آخرین خبرها از پرونده جنجالی املاک نجومی

قرار بود همه چیز بعد از چند هفته جلسات تند و جنجالی و دلخوری‌های علنی و غیرعلنی با یک جلسه غیرعلنی و خودمانی بین اعضای شورای شهر تهران حل‌وفصل شود. از ابتدای شهریور ماه که ماجرای واگذاری املاک شهرداری تهران به افراد خاص و مدیران رده‌بالای شهرداری تهران و تعدادی از اعضای شورای شهر مطرح شده بود، فضای شورا التهاب داشت؛ شورایی که مهم‌ترین وظیفه‌اش نظارت بر عملکرد شهرداری تهران و اموال مردم بود، زیر سؤال رفته بود اما نه وارد پیگیری و رسیدگی به موضوع شد و نه در جریان اطلاعات و جزئیات موضوع قرار گرفت و به اذعان نهاد غیردولتی دیده‌بان شفافیت، «نقشش در این تخلفات قابل‌پیگیری کیفری است». از همان‌موقع تاکنون به جز چند پاسخ شهردار تهران، آنجایی که بیش از همه ملتهب بوده، شورای شهر است و گویا قرار است تبعات این ماجرا در زمین شورا ادامه یابد و شهرداری به امور خودش بپردازد. اختلاف اعضا درباره املاک نجومی بالاخره فوران کرد و تعدادی از اعضای شورا که نامشان در فهرست املاک نجومی بود، نتوانستند ساکت بمانند و جلسه علنی ١٨ آبان را متشنج کردند. پس از آن قرار شد جلسه‌ای برای رفع کدورت‌ها بگذارند که این جلسه یکشنبه قبل از اربعین درحالی‌که تعدادی از اعضای شورای شهر حضور نداشتند، برگزار شد. قرار بر این بود که جزئیات جلسه رسانه‌ای نشود تا اینکه معصومه آباد در گفت‌وگو با رسانه‌های اصولگرا جزئیات آن جلسه را گفت و این قول را شکست. احمد مسجدجامعی، عضو قدیمی شورای شهر تهران که از ابتدای ماجرای املاک نجومی، با وجود اتهامات و هجمه‌های متعدد که هم‌زمان با انتخابات هیأت‌رئیسه شورای شهر تهران بود، تلاش کرد شأن و احترام شورا و اعضا را حفظ کند. او که حتی در صحن علنی به قول خودش از «ساحت سلامت» معصومه آباد دفاع کرده بود، از اظهارات آباد در گفت‌وگو با رسانه‌های اصولگرا تعجب کرد و مجبور به ارائه توضیحاتی شد. او هفته قبل در یادداشتی مفصل ادعای معصومه آباد مبنی بر اینکه «مسجدجامعی، یاشار سلطانی (منتشرکننده فهرست املاک نجومی) را می‌شناخته و در پاسخ به آباد، این مسئله را انکار کرده است و اینکه اصلاح‌طلبان پشت این ماجرا بوده‌اند» را رد کرد. مسجدجامعی در این یادداشت درباره خطای حافظه افراد در نقل خاطرات گفت و توضیحات دیگری هم درباره کوتاهی شورا در امر نظارت داشت که گویا با اعتراض یکی دیگر از اعضای اصولگرا مواجه شده‌است.                            
مجتبی شاکری، در واکنش به این یادداشت نوشت: «احمد مسجدجامعی با چنگ‌‌زدن به الفاظی مانند خطای حافظه انسانی و نام‌بردن جا‌به‌جای دو روز هفته از سوی خانم آباد، سعی کرده اصل قضیه را به شکل دیگری تفسیر کند و همه چیز را یک سوءتفاهم ناشی از فراموشی سهوی مکالمات خود و حکیمی‌پور با خانم آباد تلقی کند». او که همانند سایر اصولگرایان بر این باور است این ماجرا از سوی اصلاح‌طلبان کلید خورده، در این یادداشت تأکید دارد که «اکثریت قریب به اتفاق اصلاح‌طلبان شورای شهر در طول حدود دو ماه اخیر به هر کاری دست زدند؛ از جمع‌آوری امضا برای نامه به قوه قضائیه در دفاع از یاشار سلطانی تا بهره‌گیری از روابط عاطفی و رشوه‌دادن الفاظی به خانم آباد؛ اما در تمام این مدت، نه مسجدجامعی و نه هیچ‌کس دیگر از اعضای این جناح در شورای شهر، تلاشی برای اینکه منکر حق را از مقام انکار خارج کنند، صورت ندادند». اما مسجدجامعی در یادداشت دیگری به این اظهارات شاکری پاسخ داده و در بخشی از آن گفته است: وقتی شما  بعد از سه سال ‌‌‌‌من را رئیس فراکسیون اصلاح‌طلبان شورای شهر مي‌دانيد، آیا این،  جز خطای حافظه انسانی است؟ خطای بزرگ‌تر این است که ثروت کلانی را که از دسترنج میلیون‌ها نفر مردم تهران فراهم آمده و صرف خاصه‌خرجی‌ها و حاتم‌بخشی‌ها و سفره‌گشایی‌ها شده، فراموش کنیم. اینکه کسانی برای روشن‌نشدن آنچه برده‌اند و خورده‌اند، دنبال ایجاد تعارض دروغین میان اصلاح‌طلبان و اصولگرایان هستند؛ البته استراتژی کثیفی است که چاره‌ای جز دنبال‌کردنش ندارند. او نوشت: دراین مدت من را با انواع و اقسام کوتاهی‌ها یا در اختیار قراردادن اطلاعات مربوط به اعضای شورای شهر به رسانه‌ها و... متهم کردند و بر این اتهامات افزودند، آیا هیچ کس بر خودش واجب ندید بگوید من مسجدجامعی را می‌شناسم، از او دفاع کنم؟ مسجدجامعی هم آرام و با لبخند از کنار این تهمت‌ها گذشت. چرا؟ برای او تلخ نیست که موضع تهمت باشد؟ تلخ است. هم موضع تهمت‌بودن تلخ است و هم دیدن سکوت دیگرانی که به دروغ‌بودن این تهمت‌ها آگاه‌اند و حتی از مسیر و سابقه و دلایل این تهمت‌ها در خلوت برایم گفته‌اند. ولی تلخ‌تر آن است که حقوق نمایندگی شهروندان را فراموش کنیم و عرصه‌ای را که در اختیار داریم به مباحث فی‌مابین اختصاص دهیم.

شرق