در بخش نگارگری پسرفت داشته ایم/ قوت در بخش تذهیب و گل و مرغ

مهرداد خطایی یکی از داوران دهمین دوسالانه نگارگری که این روزها نمایشگاه آثار آن در باغ نگارستان برپاست با اشاره به پایان داوری ها درباره کیفیت آثار این دوره از دوسالانه به خبرنگار مهر گفت: اتفاقی که در این دوسالانه رخ داده و آثاری که روی دیوار رفته در مجموع نشان دهنده حرکتی رو به جلو در عرصه نگارگری است. یکی از حسن های این دوسالانه که قابل تقدیر است، این است که به طور مرتب برگزار می شود.

وی ادامه داد: اما اگر بخواهم به شکل حرفه ای قضاوت کنم باید بگویم بخش تذهیب و گل و مرغ این دوره دوسالانه خیلی خوب بود و رو به جلو بود اما در بخش قلم گیری و طراحی آثار بسیار بی کیفیت بود و در بخش نگارگری نسبت به دوره قبل افت داشتیم.

این هنرمند نقاش و نگارگرد بیان کرد: ما در بحث و گفتگو میان داوران به این نتیجه رسیدیم که آگاهی نداشتن شرکت کنندگان از مقوله طراحی یکی از آفت های این عرصه است. در نگارگری طراحی ذهنی صورت می گیرد. شما بر اساس سوژه و روایت یا یک شعر طرحی را در ذهن می سازید که باید بتوانید با طراحی روی کاغذ پیاده کنید وگرنه رنگ گذاری و قلم گیری و پرداز آثار خیلی خوب بود و به طور کلی در ساخت و ساز آثار قوی را شاهد بودیم اما ضعف طراحی بسیار مشهود بود.

وی اظهار کرد: نگارگری ما در این عصر بسیار نیازمند خلاقیت و حرکت و نوآوری است و متفاوت اندیشیدن نیازمند ریسک است.

خطایی درباره چهارچوب خلاقیت در نگارگی نیز گفت: نگارگری ما با ویژگی های خاصی در دنیا شناخته شده است. چیدمان تخت، فضای دو بعدی، فضای چند ساحتی، گریز از خلاء، استفاده از اوج و فرود در خط ویژگی های نگارگری ماست که باید حفظ شود اما هر ایده ای را می شود در این چهارچوب وارد کرد و با ابتکار سراغ فضاهای جدید رفت اما برای این منظور فرد باید دارای دست قوی در طراحی باشد. خیلی از کارهایی که در بخش نگارگری این دوره دیدیم فتوکلاژ بود. یعنی تصاویر مختلفی را کنار یکدیگر چیدمان کرده بودند که همین طراحی را طیر سوال می برد. منظورم از طراحی نیز یک نوع اندیشه است نه صرفا رعایت تناسبات دقیق.

داور دوسالانه نگارگری در ادامه درباره اقتصاد هنر نگارگری بیان کرد: اقتصاد این هنر پایگاه قوی ندارد. مردم عادت دارند نگارگری را کنار خط و یا حتی در قالب تابلو فرش ببینند اما فکر می کنم سیاستگذاری های اصلی و پس پرده باید وجود داشته باشد که جریان را عوض کند.  در حال حاضر اکثر خریداران حوزه نقاشی مجموعه دارانی هستند که با این خرید و فروش بیزینس می کنندو یعنی یک اثری را می خرند که مطمئن هستند چند ماه دیگر به قیمت بالاتری می توانند بفروشند. این اطلاعات از جایی به بازار تزریق می شود. همین سیاست می تواند وارد عرصه نگارگری شود. به هر حال اقتصاد هنر فرمولی دارد که توسز هنرمند نمی تواند ایجاد شود و باید توسط سیاست های پس پرده وارد این عرصه شود.