خودسازی از اوجب واجبات است/ دور شدن از صفات رذیله؛ کلید رستگاری

به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر مشروح جلسه اخیر درس اخلاق آیت الله مظاهری است که در ادامه می خوانید؛

بسم الله الرّحمن الرّحیم

الحمدلله ربّ العالمین والصلاة والسّلام علی خیر خلقه أشرف بریته ابوالقاسم محمّد صلی الله علیه و علی آله الطیّبین الطاهرین و عَلی جمیع الانبیاء وَالمُرسَلین سیّما بقیة الله فی الأرضین و لَعنة الله عَلی اعدائهم أجمعین.

شب جمعه متعلّق به قطب عالم امکان و محور عالم وجود وواسطۀ بین غیب و شهود، یعنی حضرت ولی‌عصر«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف» است؛ اظهار ارادت کنید خدمت آقا با سه صلوات.

بحث هفتۀ گذشته رسید به اینجا که رابطۀ با قرآن لازم است،‌ مخصوصاً برای خودسازی. از اوجب واجبات در اسلام بلکه پیش همۀ عقلاء اینست که انسان صفت رذیله نداشته باشد. متکبر نباشد،‌حسود نباشد،‌ خودخواه نباشد، ریاست‌طلب و دنیاپرست نباشد و امثال اینها. این در پیش همۀ عقلاء از اوجب واجبات است. در اسلام عزیز هم از اوجب واجبات، تهذیب نفس است. یعنی انسان بتواند درخت رذالت را از دل بکند و درخت فضیلت به جای آن بکارد و میوه‌دار کند و از میوۀ آن هم خود استفاده کند و هم دیگران. این از هر واجبی، واجب‌تر است. کار هم فوق‌العاده مشکل است.

به قول استاد بزرگوار ما حضرت امام،‌ یک عمر خون جگر می‌خواهد که انسان بتواند درخت رذالت را از دل بکند. جداً روی آن کار کند و برای آن وقت بگذارد و استاد ببیند و بالاخره با تلاش و کوشش و ریاضت‌ها و تقواها بتواند درخت رذالت را از دل بکند و حسود نباشد و دنیاطلب و دنیاپرست و ریاست‌طلب و ریاست‌پرست نباشد و لجوج و خودخواه نباشد. اما پیش همۀ عقلاء و من جمله اسلام عزیز این کم است و باید فضائل به آن جای کاشته شود. باید آن بُعد روحانی ما که عقل و وجدان اخلاقی و فطرت است، زنده بماند.

فضائل را درک می‌کند و می‌یابد و به این فضائل عمل کند. این هم فوق‌العاده مشکل است. اینکه انسان برسد به آنجا که به جای خودخواهی، دیگرگرا باشد. استاد بزرگوار ما علامه طباطبائی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» برای ما نقل می‌کردند در بازار نجف من عقب بودم و آقای قاضی جلو بودند. رفتند کاهو بخرند و من دیدم کاهوهای بد را جدا می‌کنند. من تعجب کردم و بالاخره کاهوهای بد را کشیدند و خریدند.

من همراهشان بودم و ایشان می‌دانستند من الان سؤال می‌کنم، بنابراین جواب دادند و گفتند روی این کاهوها بد است و اگر تا عصر بماند فاسد می‌شود و به این آقا ضرر می‌خورد و من برای اینکه به این آقا ضرر نخورد، کاهوهای بد را برداشتم و در خانه برگه‌های بد را برمی‌دارم و کاهوی حسابی می‌شود. برسد به اینجا و برسد به حضرت زهرا«سلام‌الله‌علیها» و آن جهیزیه و دادن پیراهن به فقیر و آمدن به خانۀ شوهر با پیراهن دخترانه. این گذشت و ایثار می‌خواهد اما باید کار کرد. اگر کار کنیم حتماً به جایی می‌رسیم. البته خدا هم کمک می‌کند. قرآن می‌فرماید: «وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکی‏ مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً» [div id='ftn1']

[span dir='ltr'][۱] . النور، ۲۱: «هرگز هیچ کس از شما پاک نمی‏شد، ولی خداست که هر کس را بخواهد پاک می‏گرداند.»