سنجش آلودگی‌های زیست محیطی به کمک پروتئین‌های پوسته تخم مرغ

به گزارش ایرنا، به دلیل سمیت بالا و فاکتور تجمع زیستی عنصر جیوه، تلاش‌های گسترده‌ای به منظور اندازه‌گیری این فلز خطرناک در نمونه‌های زیست محیطی صورت گرفته است. روش‌هایی از جمله روش‌های تحلیلی بدین منظور مورد ارزیابی و استفاده قرار گرفته‌اند.

این روش‌ها اغلب زمان‌بر، گران و نیازمند تجهیزات پیچیده هستند. از این رو تلاش برای ارائه روش‌های تجزیه‌ای ارزان و دقیق کماکان ادامه دارد.

دکتر حبیب رزمی محقق دانشگاه شهید مدنی آذربایجان هدف از انجام این طرح را استفاده از پروتئین‌های موجود در غشای تخم مرغ و اکسید گرافن جهت اندازه‌گیری مقادیر اندک فلز جیوه در نمونه‌های زیست محیطی عنوان کرد.

رزمی افزود: نانوکامپوزیت سنتز شده ارزان و سازگار با محیط زیست است و می‌تواند به طور مؤثر منجر به بهبود حساسیت روش تجزیه‌ای و سرعت آنالیز در اندازه‌گیری مقادیر اندک جیوه در نمونه‌های محیطی شود.

وی ادامه داد: غشای پوسته تخم مرغ یک بیوپلیمر از جنس پروتئین است که در زیر میکروسکوپ به صورت نانوالیاف دیده می‌شود. این نوع مورفولوژی نسبت سطح به حجم بزرگی را ارائه می‌نماید که از لحاظ شیمی سطح می‌تواند خواص جذبی یا کاتالیزوری مؤثری داشته باشد. از سوی دیگر، نانوذرات کربنی به خصوص اکسید گرافن احیا شده رفتار جذبی قوی در قبال طیف وسیعی از ترکیبات شیمیایی آلاینده را از خود نشان داده‌اند.

به گفته رزمی، در این طرح با ایجاد یک ساختار نانوکامپوزیتی غشای پوسته تخم مرغ/اکسید گرافن از خواص جذبی هر دو ماده به منظور پیش تغلیظ یون‌های جیوه و سنجش آن به روش ولتامتری برهنه‌سازی استفاده شده است.

این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر حبیب رزمی و دکتر رحیم محمدرضایی- اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان- و دکتر سید جواد موسوی - دانش آموخته مقطع دکترای این دانشگاه و عضو هیأت علمی دانشگاه فنی حرفه‌ای ارومیه- است.

نتایج این کار در مجله (Microchimica Acta جلد 183، شماره 2، سال 2016، صفحات 555 تا 562) به چاپ رسیده است.