اشک و حسین زبان مشترک بین الحرمین/می‌روم وز سرحسرت به قفا می‌نگرم

خبرگزاری مهر، گروه جامعه - سیامک صدیقی: اینجا بین الحرمین است، زمینی که اشک، حسین و عباس، تنها کلیدواژه‌های آن شده‌اند؛ فریاد «حسین» «حسین» که از مسیرهای چندگانه به سمت کربلا راه افتاده بود، به بین الحرمین رسیده است. و صدا، صدای استغاثه است.

اینجا بین الحرمین است؛ جمعیت، در فاصله میان دو حرم، این سو و آن سو می‌روند؛ و نه به اختیار، طواف می‌کنند؛ از موجی که آرام به این سوی و آن سو می‌بردشان. می‌روند و می‌آیند و نگاه از «ضریح» بر نمی‌دارند.

اینجا بین الحرمین است؛ حرم دو برادر در کنار هم. ارادتمندان این دو برادر، در پاسخ به بی‌وفایی مردم یک شهر، از ۶۰ کشور جهان خود را به کربلا رسانده‌اند، تا تجدید بیعت کنند.

اینجا بین الحرمین است؛ جایی که افسوسِ رسوب کرده، در نگاه مردم آن نشسته است. افسوس از نبودن و دیر رسیدن. مردان و زنانی که قرن‌ها دیر رسیده‌اند.

امنیت حرف اول را در مسیر پیاده روی می‌زند

در طول مسیر ۸۰ کیلومتری از نجف تا کربلا، با وجود شایعه سازی‌های فراوان، امنیت و هم دلی حرف اول را می‌زند؛ سراسر مسیر، موکب‌دارهای مختلف، «نانت می‌دهند و از نامت نمی‌پرسند»

موکب‌های مختلف طوری برای پذیرایی از زائران امام شهید(ع) گوی سبقت از هم می‌ربایند که دشواری‌های این مسیر، همه راحتی می‌شود و آرامش؛

ریگ آموی و درشتی راه او/ زیر پایم پرنیان آید همی.

از کودکان ۴ و ۵ ساله که التماست می‌کنند برای چای نوشاندن و پیرمردانی که بین مسیر نشسته‌اند و گرد راه از کفش‌هایت پاک می‌کنند تا...،

حرم در پیش است، شتاب به قدم‌های زائران می‌افتد و «حسین» روی لب‌ها به تکرار می‌افتد و کربلا این گونه آغاز می‌شود؛ با شارع حسین(ع) و عباس(ع) و گنبدهایی که از دور آشکار می‌شود و دست‌هایی که برای سلام دادن بالا می‌رود: السلام علیک یا اباعبدالله. السلام علیک یا باب الحوائج ابوالفضل.

و درست در مسیر روبه‌رو جماعت دیگری باز می‌گردند، از زیارت حرم و اشک در بین الحرمین؛ باز می‌گردند «وز سر حسرت به قفا می‌نگرند»

زائرانی که «حسین»(ع) را فریاد می‌زنند

بین الحرمین یک لحظه از جمعیت خالی نمی‌شود؛ نژادها و زبان‌های مختلف می‌آیند و می‌روند و فریاد «حسین»، یک لحظه متوقف نمی‌شود: «دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی»

زائران طوری بین دو حرم می‌روند و می‌آیند، گویی سعی بین صفا و مروه می‌کنند. دل هم نمی‌کنند؛ رهایش نمی‌کنند، بازگشتن دشوار است، و همین است که در بازگشت هم سرها به سمت حرمین شریفین می‌چرخد.

بین الحرمین در قرق عاشقان حسین(ع) است؛ عاشقانی که گوش بر همه شایعات بسته‌اند و چشم به حسین(ع) دوخته‌اند. و اکنون در این جای مقدس به مراد رسیده‌اند.

اینجا بین الحرمین است، جایی که فریادهای «یا حسین» مسیر، به «اشک» ختم شده است و «سکوت».

اینجا مصداق شعر سعدی شیرازی شده است: گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم/ چه بگویم که غم از دل برود، چون تو بیایی.

و این گونه سکوت، کشدار می‌شود و اشک جاری.

