اعدام نواب صفوی

سید مجتبی میرلوحی معروف به نواب صفوی در سال 1303 در محله خانی‌آباد و در خانواده روحانی به دنیا آمد. مجتبی در مدرسه صنعتی آلمانی‌ها به تحصیل پرداخت و همزمان در یکی از مساجد خانی‌آباد علوم دینی را فراگرفت و در محل تحصیل خود تظاهراتی علیه کشف حجاب ترتیب داد و در حالی که 18 سال بیشتر سن نداشت علیه دولت قوام السلطنه سخنرانی کرد که موجب تهییج دانش‌آموزان و برپایی تظاهرات مقابل مجلس شد که در جریان این تظاهرات دو نفر کشته شدند. این امر موجب شد او در ادامه مبارزاتش مصمم‌تر شود. استخدامش در شرکت نفت و انتقال به آبادان نیز سبب شد مبارزاتش را در قالب حمایت از کارگران ادامه دهد و به‌زودی تحت تعقیب قرار گیرد و به نجف فرار کند.

در آنجا وارد مدرسه قوام شد و در نزد افرادی چون علامه امینی، شیخ محمد تهرانی و حسین قومی تلمذ کرد. وی از نجف به تهران آمد تا با افکار ضد اسلامی کسروی مقابله کند، اما متعاقب ترور ناموفق او، نواب صفوی به زندان افتاد ولی هنگام خارج شدن از زندان با کمک شماری از همفکران خود جمعیت فدائیان اسلام را تاسیس کردند و هدف خود را حاکمیت اسلام و قرآن معرفی کردند و روش آنان در این مسیر شامل شهادت و انتقام و قصاص می‌شد. اولین اقدام جمعیت با توجه به قطع امید از راه‌های قانونی برای مانع شدن از فعالیت‌های کسروی کشتن وی بود. بسیج نیرو برای اعزام به فلسطین برای مبارزه بر ضد اسرائیل از دیگر اقداماتی بود که گروه انجام داد. مخالفت با دولت‌های وقت و اقدامات آنان نیز در دستور کار گروه بود که در نهایت به ترور رزم‌آرا ازسوی یکی از اعضای گروه منجر شد. این اقدام به تسهیل فرآیند ملی شدن صنعت نفت نیز انجامید و ابتدائاً با استقبال‌آیت‌الله کاشانی مواجه شد، اما با رسیدن مصدق به نخست‌وزیری، فدائیان حتی مصدق را نیز تهدید به قتل کردند و دست به ترور ناموفق دکتر حسین فاطمی زدند. نواب صفوی کوشید در این زمان با دیگر مبارزان جهان اسلام ارتباط برقرار کند و به دعوت سید قطب از رهبران اخوان‌المسلمین در بیت‌المقدس و مصر سخنرانی کرد که مورد توجه مردم قرار گرفت. با سقوط مصدق که با استقبال فدائیان مواجه شد، آنها به گونه‌ای مستمر به فعالیت خود علیه دولت ادامه دادند تا آنکه در مخالفت با پیوستن ایران به پیمان بغداد حسین علاء را به‌صورت ناموفق ترور کردند و این امر موجب دستگیری شمار زیادی از اعضای فدائیان از جمله نواب صفوی شد و در نهایت پس از شکنجه‌های شدید به اعدام محکوم شدند و در 27 دی ماه 1334 تیرباران شدند.