خبرگزاری مهر - گروه استانها: جایگاه فرش دستباف قم در کشور و جهان بر کسی پوشیده نیست، مطلبی که در رابطه با آن گفته و سخنهای فراوانی بر زبان جاری و بر خطوط نوشتار شده است، اما آنچه که به نظر میرسد در این میان مورد غفلت قرار گرفته پدید آوردندگان این آثار هنری فاخر هستند.
افرادی که متأسفانه بیشتر آنان از افراد کم بضاعت و فاقد درآمد بوده که با دست رنج آنها هنری پدید میآید که میلیونها تومان برای آن قیمتگذاری میشود، افرادی که برای یک دار قالی دستمزد آنچنانی را دریافت نمیکنند اما هنر دست رنج کشیده آنها در دار ایستاده قالی برای ثروتمندان رقمهای نجومی را به بار میآورد در حالی که بافندگان هنر هزار رنگ فرش برای بیمه قالیبافی خود که شاید حداقلترین خواسته آنان باشد درد میکشند.
دردی بی صدا که در تار و پود فرش به نمایش گذاشته میشود نمایشی که پشت گل و بوته و رنگهای قالی گم شده و گوش شنوایی برای آن وجود ندارد دردی که توان بردن آن پیش طبیب را هم ندارند.
حسن علی قوی جوان این روزها در مرز ۶۵ سالگی است، پیرمردی که از هفت سالگی پشت دار قالی مینشسته و بازیهای کودک را در لابهلای گلهای قالی نقش کرده است.
وی این روزها دل پری از آنچه روزگار بر سر آورده دارد روزگاری که بعد از ۶۰ سال قالی بافی حتی حقوق بازنشستگی ندارد که با آن امرار معاش کند و یا حتی دفترچه بیمهای که روزهای پیری داروهایش را با آن نسخه کند.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر، از ۱۴ سال سابقه بیمه خود میگوید اینکه بعد از ۱۴ سال با وجود اینکه حتی در ۶۵ سالگی قالی بافی میکرده بیمه او را قطع کردهاند آن هم به این دلیل که بافندگی وی با کندی بوده است.
قوی جوان در گفتههایش اینگونه درد و دل میکند: ۱۴ سال سابقهام را با این ادعا که مقدار پرداختیام به بیمه کم بوده است ۷ سال حساب کردهاند و حالا به من میگویند ۹ میلیون تومان باید پرداخت کنم تا در ۶۵ سالگی بازنشستگیام را قبول کنند و من دستانم خالی است.
وی علت قطع بیمه خود را اینگونه شرح میدهد: گفتند بافندگیات با کندی است، آخر کسی نیست به آنها بگوید من در ۶۵ سالگی چگونه میتوانم قالی بافی تند و سریع باشم و با این بهانه بیمه مرا قطع کردهاند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است