین آباد

در ۸ کیلومتری و جنوب قروه روستایی وجود دارد که معروف است به آبشار طبیعت. آبشار قلوز یا سنگین آباد، محله ای در دل صخره ای و دامن سبز طبیعت است. قلوز در زبان محلی به معنی صعب العبور و دیواره سنگی است.

آبشار قلوز یا سنگین آباد در یک کیلومتری روستا واقع شده و در واقع یک حس آرامبخش همراه با نوای آب به خوبی در این منطقه حس می شود. با دل کندن از آبشار و رفتن به روستا آنچه دیده می شود کوچه باغ هایی با زالزالک های رنگی است که برای همیشه در گوشه ای دنج از ذهن نقش خاطره می زند.

روستای میهم

این روستا که از دو بخش میهم سفلی و علیا تشکیل شده در فاصله ۱۳ کیلومتری و در جنوب شرقی قروه قرار دارد. روستایی کهن و تاریخی که با طبیعت بکر و دست نخورده خود پذیرای گردشگران روستایی است. این روستا در دامنه کوه پریشان و قلوز واقع شده و از لحاظ گردشگری طبیعی و بوم گردی حرف اول را می زند.

روستای قوری چای

در مسیر روستای قوری چای منطقه ای سبز و بکر به نام باغچه مریم با ارتفاع هزار و ۹۸۰ متر در دامنه کوه دروازه و در ۳ کیلومتری روستای قلعه از توابع شهرستان قروه قرار دارد. کوه دروازه دو قله فرعی با نام های دوشاخه و قلوز دارد. قله اصلی آن به نام دروازه با ارتفاع سه هزار و صد متر می باشد.

روستای تازه آباد سر اوریه

یکی از روستاهای نمونه و هدف گردشگری که در ضلع جنوب غربی شهرستان و در دامنه کوه مانگادول واقع شده است روستای تازه آباد سراوریه می باشد. منطقه ای که سرشار از لاله های واژگون و سبزیهای صحرایی است.

برای رسیدن به طبیعت این روستا باید ابتدا از  مسیر سنگلاخی گذر کرده و آن وقت است که  محوطه وسیعی به نام «مانگه دول» دیده می شود. «مانگه دول» در زبان کُردی به دشتی که در ارتفاع واقع شده و محل چرای گاو و گوسفندان می باشد، گفته می شود.

در بالای روستا آثار ویران شده از قلعه ای هست به نام «نور به سر» که بنا به گفته آگاهان منطقه دارای چند اتاق بوده اما چند سال پیش به دست عوامل انسانی به تاراج رفته و خراب شده است.

اهالی روستا معتقدند قبلاً یک فرد روحانی در آن قلعه زندگی می کرده و مردم روستا برای گرفتن حاجات آنجا می رفتند به همین دلیل احترام خاصی برای این منطقه قائلند. در نزدیکی قله فاصله ای بین آسمان و زمین حس نمی شود و آنچنان لذت بخش است که بسان یک رؤیای دست نیافتنی می ماند.