فرود نخستین دسته از خوتکاهای مهاجر در تالاب زریبار مریوان

حیدر ویسی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با کاهش تدریجی دمای هوا در مناطق شمالی و آغاز فصل سرما و نیز مهیا شدن شرایط مطلوب اسکان، نخستین دسته از خوتکاهای مهاجر وارد تالاب زریبار مریوان شدند.
وی اظهار کرد: این پرندگان مهاجر در ادامه مسیر کوچ خود از شمال به جنوب، مدتی را در این تالاب به استراحت و تغذیه پرداخته و با کاهش دما در این منطقه، کوچ خود را به مناطق گرمتر ادامه می دهند.
ویسی گفت: این تالاب به دلیل تنوع غذایی و وضعیت و امنیت مناسب، به یکی از استراحتگاه ها و زیستگاه های مهم پرندگان در شمالغرب کشور تبدیل شده که همه ساله پذیرای شمار زیادی از انواع پرندگان مهاجری است که در مسیر پرواز خود وارد این تالاب می شوند.
رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست کردستان گفت: مدت حضور پرندگان مهاجر در این تالاب متفاوت بوده و برخی از گونه ها زودتر و برخی دیگر دیرتر این تالاب ها را ترک کرده و بعضی از گونه ها نیز زمستان خود را در تالاب های منطقه سپری می کنند.
وی اضافه کرد: علاوه بر خودتکا هر ساله انواع پرندگان مهاجری آبزی و کنار آبزی از جمله غاز خاکستری و پیشانی سفید، کشیم کوچک، گیلار، فیلوش و انواع مرغابی و اردک از جمله اردک سرسبز، ارده ای، سرحنایی و بلوطی وارد این تالاب می شوند.
رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست کردستان گفت: پرندگان مهاجر علاوه بر تالاب دریاچه زریبار مریوان هر ساله در این فصل با فرود در دریاچه پشت سدهای این استان از جمله سد شهید کاظمی سقز، وحدت، آزاد و گاوشان سنندج، سورال و سنگ سیاه دهگلان، سیازاخ دیوانده و گاران مریوان و حتی رودخانه های دایمی این استان نیز استراحت و تغذیه می کنند.
**خوتکا پرنده ای آبزی و از همه اردک‌ها کوچک‌تر است
پرنده نر با سر بلوطی پررنگ، نوار پهن چشمی سبز رنگ حاشیه‌دار، نوار طولی سفید در ناحیه شانه و 2 لکه بزرگ نخودی رنگ در طرفین دم تشخیص داده می شود که از دور به صورت اردک ارده‌ای کوچکی که سر تیره‌رنگ دارد بنظر می رسد.
هر 2جنس این پرنده دارای آینه بالی سیاه و سبز براق با 2خط بالی و پرنده ماده لکه‌لکه قهوه‌ای و نخودی بوده که در سطح شکمی کمرنگ‌تر و خال‌خال است.
پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست وسومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب بوده و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر بوده و وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغییر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قراردارد و از 2طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
3020/1904
**خبرنگار: عبدالله رحمانی/**انتشاردهنده: مسعود احمدی