کلودانه نویسنده و روزنامهنگار فرانسوی در نخستین سالهای قرن بیستم به اتفاق چندتن از دوستان اروپایی خود، از طریق کشورهای اروپای مرکزی، روسیه و قفقاز به ایران سفر کرده است. آنها در مسیر حرکت خود از رشت به تهران شبی را در چاپارخانه قزوین سپری کردهاند. شکوه این چاپارخانه برای کلودانه شگفتانگیز است و در توصیف آن مینویسد: «چاپارخانه قزوین که از برخی جهات بیشباهت به هتل نیست در ایران منحصر به فرد است. تعدادی اتاق با تختخواب و در تمام ساعات غذایی با قیمت مناسب دارد. یک خوراک برنج با مرغ هشتاد سانتیم تمام شد و این برای ما که به قیمتهای گزاف غذاهای هتلها و رستورانهای قفقاز عادت کرده بودیم، واقعا باورنکردنی بود. نمای بیرون چاپارخانه بیشباهت به قصرهای سلطنتی ایران نبود. ساختمانها دورتادور محوطهای نسبتا وسیع بنا شده بود و جلوی اتاقها ایوانی با ستونهای بلند کشیده شده بودند و داخل محوطه باغچه پر گل و درختی قرار داشت. بهطور کلی اکثر ساختمانهای ایران هر قدر هم که ساده باشند از بیرون حالتی باشکوه دارند. حتی روی دیوارهای چینهای نیز گچبری شده و ایوانهای جلوی ساختمان که معمولا سقف آن با ستونهای بلند نگهداری میشود، خاطره کاخهای شاهان بزرگ، دوران عظمت ایران را زنده میکند.»
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است