گره محدودیت های قانونی بر تجاری سازی سوغاتی 'شیرینی چای' مراغه

به گزارش ایرنا، سوغاتی 'شیرینی چای' مراغه را برخی افراد به اشتباه 'شکرپنیر' می نامند، اما در هیچ کجا با این سبک و کیفیت یافت نمی شود و با طعم های متنوع، لذت یک چای در بعد از ظهر یک روز بارانی در کنار سماور زغالی مادر بزرگ و ایوان خانه ای رو به حیاط را دو چندان می کند.
سوغاتی 'شیرینی چای' مراغه که در زبان محلی 'چای شیرنیسی' نامیده می شود، امروزه با طعم های ساده، هل، گل محمدی، زعفرانی، پرتغالی و ... عرضه می شود و طرفداران زیادی در گوشه کنار ایران و حتی خارج از کشور دارد.
به گفته تولیدکنندگان این شیرینی، که تولید آن را به صورت استاد شاگردی فرا گرفته اند، تجاری سازی این سوغاتی و فروش آن در سایر شهرهای کشور همچنان در گیر و دار برخی محدودیت های قانونی است و مسئولان باید فکری به حال تسهیل این قوانین بکنند.
تولید کننده و فروشنده 'شیرینی چای' در سراج بازار مراغه به ایرنا گفت: بسته بندی و تجاری سازی شیرینی چای مراغه نیازمند دریافت شناسه نظارت کارگاهی/کد بهداشتی/ بوده و دریافت این کد نیز منوط به برخورداری از برخی شرایط مانند وسعت بیش از120 مترمربعی برای کارگاه های تولیدی است.
مهدی حسین زاده افزود: تولید شیرینی چای و فروش در محل کارگاه نیازی به فضای بزرگ ندارد و به واسطه این محدودیت، دریافت کد بهداشتی و بسته بندی آن که به فروش گسترده در سطح کشور منجر می شود، با مشکل مواجه است.
یک تولید کننده و فروشنده دیگر در محوطه حمام تاریخی خواجه نصیر مراغه با اشاره به اینکه ضرر این شیرینی از قند کمتر است، گفت: برای درست کردن شیرینی چای فقط از شکر استفاده و گاهی به آن افزودنی های معطر و مفیدی چون گل محمدی اضافه می شود.
محمدرضا باقری افزود: حدود 60 نفر در این شهرستان از تولید و فروش 'شیرینی چای' ارتزاق می کنند و تجاری سازی آن با هدف عرضه در سایر شهرها می تواند به رونق کسب و کار و اشتغالزایی بیشتر منجر شود.
مدیر غذا و داروی دانشکده علوم پزشکی مراغه نیز به ایرنا گفت: مغازه های فعال در تولید و عرضه 'شیرینی چای' مراغه همانند قنادی ها به واسطه دریافت پروانه کسب تنها می توانند نسبت به تولید محدود و عرضه آن در محل اقدام کنند و چون شناسه نظارت کارگاهی ندارند، نمی توانند این سوغاتی را در سایر شهرها به فروش برسانند.
دکتر آرش خرمی با اشاره به مراحل صدور شناسه نظارت کارگاهی افزود: این واحدهای صنفی باید ابتدا نسبت به ثبت نام تجاری در اداره ثبت مالکیت صنعتی اقدام کرده و با برخورداری از شرایط لازم از جمله داشتن مسئول فنی، عقد قرارداد با آزمایشگاه مواد غذایی و دارا بودن فضای فیزیکی بالای 120 متر مربع شامل انبار، محل تولید و سرویس های بهداشتی نسبت به دریافت شناسه نظارت کارگاهی اقدام کنند.
به گفته وی فروش 'شیرینی چای' با شرایط فعلی و بدون دریافت شناسه در شهرها و فروشگاه های دیگر ممکن نیست و با برخورد شبکه بهداشت و درمان مواجه می شود و این در حالی است که دانشکده علوم پزشکی مراغه نظارت دقیق بر روی بهداشت این اصناف دارد.
محمد مشتری، مدیرعامل انجمن تاریخ پژوهان مراغه نیز گفت: تولید و عرضه 'شیرینی چای' در فرهنگ مردم مراغه بیش از یک قرن سابقه دارد و پدر شاعر پرآوازه مراغی، استاد میرزا حسین کریمی و چند نفر از متنفذین دیگر این شهر به این حرفه مشغول بوده اند.
به گزارش ایرنا در حالی تجاری سازی و اشتغال صدها نفر دیگر از مردم مراغه به واسطه تولید و فروش 'شیرینی چای' در هاله ای از ابهام قرار دارد که تولید کنندگان و عرضه کنندگان این سوغات کم نظیر شرایط لازم برای دریافت شناسه نظارت کارگاهی را ندارند و این قانونگذاران و مسئولان ذیربط هستند که باید فکری به حال این اصناف سنتی باشند.
شهرستان مراغه با 250 هزار نفر جمعیت در 127 کیلومتری جنوب تبریز واقع شده و برخی از سوغاتی های آن مانند 'باسلوق' و 'صابون مراغه' شهرت جهانی دارند.
گزارش از:علیرضا فولادی/دبیر: محمد عزیزی راد
3072/518