بخش جلوه‌های ویژه میدانی و بصری سینما جداگانه داوری شوند

به گزارش خبرنگار مهر، انجمن جلوه های ویژه میدانی خانه سینما در بیانیه ای از دبیرخانه سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر و جشنواره فیلم مقاومت درخواست کرد تا دو رشته جلوه های ویژه میدانی و بصری جداگانه داوری شود.

در متن این بیانه آمده است:

«به نام خدا

جلوه های ویژه در سینمای ایران از رشته های دشوار و پرخطری است که به صورت بومی پا گرفت و خود بی هیچ داعیه ای با اتکا به خلاقیت فردی طراحان جلوه های ویژه در طول سال ها رشد کرد و در کنار سایر حرفه های سینمایی یاوری شد برای ساخت فیلم های بهتر و قوی تر. جلوه های ویژه میدانی همواره بازویی بوده است برای به تصویر کشیدن رشادت های رزمندگان و شهدای هشت سال دفاع مقدس. جلوه های ویژه بوده تا تخیل و خلاقیت در سینما باقی بماند. تا بتوان به تصویر کشید آن چه را در دنیای واقعی نمی توان دید یا دیدنش مستلزم صرف هزینه و زمانی بدون توجیه است. جلوه های ویژه در سینمای ایران حتی بدون برگزاری ساعتی آموزش از سوی دست اندرکاران سینمایی رشد کرد. به واقع مدیران جلوه های ویژه از عمر و تن شان مایه گذاشتند تا این حرفه به جایگاه کنونی اش برسد.

جلوه های ویژه اکنون پس از طی مسیری طولانی و سخت و رسیدن به توانمندی هایی که امکان خلق صحنه های بسیاری را برای سینما فراهم آورده است، مورد بی مهری هایی از سوی مسئولان سینمایی واقع می شود. برای هنرمندان سینما در بیشتر حرفه ها آن چه موجب استمرار فعالیت است فقط عشق است. چرا که بهره های مادی برای حرفه های فنی و پشت دوربین در اغلب موارد چشمگیر نبوده و همین عشق تنها بهانه فعالیت است؛ فعالیتی سخت با مشکلات فراوان شغلی و معیشتی. اگر از هنرمند دیده شدن و تشویق گرفته شود شوقی برای خلاقیت و نوآوری وجود نخواهد داشت. هنرمند می آفریند تا دیده شود. در اقدامی عجیب در جشنواره های سال جاری از جمله جشنواره فیلم مقاومت و جشنواره فیلم فجر جایزه جلوه های ویژه میدانی و بصری با هم ادغام شده و به صورت مشترک اهدا می شود. این در حالی است که اساسا دانش این دو حرفه با هم متفاوت است و با هیچ معیاری نمی توان این دو فن را در کنار هم سنجید. یکی پشت سیستم های رایانه ای و با تسلط بر نرم افزار خلق می شود؛ هر چند برای هماهنگی ها نیاز به حضور در صحنه فیلمبرداری نیز هست، و دیگری در مقابل دوربین با بهره گیری از سخت افزار های مکانیکی و مواد شیمیایی ساخته می شود. چگونه و با چه معیاری می توان یک انفجار که مقابل دوربین خلق می شود را با کامپوزیت های رایانه ای مقایسه کرد. شاید پاسخ این باشد که در سینمای حرفه ای جهان این دو حرفه در کنار هم جایزه می گیرند اما واقعیت این است که بنیان جلوه های ویژه در ایران با همه جای جهان متفاوت است. در سینمای پیشرفته یک سوپروایزر جایزه می گیرد زیرا خود او تمام گروه های جلوه های ویژه از انواع جلوه های ویژه میدانی تا جلوه های بصری را مدیریت می کند؛ اما در سینمای ما ساختاری دیگر حاکم است و در کنار هم قضاوت کردن جلوه های ویژه میدانی و بصری موجب نادیده گرفتن یکی از آن ها خواهد شد. این عدم شناخت در مورد جلوه های ویژه متأسفانه هم در بین مسئولان سینمایی و هم عوامل سینمایی وجود دارد. همین موضوع باعث شده است تا نه تنها بهره برداری درستی از این حرفه در سینمای ایران اتفاق نیفتد بلکه تصمیمات نادرستی نیز از سوی مسئولین در مورد جلوه های ویژه اخذ گردد.

انجمن جلوه های ویژه میدانی سینمای ایران از دبیران محترم جشنواره های فجر و مقاومت و از سایر سیاست گذاران و مسئولان سینمایی کشور خواهشمند است که جلوه های ویژه میدانی و بصری به طور جداگانه مورد ارزیابی و تقدیر واقع شوند تا انگیزه برای دست اندکاران هر دو حرفه باقی بماند. در غیر این صورت عجیب نیست اگر شاهد رکود و افت تدریجی جلوه های ویژه میدانی در ایران باشیم. چرا که فعالیت در این حرفه ی سخت بدون تشویق شایسته و توجه از سوی جامعه سینمایی ایران توجیه چندانی ندارد. ما هنرمندان به تشویق و دیده شدن زنده ایم.

انجمن جلوه های ویژه میدانی سینمای ایران»