خواسته‌هایی که باید رفع شود/ از هم اکنون برای سال آینده تدبیر شود

اگرچه در طول مسیرهایی که به کربلا ختم می‌شود، موکب‌های فراوان برای حضور ۲۰ میلیونی زائران، کمر به خدمت بسته‌اند، اما با این حال زائران با چالش‌هایی رو به رو بوده‌اند که رفع آن‌ها و چاره اندیشی برایشان می‌تواند این سفر خاطره‌انگیز را دلنشین‌تر سازد.  

رئیس ستاد اربعین شهرداری تهران در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به این محدودیت‌ها می‌گوید: باید برای پیش بینی امکانات، زیرساخت و تجهیزات از هم اکنون همه تلاش کنند؛ دولت هم باید نگاه فوق‌العاده ویژه‌ای داشته باشد. این یک حرکت عظیم میلیونی است که ایران اسلامی سال‌ها آرزوی آن را می‌کشید. ما حضور با عظمت و میلیونی مردم را در این مراسم شاهد هستیم و این می‌طلبد که با همه قوا نیازهای زائران را در مرزها، در مسیر داخل کشور خودمان، شهرهای منتهی به مرز و حتی در خاک عراق کمک کنیم.

مجتبی عبداللهی اضافه می‌کند: مردم با عشق و علاقه و خلوص تمام، آن چه در وجودشان است در طبق اخلاص می‌گذارند و این مسیر سخت و طولانی را طی می کنند که خود را به کربلا برسانند. تمام مسئولان کشور باید همه نیازها را پیش بینی و برآورده کنند؛ علی‌رغم یک سال تلاش و جلسات متعدد، بعضا شاهد کاستی‌هایی بودیم و خواسته‌هایی که حتما باید برطرف شود.

عبداللهی درباره مهمترین چالش‌هایی که باید نسبت به رفع آن اقدام شود، می‌گوید: یکی از مسائلی که امسال داشتیم؛ تجمع در مرز مهران و نداشتن ویزای برخی زائران بود، خوب است شرایطی فراهم شود که در ایام اربعین حسینی به هیچ عنوان نیاز به ویزا نباشد و همه با پاسپورت تردد کنند. خدمات در حوزه تردد به نظر من باید تمرکز اصلی باشد. مهمترین موضوعی که بارها و بارها گزارش شد، موضوع مرز و باز و بسته شدن آن بود.

وی با اشاره به مهمترین مشکلات داخل کشور عراق نیز می‌گوید: مهمترین مشکل در این زمینه بحث زیرساخت‌هاست که نسبت به دو سه سال گذشته بسیار بهتر شده است، اما نسبت به وضعیت مطلوب خیلی مشکل داریم؛ زیرساخت تامین آب، سرویس‌های بهداشتی، حمام و... البته اسکان مرتب و مناسب. و البته باید به این نکته مهم توجه کرد که به زودی به فصل گرما می‌خوریم و مشکل اصلی ما در حوزه خدمات بهداشتی و درمانی خواهد بود که از هم اکنون باید برای آن فکری اساسی شود.

رئیس شورای اسلامی شهر تهران نیز در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مهمترین چالش‌ها و مسائل موجود در کربلا که باید در اولویت رفع برای سال آینده باشد، می‌گوید: ما چند نوع مشکل داریم؛ اول در خود کربلاست که مهمترین آن ها اسکان و بهداشت زائران است؛ به ویژه نیاز به سرویس‌های بهداشتی و حمام. در این زمینه دولت و شهرداری باید ورود جدی داشته باشند، بویژه با گرم شدن هوا که این نیازها به شدت افزایش می‌باید.

مهدی چمران نیز به بحث ترافیک در مرزهای ایران به عنوان مشکل دوم اشاره می‌کند و می‌گوید: بحث دوم رفت و آمد از مرز تا اینجا و از اینجا به مرز است. یکی دیگر هم ورودها از مرز است که با وجود مشکلات متعدد در سه سال اخیر، هنوز نسبت به بهسازی آن اقدامی نشده است.

وی اضافه می‌کند: مرزی که روزی چند صد نفر رفت و آمد داشته، الان چند صد هزار نفر رفت و آمد دارد، باید در این زمینه یک حرکت های ضربتی و برنامه ریزی شده خاص صورت بگیرد تا دیگر شاهد مشکلات فعلی نباشیم.